THE ENCOUNTER

7 0 0
                                    

BIM's POV

maaga akong nagising to prepare for Alex and Steph's Pre-nup photoshoot in Batangas. ayaw ko man bumalik sa lugar na yon, pero kailangan. siguro nga, panahon na para harapin ko ang mga bagay at lugar na may kinalaman sa past ko. i know i've moved on. pero minsan, di ko maiwasan na masaktan pa rin pag naaalala ko ang nangyari.

our almost perfect relationship was ruined because of his selfish decision. andon na kami eh. nasa last stage na kami ng relationship namin. pero sa isang iglap, naglaho lahat. lahat ng magagandang alaala, napalitan ng sakit at hinanakit.

* KRINGGGGGGGG
* KRINGGGGGGGG

nabalik lang ako sa diwa ko ng biglang mag-ring ang phone ko.

"hello hon. good morning!" bati ko kay hon.

"good morning hon. did i wake you up?" he asked

"no hon. kanina pa ako gising. have you eaten breakfast?" tanong ko kay hon.

"no honey! i just woke up. i just called to wish you luck on your photoshoot."

"thank you honey! *sigh*"

"ang lalim hon, baka malunod ako." biro sa akin ni hon matapos kong magpakawala ng isang buntong-hininga.

"i'm sorry hon. i just don't feel like going back to that place." i explained "how i wish you're here so you can hold my hand!" i added

"you have to face everything hon. it's for your own good. maybe its time to let go of those grudges you're still carrying from the past." paliwanag sa akin ni hon. "and how i wish to be beside you today that you need me to be there. i'm sorry honey" dagdag ni hon

"no hon. there's no need to say sorry. i think i'm just missing you big time." pagpapalubag-loob ko kay hon.

"and i miss you so much more honey! mahal na mahal kita.!"

"mahal na mahal din kita honey! i'll see you soon!"

"konting tiis na lang honey. sige na. magprepare ka. baka malate ka." utos sa akin ni hon.

"ok honey. i love you. call me again later ok???"

"i will hon. ingat sa pag-drive. don't forget your seatbelt." paalala sa akin ni hon.

"yes boss!" i answered and gave him a two-finger salute. as if he can see me. hehe

"ok good. i love you. you hang up first, ok???"

"ok honey. i love you more. ingat sa work. bye."

-call ended

after that call, naligo na ako at nagbihis. after an hour, bumaba na ako for breakfast. as usual, i'm all alone with my yaya. both mom and dad we're in Korea. while kuya went to England for a short vacay. sosyal ni kuya. kainis. may pasok kasi ako kaya di ako nakasama sa kanya.

after breakfast, nagpaalam na din agad ako kay yaya. baka kasi ma-late ako. nakakahiya naman kay bes. it was supposed to be their photoshoot pero itong si bes, sinama kami. dapat daw may pictures din kami with them kasi part kami ng relationship nilang dalawa.

maingat akong nag-drive. dala ko si Snow! ang kotse no hon. ako nagpangalan nyan. hehe.

after 3 hours driving, nakarating ako ng Pico de Loro safe and sound.

the feels.

2 years na ang nakakalipas ng huli akong pumunta dito. and aaminin ko, kinakabahan ako. ewan ko ba. pero ang wierd ng feeling. nag-text na din ako kay hon na nakarating na ako dito.

agad akong nag-check in. at pag minamalas ka nga naman, ang available na lang room ay yung room namin ni Ryan noon. parang nananadya ang pagkakataon.

Journey to ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon