Mahal Kita, Pero Hindi Pwede!

Entry No. 3

Author's Note:

I must say to all of you guise, don't expect too much in this story. Expect na may mga wrong spelling, grammar, and specially mga typos. So, less expectation less heartaches. Okay?

So here's the update. Hope you enjoy!!

Entry No. 2

- ANNIE'S MAKATAPANG POV -

Nagising ako dahil sa pag-ring ng phone ko. Sobrang lakas kasi nito pagmay tumatawag sa'kin. Tiningnan ko muna ang digital clock na nasa side table ko. For goddamn shake! It's pass twelve midnight!

Kunot-noo kong tiningnan ang screen ng phone ko at buong pagtataka ng mapagtanto ko kung sino ito.

Si Marcos Cortel, ang halimaw king boss na gwapo. Bakit ito tumatawag sa'kin ngayon? At sa ganito pa talagang oras? Kabado kong sinagot ito.

"He-he-hello po Sir Marco." nauutal kong sabi.

"Aysh! Marco ano ba!" rinig kong sabi ng lalake na nasa kabilang linya. Halos hindi ko maintindihan ang naririnig ko dahil sa ang ingay sa kabilang linya, pero ito lang ang naintindihan ko. Bakit iba ang may hawak ng phone ni Sir Marco?

Ohmyghad! Baka, baka,.. Juiceko wag naman sana! Hindi pa po ako ready, Lord!

"Hello?" napabalik ako sa realidad nang marinig ang tinig na nasa kabilang linya.

"Hello po. Bakit niyo hawak ang phone ng boss ko?! Magnanakaw ka ano?!" tanong ko dito. "Kung hihingi ka sa'kin ng ransome money pwes!! Wala akong pera! Isa lang akong Personal Assistant niyan!! Kaya don ka sa magulang niya humingi ng pang-ransome!!" sabi ko, hiningal ako dun! Siyete!

"HAHAHAHAHAHAHA." rinig kong tawa niya. Juiceko! Aba'y may gana pa siyang tumawa dyan!!

"I can't believe it! Pfft. Hahaha." loko-loko na ba'tong lalake na ito? Nakaka-high blood na siya ha!! Masama akong ginigising, sinasabi ko!!

"Okay? Miss. Prrft. Hindi ako magnanakaw, isa ako sa mga kaibigan niya. Iuuwi ko na sana pero sabi niya tawagan daw kita para ikaw ang asikaso sa kanya." sabi pa nito, aysusko! "Yung boss mo kasi uminom..." dugtong niya pero pinutol ko na, hindi naman pala magnanakaw Annie! 'Yung utak mo talaga.

"Eh uminom lang pala! Bakit kailangan pa ako?" tanong ko. Langya naman 'yun! Uminum lang siya kailangan na niya ako? Ano 'yun, nalunod kakainom? Tsk.

"Lasing kasi si-..."

"Annieeessh hik-hik" naputol ang sasabihin sana ng kaibigan ni Sir Marcos dahil siya mismo ang nagsalita.

Jusko naman. Agad akong napatayo at nagsuklay ng buhok pero hindi ko pa rin tinatanggal ang phone sa'king tainga.

"Anubayan pare! Akin na nga yan," rinig kong sa kabilang linya. "Hello? Miss? Andyan ka pa ba?" bagamat ang ingay sa kabilang linya ay naiintindihan ko pa rin.

"Oo, saan ba?" tanong ko nag-suot lang ako ng jacket na hanggang tuhod ang haba kasi naka-short lang ako na hanggang gitna ng legs ko. Wala na kong time para magbihis.

"Sa B- Bar." agad kong pinutol ang tawag at nagmamadaling isuot ang doll shoes ko. Kinuha ko ang mini-wallet ko at ipinasok sa bulsa ng short.

Lumabas na ako ng aking silid at nagtungo sa pinto. Binuksan ko ito at agad na ini-lock, patay naman lahat ng ilaw sa loob. Lumabas ako ng gate at naghintay ng taxi.