Η συμφωνία σου,η καταστροφή μας

Κεφάλαιο 19ο

Ο Άρης γύρναγε σπίτι του ανυποψίαστος για το τι θα γινόταν...

"Ισμήνη;Αγάπη μου ήρθα!"
Καμοία απάντηση
"Ισμήνη;"
Εκείνη την στιγμή είδε το γράμμα της,διάβασε προσεχτικά κάθε της λέξη.Το γράμμα μουσκευόταν από τα δάκρυα του.Ο Άρης την αγαπούσε πολύ και πονούσε πολύ.Την κάλεσε πολλές φορές στο κινητό της και δεν απάντησε ποτέ.Πήρε στο πατρικό της και του είπαν ότι δεν ξέρουν που είναι.Είχε τρελαθεί απο την αγωνία του...
"Ισμήνη,αγάπη μου.Γιατί;"
Ξεκίνησε να πίνει,διάβαζε και ξανάδιάβαζε το γράμμα της.Το ένα ποτί έφερε το άλλο και ο Άρης πολύ γρήγορα έχασε τις αισθήσεις του και έπεσε στο πάτωμα.Όταν σηκώθηκε πήρε τηλέφωνο τον πατέρα του και του διηγήθηκε όλα όσα είχαν προηγηθεί...
"Ε και γιατί σκάς;Θα έπρεπε να χαίρεσαι.Απαλάχτηκε απο την μικρή και θα μπορέσεις να κάνεις τώρα την ζωή σου"
"Δεν είναι έτσι τα πράγματα"
"Ε και πως είναι δηλαδή;"
"Ε να..."
"Άρη;Την αγάπησες στα αλήθεια έτσι δεν είναι;"
"Φοβάμαι πώς ναι πατέρα.Αλλά τι σημασία έχει;Την έχασα για πάντα"
"Θα την βρούμε,μη στεναχωριέσαι γιέ μου.Προσπάθησε να κοιμηθείς και αύριο θα έρθω σπίτι σου να συζητήσουμε"
"Την έχασα για πάντα"
"Τίποτα δεν χάνεται.Εκτός και αν το αφήσεις εσύ να χαθεί"
"Με μισεί.Έφυγε μακρυά μου γιατί με μισεί.Μου είπε απλά πρόσεχε τον εαυτό σου.Ισμήνήηηηηηηηη μου"