Κεφάλαιο 28ο

1.2K 113 3
                                    

"Μπαμπά,δεν με αναγνωρίζει"
"Θα γίνει καλά ηρέμησε"
"Μπαμπά πώς είναι δυνατόν να μην με αναγνωρίζει;"
"Είναι απο το ατύχημα"
"Μπαμπά,κάνε κάτι σε παρακαλώ"

Η Ισμήνη μια εβδομάδα τώρα έκλαιγε συνέχεια.
Ο Άρης σήμερα θα έβγαινε και θα πήγαινε σπίτι του.

"Θα μείνω εγώ μαζί του"
"Όχι κορίτσι μου"
"Σας παρακαλώ,αφήστεμε"
"Θα τα καταφέρεις;"
"Ναι,μην ανησυχείται"

Έφτασαν στο σπίτι τους

"Έλα Άρη μου πέρνα"
"Τι είναι εδώ;"
"Το σπίτι μας"
"Εσύ ποιά είσαι;"
"Η γυναίκα σου αγάπη μου.Δεν με θυμάσαι;"
"Σου είπα όχι.Και σταμάτα να με λες αγάπη σου.Το όνομα μου είναι Άρης απο τι μου έχεις πει"
"Ναι Άρη σε λένε"
"Είσαι καλά;"
"Ναι γιατί;"
"Σε βλέπω χλωμή"
"Είμαι καλά Άρη"
"Κάτσε,δεν είσαι καλά"
"Τι σε νοιάζει;"
"Με νοιάζει"
"Γιατί;"
"ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ.ΑΠΛΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΩ,ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ.ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΣΟΥ ΛΕΩ ΑΦΗΣΕ ΜΕ ΠΙΑ"
"Συγγνώμη"
Είπε και έφυγε για το δωμάτιο των καλεσμένων όπου και θα κοιμώταν εκεί για αρκετό καιρό...
Ξεκίνησε να γράφει ημερολόγιο,φίλες δεν είχε πολλές.Κάπου έπρεπε να μιλήσει,να γράψει όσο νιώθει.Δεν άντεχε άλλο αυτή τη κατάσταση...

"Πεινάς;Να σου βάλω να φας;"
"Θα φας μαζί μου;"
"Δεν πεινάω,αλλά θα σου κάνω παρέα"
"Δεν θέλω τότε"
"Μα πρέπει να φας κάτι.Δεν κάνει να είσαι νηστικός"
"Άντε παράταμε μωρέ και εσύ"

Η συμφωνία σου,η καταστροφή μαςМесто, где живут истории. Откройте их для себя