Lach je dood

27

Pov. Jacob

Een mengeling van blijdschap, kwelling en verdriet overspoelt me.
"Grietje..."
Mijn stem klinkt schor en gebroken.
Ik weet niet wat ik moet zeggen. Zoveel emoties razen met een sneltreinvaart door mijn lichaam.
Ik hef mijn hand op en wil zachtjes langs haar wang strelen, als ze die plots ruw wegslaat.
Haar ogen staan wild en verward. Bijna beestachtig.
Dit is niet mijn zusje.
Haar normaal fel blauwe ogen kleuren bloedrood. Haar huid is zo bleek en dun dat al haar aderen zichtbaar zijn.
"Raak me niet aan", sist Grietje.
Ik verstijf.
De toon is zo koud en emotieloos.
"Wat hebben ze met je gedaan?"
Ik kijk haar recht in de ogen.
Op zoek naar een sprankje menselijkheid.
Op zoek naar een teken dat mijn zusje nog in dit monster zit.
"Grietje..."
Ik probeer wat te zeggen maar kom niet uit mijn woorden.
Ik neem haar goed in me op.
Ze ziet er slecht uit. Ze is mager en zit onder de blauwe plekken. Haar schedel is duidelijk zichtbaar onder haar flinterdunne huid.
"Wie ben jij?"
Ze gromt verontwaardigd als ik haar verbaasd aankijk.
"Ken je me niet meer, Grietje?"
Ze kijkt me vragend aan en heel even lijkt het of haar ogen voor een milliseconde weer blauw worden.
Al snel verdwijnt de illusie als ze haar houding weer aanspant.
Bliksemsnel geeft ze me een schop, en haalt ze me neer.
Ik voel mijn botten kraken en ga kreunend overeind zitten.
In een snelle beweging zit Grietje op me.
"Je hebt geluk. Ik ben vandaag heel geduldig. Maar aan alles komt zijn einde. Dus ik vraag het je nog een keer. Wie. Ben. Jij?!"
Ze heft dreigend haar hand.
Ik hoor de clowns achter haar grinniken.
"Jacob", spreek ik de woorden snel uit terwijl ik in elkaar krimp.
Ik houd mijn handen beschermend voor mijn gezicht.
Grietjes greep verslapt.
"Jacob?", stamelt ze.
Even lijkt ze van haar stuk gebracht. Haar ogen staan wazig. Plots ziet ze er zo klein uit. Zo fragiel en gebroken.
Dan wordt de lege blik in haar ogen weer gevuld met kilte.
Ze gromt.
"Dit alles komt door jou."
Ze spreekt de woorden vlijmscherp uit, vol haat.
Het lijkt alsof ik een klap krijg met een onzichtbare hamer.
"Nee, zo is het niet..."
Ik wil uit alle macht ontkennen wat ze zegt, maar van binnen weet ik dat ze gelijk heeft. Als ik geen ruzie had gemaakt met mama was dit allemaal nooit gebeurd. Dan had ze nooit onopgemerkt weg kunnen lopen.
"Het spijt me."
Een traan ontglipt mijn ooghoek. Langzaam rolt hij via mijn wang, langs mijn lippen.
De zoute smaak tintelt over mijn tong.
De smaak van kwelling.
Grietjes felrode ogen kijken me doordringend aan.
"Spijt?" Ze grinnikt snuivend.
"Spijt zul je krijgen, geloof me."
Angstig kijk ik haar aan.
De trekken om haar gezicht lijken wel van steen, geen emotie niets.
Ik kan het niet meer aan.
"Alsjeblieft, Grietje. Ik weet dat jij hier in zit. Schreeuw tegen me, huil doe iets. Maar niet dit."
Ik schreeuw uit wanhoop. Maar het doet haar niets. Geen spiertje in haar lichaam beweegt. De woorden laten haar koud.
"Benny, Willy."
Haar toon is koeltjes en ontspannen.
"Hij is voor jullie."
Ze draait zich om en loopt rustig weg. De clowns springen gretig op me.
Ik voel scherpe tanden, mijn huid doorboren.
Pijnscheuten schieten door mijn hele lichaam.
"Grietje!"
Ik roep haar naam uit alle macht.
Maar het lijkt of ze me niet hoort, want ze loopt kalm verder.
"Grietje, weet je die keer nog met mama toen jij gevallen was?!"
Plots komt ze tot stilstaan. Geschokt draait ze zich om.
"Wat?", vraagt ze trillend.
Haar ogen hebben weer die wazige blik als daarnet.
Haar houding verslapt. Heel even is alles stil.
Plots voel ik tanden in mijn enkel worden geboord.
Ik schreeuw het uit van de pijn.
"Stop", zegt Grietje bevelend.
Ik hoor de clowns achter me hijgen.
Mijn huid wordt doordrenkt door warm plakkerig bloed.
Grietje kijkt me doordringend aan. Ze wil dat ik verder vertel.
Ik probeer de pijn te verbijten en hervat mijn verhaal.
"Je viel, en had een grote schaafwond op je knie. Je moest heel hard huilen. Toen kwam Mama je troosten. Ze haalde een pleister voor je. Je vond het een afgrijselijk ding. 'Te bruin het leek wel poepkleur'."
Een glimlachje ontspringt mijn mondhoeken door de kinderlijke uitspraak.
"Dat is wat je zei. Dus tekende ik er een lachend gezichtje op, met een roze viltstift."
Ik kijk haar aan. Ze luister voor aandacht. Ik wil haar niet verliezen, dus ik ga verder.
"Je vond hem heel mooi. En toen mochten we van Mama naar de snoepwinkel. We schepten een grote zak met toverballen en kochten twee dropstokken."
In haar ogen staan tranen.
"Mama", is het enige wat ze kan uitbrengen.
Een traan rolt over haar wang. Ze sluit haar ogen. Als ze ze weer opent, zijn haar irissen weer felblauw. Eindelijk kijk ik haar weer recht in haar mooie ogen.
Er is geen enkel teken meer te zien dat haar ogen een paar seconden geleden nog rood waren.
"Jacob?"
Ze kijkt me aan.
Haar stem klinkt weer als vroeger. Ik kan mijn impulsen niet bedwingen en omhels haar stevig.
Ik verwacht een schop of een duw, maar het komt niet. Het enige wat ik voel is dat Grietjes armen zich om mij heen ook verstevigen.
Ik kijk haar aan.
"Je moet hier snel weg. En dan..."
"Jacob", onderbreekt Grietje me.
Haar ogen staan droevig.
"Ik kan hier niet weg."
Ik kijk haar verbaasd aan.
"Waarom niet?"
Ze begint te huilen.
"Ik wil ook alleen maar naar mama maar.."
Allemaal alarmbelletjes gaan plots af in mijn hoofd. Ze weet het niet... Ze weet niet dat mama er niet meer is.
Ik verdring de gedachte. Niet nu. Ik kan het niet nu zeggen.
"Maar wat?"
Ze zucht diep.
"Ik heb een contract getekend bij de duivel."
Mijn ogen worden groot.
"Waarom?"
"Hij zei dat ik bij jou en mama op aarde kon blijven, als ik dat deed. Het was maar een simpel papiertje."
Het is een tijdje stil. Het enige wat te horen is, is het zware ademhalen van de clowns. Het enige waar aan te merken is dat ze hier zijn.
Plots zie ik Grietje verstarren.
"Hij is hier."
Ik trek fronsend een wenkbrauw omhoog.
"Wie is hier, Grietje?"
De angst die in haar ogen staat maakt me bang.
"De man die zwijgt, maar toch alle talen spreekt. De man zonder oren, die toch alles kan horen. Een man zonder enig contrast, maar toch zoveel zijdig.
Een man die zoveel mensenkennis bezit dat hij gedachten kan lezen. De heerser over het kwade. De man met duizenden gezichten. Allemaal even gevreesd. Als je zijn stem hoort, in het gefluister van de wind, weet je dat het te laat is. Je kan rennen maar niet ontsnappen."

Mijn lichaam spant zich aan. Ik herken dit versje. Bij ons in de kerk werd het wel eens verteld. Ik vroeg altijd aan mijn moeder waarom het niet rijmde. Daarop antwoordde ze dat iets treurigs en serieus als dit niet bestemd was om als een lied te klinken.

Moeizaam krijg ik het woord door mijn lippen geperst.
"De duivel."
Grietje knikt en zakt op haar knieën.
Plots galmt er een donkere eentonige stem door de ruimte.
"Mijn voorkeur gaat uit naar heerser over het kwade."
De stem klinkt koud en doods.
Als ik me om draai staat hij daar.
Een donker silhouet, gezichtsloos.
"Heb je me gemist, Grietje?"

Hallooooo allemaal. Helaas komt er bijna een einde aan dit boek.
Snik, snotter :'(.
Ik verwacht dat er nog zo'n één á twee hoofdstukken online komen voor het definitieve einde. Maar niet getreurd. Ik heb heel veel leuke nieuwe concepten en verhalen klaarliggen, waar ik al een tijdje aanwerk.
Vandaar dat het soms lang duurde voordat er een nieuw hoofdstuk van 'Lach je dood' online kwam.
Zo ben ik bezig met een nieuw horrorboek, maar ook iets met fantasy en een wat realistischer verhaal. Ook wil ik binnenkort starten met dit boek iets te herschrijven. Vooral mijn eerste hoofdstukken ben ik niet helemaal trots op. Omdat er veel tijddruk op stond. Ik voelde me verplicht iets voor jullie te publiceren. Het boek wordt zeker niet groots veranderd maar gewoon ietsje, qua hoe ik dingen aan het woord breng enzo. Maar het interessantste zijn natuurlijk mijn nieuwe storiessss. Als ik klaar ben met dit boek ga ik proberen eentje zo snel mogelijk te publiceren, of misschien wel meerdere ☺️. Houd hiervoor mijn page in de gaten of volg me voor updates. Tot dan, lees ze!

-X Anoukkkkkkk

PS: Zoals jullie wel hebben gezien heb ik een nieuwe cover! Ik ben er zooooo blij mee. Alle credits hiervoor gaan naar @shiiningsun.