Η συμφωνία σου,η καταστροφή μας

Κεφάλαιο 32ο

"Άρη μου,μίλα πες μου κάτι.Φοβάμαι"
"Ποιά είσαι;Τι θέλεις απο εμένα;"
"Τι λες αγάπη μου;Η Ισμήνη είμαι"
"Ποιά Ισμήνη;Φύγε από το σπίτι μου"
"Άρη τι λές;"
"Εσύ ήρθες εδώ για να μου κάνεις κακό.Για αυτό και δεν θυμάμαι τίποτα.Εσύ φταίς"
"Μα τι λες;"
"Αν δεν με εγκατέλειπες,δεν θα έπινα,δεν θα προκαλούσα ατύχημα.Παραλίγο να πεθάνω.Εξαιτίας σου"
"Δεν είναι όπως τα λες.Εγώ σου εξήγησα τι είχε συμβεί"
"Και πως ξέρω ότι λες την αλήθεια;Σήκω και φύγε απο το σπίτι μου τώρα"
"Μα έξω βρέχει.Δεν ακούς τα μπουμπουνιτά;"
"Δεν με νοιάζει,σήκω και φύγε τώρα"
"Δεν υπάρχει περίπτωση να φύγω"
Τότε ο Άρης άρχισε να την τραβάει μέχρι να καταφέρει να την σηκώσει απο το κρεβάτι και να την κατεβάσει μέχρι κάτω στην εξώπορτα"
"Άφησε με.Με πονάς"
"Κάνει κρύο,και εγώ φοράω μόνο το νυχτικό μου.Θα αρρωστήσω"
"Δεν με νοιάζει.Φύγε απο το σπίτι μου τώρα.Εσυ φταίς για όλα όσα μου έχουν συμβεί"
"Δεν ξέρεις τι λες!"
"Σκάσεεεε.Μη μιλάς παλιό βρώμα"
Της είπε και της έριξε ένα δυνατό χαστούκι.
"Σήκω και φύγε τώρα!"
Της άνοιξε την πόρτα και την έσπρωξε για να φύγει.
Η μνήμη του Άρη είχε επανέλθει.Μόνο που κάποια πράγματα τα θυμόταν σκορπισμένα.Όταν θα καταλάβει ότι είχε κάνει λάθος θα προσπαθήσει να διορθώσει την κατάσταση αλλά θα είναι πια αργά...