CONFESSION!!!

2 0 0
                                    

BIM's POV

tanghali na akong nagising. pero laking gulat ko ng wala si hon paggising ko. isang note lang ang nakita ko sa dining table kung saan naka-prepare and breakfast ko.

hon,

eat this breakfast. i'll be back before lunch. so you better be ready. you got a lot of explaining to do. i love you

-james


after reading his message, naligo muna ako. then after that, i ate the breakfast he made for me. since, i'm all alone, nanood na lang ako ng movie.


i was in the middle of the second film i'm watching when hon arrived. i paused the movie and went up to him to hug and kiss him. hinawakan ko ang kamay nya at hinila ko sya sa sofa then sumandal ako sa dibdib nya at pinagpatuloy ko ang panonood ng movie. after the movie, hon ordered food for our lunch.

nakaupo sya sa couch habang pine-prepare ko ang lunch namin dalawa. and it seems that hon's not in the mood. kanina pa sya walang kibo.

"everything ok hon?" nag-aalalang tanong ko sa kanya. but he just nodded. so hindi na ako nagtanong pa ulit. i don't want to start a fight or argue with him. i came here because i miss him and because i know i owe him explanations and not to argue.

after eating lunch, niligpit ko lang yung pinagkainan namin and decided to talk to him.

"may problema ba tayo hon?" iritadong tanong ko sa kanya."kanina mo pa kasi ako hindi kinikibo." dagdag ko pa

"may dapat ba tayong problemahin hon?" balik-tanong nya sa akin. umiling lang ako bilang sagot. he's too cold and i don't like it. unti-unting namumuo ang luha sa aking mga mata dahil sa halo-halong emosyon. tumalikod ako sa kanya para punasan ang luha ko bago pa nya makita.

hanggang sa maramdaman ko na lang ang mga kamay nyang nakayakap sa bewang ko. at dahil sa ginawa nya. kumawala ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.

"i'm sorry." bulong nya habang nakasubsob ang mukha nya sa balikat ko. "hindi ko kasi mapigilan ang sarili ko pag naiisip ko yung nangyari sa batangas habang wala ako." dagdag nya. naguluhan man ako sa sinabi nya pero hinayaan ko lang sya.

"i'm sorry because i'm hurting." he said in between sobs. and with what he just said, tinanggal ko ang mga kamay nyang nakayakap sa akin at hinarap ko sya.

"but why are you hurting?" emosyonal at naguguluhang tanong ko sa kanya

"i'm hurting because i have watched everything. i called steph through video call. and kahit ayaw nya, pinilit ko sya. because i wanted to see everything." he explained

"shhhhhh!" pagpapatahan ko sa kanya. "that's why i immediately booked a flight. because i believe i owe you explanations." dagdag ko

"i know its just nothing! but dammit hon, i'm jealous! and i am sorry because i'm hurting eventhough there is no enough reason for me to feel this way." he explained. i hugged him to calm him down. at nung kumalma sya, hinila ko sya sa sofa para umupo.

"i saw how he looked at you. kung paano ka nya kinomfort, kung paano ka nya niyakap nung talikuran mo sya-" magsasalita pa sana sya pero i shut his mouth with a kiss. i look straight into his eyes.

"enough honey! the fact that you love me, it is enough reason for you to react that way because that only means you're afraid of losing me. and i love you more for that. and i admire you for admitting that your jealous. i've never seen this side of yours before. it's the first time you got jealous." naluluha pero natatawang sabi ko sa kanya habang hawak ko ang mga kamay nya.

"kung ano man ang mga nakita mo that night, hanggang don na lang yon hon. because i already got what i really wanted. yung magkaroon kami ng closure para tuluyan na akong makalaya sa nakaraan at mabuhay ng mas masaya sa kasalukuyan kasama ka. because i love you. at kung uulitin man ang buhay ko, at mapunta ako ulit sa ganoong sitwasyon, ikaw at ikaw lang ang pipiliin ko na makasama. because you are my savior, my knight in ripped jeans, my bestfriend, my only love. i love you honey!" natatawang litanya ko sa kanya kasi naman ang epic ng reaction nya. para syang bata na anumang oras ay pedeng maagawan ng lollipop.

so i planted small kisses on his forehead,his eyes, both his cheeks, his nose, and a passionate one on his lips.

"i love you honey!" he whispered and pulled me for  tight embrace. "i'm sorry. i really am so
sorry." he added.

"it's ok. just trust my love for you. and don't forget how much i love you"

after that tampu-tampuhan ni honey at suyuan, pinasyal nya ako sa Singapore. and lastly We went to Universal Studio hanggang sa magsarado ito.

Journey to ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon