Chapter 10: Best Day Ever

12 0 0
                                    


isang taon, isang taon simula ng maging official ang relationship namin....and hindi naman nya ako binigo....he made me the happiest girl alive....

he's a man full of surprises...every monthsary, he never fails to surprise me....minsan, kasabwat pa nya ang mga baliw kong kaibigan....

sa bawat araw na dumadaan, mas lalong tumitibay ang relationship namin....di naman maiiwasan na magkaroon ng fights and tampuhan kasi part na yun ng isang relationship....and those fights and misunderstandings that we had made us stronger....and today is our first anniv....

"grrrrrrrrrr!!!! nakaka-inis ka talaga.....kung kailan anniv natin tsaka ka naman walang paramdam....aish...." inis na inis ako habang parang baliw na kinakausap ko ang picture nya. kasi naman....aish....di man lang talaga nagpaparamdam....

kanina ko pa tinetext pero wala kahit isang reply....tinatawagan ko pero out of reach....tumawag na rin ako sa house nila pero wala daw sya don, maaga daw umalis....pati mga kaibigan namin na-text ko na pero di daw nila nakita....

nakaka-inis talaga....buong araw ko na sya di nakikita o nakaka-usap man lang.....excited pa man din ako para sa araw na to pero mukhang nakalimutan nya....parang nung birthday ko lang....di kaya, he's up to another surprise na naman....hihi....

kahit naiinis ako, di ko pa rin maiwasan na kiligin....kahit kasi palagi nya ako sinu-surprise, nakaka-surprise pa rin talaga....haha....kasi, iba-iba ang way na ginagawa nya....

di ko maiwasan mag-isip....hihi....i don't wanna spoil his surprise....excited kasi ako....

pero paano if wala talaga sya surprise for me at talagang nakalimutan nya lang....aish....naiinis na naman tuloy ako....grrrrr....

"asan ka na ba????" kausap ko pa rin yung picture nya....naiiyak na nga ako eh....

"ang daya mo naman eh....ku-kung kelan anniv natin....tsa-tsaka ka naman n.n.nag-disappear...." patuloy lang ako sa pag-iyak....nakakalungkot kasi....

*KNOCK KNOCK*

"pa...pasok.....bu *sob* kas yan..." pumasok si kuya sa room ko....the moment i saw him, niyakap ko agad sya....

"sshhhhh....hey, what happened?" iyak pa rin ako ng iyak habang yakap ako ni kuya....

"eh....*sob* kuya....ka..kasi *sob* anniv n.na.-min today....ta- *sob* tapos, wala syang paramdam...."

"sus....akala ko naman kung ano na...." umupo kami ni kuya sa bed at nakayakap pa rin ako sa kanya....

"baka naman busy lang....ang baby girl ko, dalaga na talaga.....hayyyy...." paliwanag ni kuya kahit nagsisimula na naman sya mang-asar....kinalma ko ang sarili ko bago ako kumalas sa yakap ni kuya....

"eh kasi naman talaga kuya....kung kailan anniv namin tsaka sya nawala....sino ba naman di maiiyak non...." para akong batang nagta-tantrums sa harap ni kuya....

"eh malay mo naman busy yu-" i butt in....

"busy? busy his face....pwede naman sya mag-text para sabihin na busy sya ah....aish....grabe talaga...." reklamo ko kay kuya

"ay naku baby girl....be matured enough....wag mo kalimutan na may sarili rin syang buhay at di lang sa yo umiikot mundo nya...at least try to understand and be considerate....ok...." tapos lumabas na sya....aish....bastusan lang....layasan ba naman ako.....

bahala nga sila....

nagbihis na ako at nag-ayos....punta na lang ako sa mall mag-isa....magcecelebrate ako mag-isa....kala nya ha....aish.....ugggghhhhh.....napasabunot na lang ako sa sobrang frustration....

Journey to ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon