Ikatatlumpo't pito

7.3K 202 49
                                    

Nikolai

I grunted as I woke up in the harsh morning sun. Itinabon ko ang kamay ko sa harap ng aking mata para kahit papano ay mawala ang sakit na dulot nun. That's when I saw the caked blood over my knuckles, tapos kasabay nun ay naramdaman ko rin ang sakit sa iba't ibang parte ng katawan ko.

I grunted as I felt my swelling jaw.  Maliban yata sa mga nasapol na suntok ni Luke, mukhang napalaban pa ako. There is a big lump at the back of my head and when I yawned, my lips cracked open and a new surge or blood dripped to my chin.

Then the events of last night came rushing back like a freaking tsunami na kahit anong pigil ko, hindi ko magawang supilin ang memorya ko.

I closed my eyes as I relive everything again. Luke kissing Trixie at the parked ferrari, both of them laughing while talking, and then the dancing that turned into a goddamned nightmare. Feeling like shit after all those drama, I turned up at a local bar where I decided to poison myself with too much alcohol -- which is a complete and utter failure kasi nga buhay pa ako ngayon. At andito ako sa sasakyan ko with no memory of how I came back ko my wheels at mukhang sa  itsura ng paligid, wala na din ako sa dati kong pinagparkehan.

I fished out my phone from my pocket, opened it to the call logs to make sure that I didn't do anything stupid. Mahirap na, drunk texting and calling is not my style, kaso I am a mess last night kaya hindi ko sigurado kung anong pinaggagagawa ko. Baka sa sobrang sama ng pakiramdam ko, nakagawa na pala ako ng mga bagay na hindi ko ginagawa sa mga normal na pagkalasing ko.

When I opened my phone, the first thing that I noticed was the new wallpaper on my screen.

Wait.

What the hell? Wala akong ganitong picture ni Trixie. Bakit may wallpaper ako na mukha ni Trixie na naka-bikini lang siya at ang background ay ang isang kulay asul na karagatan? Did I just  freaking stalk my wife on her facebook?

I was suddenly overwhelmed by a new feeling. Iyong tipo na parang alam ko na na may nangyari kagabi kaso hindi ko lang talaga masiguro kung ano. I just had this feeling. A sense of doom.

Agad-agad kong hinanap ang call logs saka nag-scroll down doon. "Oh my fucking god." I breathed as I continue scrolling. "Oh god.. Fuck.. Fuck.." sunod-sunod na mura ang pinakawalan ko ng makita ko kung gaano karaming tao ang tinawagan ko kagabi.

There was the TV station, damn, I don't know kung anong pinagsasasabi ko doon, and then Marco, Petra, Dad Samuel, Mommy Lil and then Trixie. Trixie.. A hundred fucking calls to Trixie.  Damn it all to hell and back! Ni isang salitang binitiwan ko sa mga tawag ko sa kanya, hindi ko maalala.

Kahit iyong mga tawag kina Marco at Petra hindi ko din matandaan na ginawa ko. What if I made something stupid, like blow my fucking charade? Lahat ng sakripisyo na ginawa ko, mapupunta lang din pala sa wala.

What if I hurt Trixie with my words? Ang daming what if pero wala man lang kahit isang paraan para malaman kung anong buong nangyari kagabi. All I have are fragments, mga salita na wala namang meaning ngayon kasi hindi ko alam ang buong pangungusap.

A horn blared somewhere behind me and I scrambled to a more normal sitting position. Sinubukan kong tanggalin ang mga bahid ng pagtulog sa mukha ko bago lumingon sa paligid.

And then my jaw dropped.

A brick mansion is located to my right, a rose garden on my left and a fountain right in front of me. A wrecked fountain now because my car just plowed through it.

Muling bumusina ang sasakyan sa likod ko kaya kahit na ayokong magpakita, ngali-ngaling lumabas ako upang makausap si Dad.

Yes. I am at the Fuentes Mansion.

The Kontrabida Series #1: TRIXIE ALEJANDRA FUENTES [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon