ARRESTED ||CHANBAEK

17-"Midemi Bulandırıyorsun"

Bölüm şarkısı: Bohnes- Middle Finger

****
Sehun'la garip konuşmasının üzerinden neredeyse bir ay geçmişti. Onunla arada konuşuyordu, kendine yeni bir arkadaş çevresi edinmişti.

Chanyeol ise zaten bir haftadır hapisteydi. Yine canı sıkılmış ve gelmişti. Baekhyun onun için o hafta 3 kez gece iznine kalmıştı. Herkes bir gariplik olduğunu fark ediyordu ama umursamıyorlardı, nasıl olsa evlerine gidip yatacaklardı.

4. Gün de nöbete kaldığında herkesin gitmesini bekledi ve mahkumlardan gizleyerek Chanyeol'u hücreden çıkardı. Birlikte kendi odasına gittiklerinde Chanyeol gülerek kendini Baekhyun'un sandalyesine bıraktı.
"Her gün nöbete kalıyorsun."

"Gitmemi mi tercih ederdin?"

"Sadece... Gidip biraz uyumalısın."

Baekhyun tatlı bir şekilde güldü ve ellerini kendi yanağına koydu. Chanyeol çok nadir olsa da onu mutlu edecek cümleler kuruyordu ve Baekhyun böyle zamanlarda yere düşüp bayılmamak için çok çabalıyordu.

Gülümseyerek ona doğru eğildi ve kalın dudakları hızlıca öperek geri çekildi.
"Ne yapmak istersin?"

Chanyeol dudağını ısırarak düşündü ve kalkarak Baekhyun'u sandalyeye itti.
"Biraz uyumanı istiyorum."

"Bunu yapamam... Nöbette durmalıyım."

"Ben buradayım."

"İyi de, Chanyeol... Sen... Nöbet gezemezsin. Mahkumlar seni tanıyor."

"4 gündür benim gibi biri yüzünden uyumuyorsun ve bunu istemiyorum."

Baekhyun gülümseyerek gözlerini kapatırken Chanyeol'un elini sıktı.
"Bazen çok tatlı oluyorsun..."

Bir kez daha düşündü. Chanyeol kendi ağzıyla yüzlerce kez ona güvenmemesini söylese de şimdiye kadar güvenini asla boşa çıkarmamıştı. Baekhyun ona güvenebileceğini biliyordu. Hem, daha fazla karşı çıkamazdı. Gerçekten 4 gündür uyumuyor, bir de üstüne sabahları eve gitmeye de itiraz ediyordu.

Birkaç saat uykudan bir şey olmazdı.

****
Chanyeol'un onu dürtmesiyle uyandığında bir an panik olsa da neler olduğunu hatırladı.
"Sabah oluyor, uykucu. Uyan ve beni hücreme götür."

Baekhyun gözlerini yavaşça açtığında onun yanında oturan Chanyeol'u gördü.
"Günaydın..."

"Çabuk ol ve beni içeri kilitle."

Chanyeol'u kimse gelmeden hücresine geri götürdü ve bir şey olmamış gibi kahve aldı. Uyandığında Chanyeol'u kaçmış olarak bulmaktan korksa da ona güvenebileceğini biliyordu.

İş arkadaşları gelmeye başladığında çantasını topladı. Günlerdir üst üste gece nöbetine kaldığı için öğleden sonrayı evde geçirebilirdi.
Evine gidip kütüphanesinin önündeki koltuğa atladı. Pofuduk koltukta otururken telefonuyla uğraşmaya başladı. Chanyeol'un numarası yoktu, onunla birlikte bir tane bile resimleri yoktu. Derin bir iç çekti.
Kısa sürede kimseye böyle hissetmemişti ama asla birlikte olmayacaklarını bilmek ciddi anlamda acı veriyordu.

Aksam saatleri yaklaşırken ard arda çalan kapı zili uykuya dalmak üzere olan Baekhyun'u yerinden sıçrattı. Chanyeol'un kaçtığını ve oraya geldiğini umarak kapıya koştu. Kapının önünde sinirli bir şekilde dikilen Sehun onu gördüğü anda içeri girdi ve üzerine yürüdü.

"Sen benimle dalga mı geçiyorsun Byun?!"

"N-ne?" aralarında geçen garip olaydan sonra ilk defa tekrar bu kadar yakın duruyorlardı.