Νιόβη

399 63 1
                                    

Η Νιόβη καθόταν απέναντί της. Την κοιτούσε με τα εκφραστικά της μάτια. Ταυτόχρονα βούτηξε μια μπουκιά ψωμί στη σαλάτα που βρισκόταν ανάμεσά τους.

-<<Είναι το αγαπημένο μου μαγαζί εδώ. Από τότε που ήρθαμε στη Θεσσαλονίκη το επισκέπτομαι τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα.>> είπε και κοίταξε γύρω της.

-<<Δώδεκα χρόνια αν δεν κάνω λάθος...>> είπε η Νάιρα.

-<<Ακριβώς. Δώδεκα χρόνια. Τους χρωστάω τη ζωή μου όλη.>> είπε η Νιόβη και η θλίψη φώλιασε στα μάτια της.

Η Νάιρα το παρατήρησε. Ήθελε να σηκωθεί να την αγκαλιάσει όμως δεν μπορούσε να δείξει τόση οικειότητα έτσι ξαφνικά. Αυτή η κοπέλα της έβγαζε συναισθήματα και αντιδράσεις που προσπαθούσε να καταπνίξει. Για τη Νάιρα ήταν άλλη μια οικογένεια που πάντρευε το παιδί της. Δεν έπρεπε να μπλέξει το συναίσθημα με τη δουλειά.

-<<Γιατί το λες αυτό;>> τη ρώτησε τελικά.

-<<Δεν είμαι παιδί τους. Δεν έχουμε καν συγγένεια.>>

Η Νάιρα γούρλωσε τα μάτια της. Όχι για την υιοθεσία αλλά για την ωμότητα που χαρακτήριζαν τα λόγια της Νιόβης.

-<<Ο Φίλιππος, ο αδερφός μου, ήταν χρόνια κολλητός του Ιωσήφ. Οι γονείς μου σκοτώθηκαν σε δυστύχημα όταν εγώ ήμουν μόλις οχτώ ετών. Ο Φίλιππος με φρόντιζε και με μεγάλωνε, ώσπου στα δεκατέσσερά μου...>>

Η Νάιρα άκουγε την ιστορία της και ένας κόμπος ανέβηκε στο λαιμό της. Είχε χάσει και εκείνη το πατέρα της όχι όμως όλη της την οικογένεια.

Ήταν αρχές καλοκαιριού και το δροσερό αεράκι έμπαινε από το ανοιχτό παράθυρο του δωματίου της Νιόβης. Κάποιος χτύπησε το κουδούνι και η Νιόβη απρόθυμα άνοιξε. Ήταν η κυρία Μαριάννα. Κοίταξε το γλυκό πλάσμα με λατρεία.

-<<Νιόβη μου, έλα λίγο στο σπίτι μας. Σε περιμένουμε.>> της είπε και ένας λυγμός ανέβηκε στο λαιμό της.

Η Νιόβη δεν έφερε αντίρρηση. Ετοιμάστηκε και κλείδωσε το σπίτι.

Μπαίνοντας στο σπίτι ακριβώς απέναντι από το δικό της είδε τον κύριο Θοδωρή να κάθεται λυπημένος.

-<<Αγάπη μου...>> της είπε και ένα δάκρυ κύλισε στο μάγουλό του.

-<<Τι έχει γίνει; Γιατί κλαίτε;>> ρώτησε η Νιόβη με ανυπομονησία.

Η κυρία Μαριάννα την αγκάλιασε στοργικά.

-<< Ο Φίλιππος καρδούλα μου. Είχε ένα ατύχημα και είναι στο νοσοκομείο...>> είπε προσπαθώντας να συγκρατηθεί.

ΚάρμαWhere stories live. Discover now