Κάρμα

Θέλω να χωρίσουμε...

Ένα μήνα μετά...

Η Χριστίνα κοιτούσε έξω από την μπαλκονόπορτα του δωματίου αφηρημένα, με τα μάτια λυπημένα. Στα χέρια της κρατούσε ένα ποτήρι με νερό που έπινε που και που. Ένα σωρό σκέψεις περνούσαν από το μυαλό της, μέρες τώρα που την κρατούσαν ξύπνια. Την προηγούμενη μέρα ήταν ο γάμος της Νιόβης. Της ευχήθηκε και έλαβε ένα σωρό φωτογραφίες στο κινητό της από το γλέντι και από την τελετή. Η ίδια δεν μπορούσε να πάει και δεν ήξερε αν ήθελε κιόλας. Ένιωθε ευγνώμον στην οικογένεια του Φώτη που είχαν φροντίσει για την μεταφορά και νοσηλεία της σε ιδιωτική κλινική, όμως το ενδιαφέρον τους μερικές φορές γινόταν φορτικό και την έπνιγε. Ήταν μπερδεμένη. Ακούμπησε το ποτήρι της σε ένα τραπεζάκι δίπλα της και με όση δύναμη είχε στα χέρια της έσπρωξε το αναπηρικό της καροτσάκι έξω από το δωμάτιό της. Κατευθύνθηκε προς τη κουζίνα και πήρε το κινητό της στα χέρια της. Πληκτρολόγησε τον αριθμό της Νάιρας και περίμενε μέχρι να της απαντήσει.

-<<Χριστίνα μου; Καλησπέρα.>> την άκουσε να της λέει από την άλλη άκρη της γραμμής.

-<Τι κάνεις;>> την ρώτησε και η χροιά της φωνής της ήταν ελαφρώς παγωμένη.

-<<Καλά...>> είπε η Νάιρα που ήθελε όσο τίποτα άλλο να την ρωτήσει τι είχε, αλλά δεν το έκανε.

-<<Θα ήθελα να έρθεις από εδώ. Θέλω να δω την Άλκηστη σήμερα. Θα μπορούσατε; Αλλά θέλω να έρθετε μόνες σας...>> της είπε.

-<< Βεβαίως. Τι ώρα θα ήθελες να σε επισκεφτούμε;>> είπε καθώς άκουσε φασαρία από την άλλη άκρη της γραμμής γιατί η φίλη της μάλλον ήταν απασχολημένη με κάτι.

-<< Όποτε θέλετε.>> της είπε.

-<<Ωραία. Θα ετοιμάζω την μικρή και θα έρθουμε.>> της είπε και η Χριστίνα χωρίς να πει κάτι άλλο της έκλεισε το τηλέφωνο.

Η Νάιρα έμεινε να κοιτάζει την οθόνη του κινητού της. Πολλά πράγματα περνούσαν από το μυαλό της εκείνη την στιγμή, αλλά δεν μπορούσε να ξέρει τι ακριβώς ήθελε να της πει η φίλη της. Έπλυνε το πρόσωπό της και βάφτηκε ελαφρά. Βγήκε από το μπάνιο και κατευθύνθηκε προς τη βαλίτσα της όπου διάλεξε ένα αεράτο φόρεμα σε μπλε χρώμα και σανδάλια. Γύρισε το βλέμμα της προς τον Ιωσήφ ο οποίος φαινόταν να κοιμάται βαθειά και κατευθύνθηκε προς εκείνον με βήμα ήρεμο. Έκατσε δίπλα του και του έδωσε ένα απαλό φιλί στο μάγουλο. Εκείνος άνοιξε τα μάτια του και την κοίταξε.