Trixie
Ang gumising sa diwa ko ay ang mahinang iyak ni mommy sa tabi ng kama na kinahihigaan ko. I wasn't prepared to face them yet so I pretended sleep. Hindi ko alam kung bakit ganito ang reaksyon niya sa pagkawala ng malay tao ko, it's not as if I'm dying or something, I was just so overwhelmed kaya nag-shut down ang utak ko kanina. No big deal.
"Stop crying Lily. Walang magbabago kahit umiyak ka ng balde-baldeng luha." mahinahong saad ni dad sa kanya, but mom won't be appeased.
"Pero eighteen years old pa lang ang anak natin Samuel! She is so young! So young I tell you!"
"Shh.. Shh.. Lil, honey. Magigising siya. Lower your voice."
"Nagkulang ba ako ng pagpapalaki sa kanya? Nasobrahan ba siya ng pagiging laki sa layaw? Hindi ba ako mabuting halimbawa? Were we too soft when it comes to her wills and desires? What did I do wrong Sam?"
"Lily, it was her choice. She's old enough. She's an adult already." tugon ni dad.
"So young. Her whole life will be ruined!"
Ano ba ang sinasabi nila? What choice? I haven't done any choices at all. At hindi pa ako mamamatay para umiyak si mom ng ganun. Hindi ba parang exaggerated naman na masisira ang buhay ko dahil sa kung ano mang dahilan na iniisip nila? This is all so confusing!
"Kaya pala puro cheese ang nakikita kong kinakain niya gayong ayaw na ayaw niya naman ng keso kahit noong bata pa siya!"
"Hon.. Leave it. Baka nga hindi pa alam nung bata e."
"Hindi alam? Hindi niya pa rin ba alam na hindi pa siya dinadatnan ng dalaw niya? She should know Sam, siya iyong nakipag--"
"Lily, tama na. I'm telling you."
Cheese? How does cheese connects to my ruined life? Masisisi ko ba ang sarili ko kung bigla na lang akong nag-crave sa keso sa bawat pagkain na kinakain ko? Pati ba naman keso may intriga? Mybeyes rolled sarcastically upwards. Kung ano man ang iniisip nila, they are being ridiculous. Wala akong masamang ginagawa.
"Let's go. Pauwiin mo na muna si Nikolai. You can do the congratulatory dinner tomorrow pag tapos na ang merger."
I heard them both went out and close the bedroom door. I opened my eyes and stared blindingly on the ceiling. What is the reason behind my mom's hysterics? Anong koneksyon ng cheese at ng buwanang dalaw---
Buwanang dalaw.
Hindi ko alam kung magkakaroon ba ako ng period sa buwang ito dahil nakaligtaan ko nang inumin ng tuluyan ang pills ko. My thoughts, my focus, my efforts, lahat ng iyon sa nakasentro kay Nikolai at sa paghahanap ko sa kanya kaya't nakalimutan ko nang gawin ang iba pang mga importanteng bagay sa buhay ko. In fact, my obsession has gone too high that I simply forgot about life and living.
But I am slowly coming to understand my mother's wailing. Kung bakit ganun siya mag-isip. She thinks I'm pregnant.
Which is like the most absurd thing in the whole world kasi, he used condom and I am using pill, though very irregularly. Isa pa, isang beses lang namin yun ginawa for Christ's sake! Isang beses lang, which gives us 1/10000 posibility of conception. Ano yun, isa akong naglalakad na milagro? Ako ang nabuntis sa sampung libong kababaihan na iyon?
Parang hinahabol ng sampung demonyo na agad akong tumayo at nagbihis. Bago pa ako matapos sa pagpapalit ng damit ay naisaayos ko na sa isipan ko ang plano na dapat kong gawin. Lock the door, bolt it in using a chair, climb the wall down and then go to the nearest phamacy. Pagkatapos ay maghanap ng cubicle at maghintay sa kung anong resulta.
BINABASA MO ANG
The Kontrabida Series #1: TRIXIE ALEJANDRA FUENTES [Completed]
Teen FictionA spoiled brat. An embittered man. A one night stand which happened to produce a little consequence one month later. And an arranged marriage from an interferring father. Will things start falling into place or will chaos continue as Trixie amd...