Η συμφωνία σου,η καταστροφή μας

Κεφάλαιο 40ο

"Άρη τρέχα"
"Τι έγινε αγάπη μου;"
"Σπάσαν τα νερά μου"
"Καρδιά μου,γεννάς.Μείνε ψύχραιαμη,πάω να φέρω το αυτοκίνητο.Ξάπλωσε"
"Εντάξει,μην αργήσεις"
"Όχι μωρό μου"
Ο Άρης έφυγε σα τρελός.Σε λίγες ώρες θα κρατούσε στα χέρια του την κόρη του.Ήταν τόσο συγκινημένος
"Μπαμπά;"
"Τι έγινε κόρη μου;"
"Σπάσαν τα νερά μου μπαμπά.Γεννάω,ο Άρης πάει να φέρει το αυτοκίνητο"
"Καρδια μου,θα είμαι εκεί.Μην φοβάσαι ολα θα πάνε καλά"
"Πατέρα;Η Ισμήνη.Έσπασαν τα νερά της,είμαι στο αυτοκίνητο σε λίγο θα πάμε στο μαιευτήριο.Φοβάμαι,τι να κάνω;"
"Μην την αφήσεις ούτε μια στιγμή το χέρι της.Σε λίγο θα είμαι εκεί"
Μια ώρα μετά όλοι βρίσκονταν στο μαιευτήριο...

"Αλλη μια φορα Ισμήνη,σπρώξε"
"Δεν μπορώ άλλο πονάω"
"Όλα θα πάνε καλά αγάπη μου"
"Λίγο ακόμα"
"Έλα καρδια μου προσπάθησε"
"Να σας ζήσει η μικρή σας"
"Με έκανες πολύ ευτυχισμένο ζωή μου"

"Γεννήσα,κάναμε μια κόρη.Είναι ίδια η Ισμήμη.Είναι πανέμορφη.Θέέ μου!Σε ευχαριστώ"
"Γιε μου,να μας ζήσει"
"Να είναι πάντα γερή και δυνατή.Η Ισμήνη μου;"
"Είναι στο δωμάτιο της.Κοιμάται,σε λίγο θα μας φέρουν και την κόρη μας να την δούμε"

"Άρη μου;"
"Να μας ζήσει αγάπη μου"
"Πως είναι;"
"Είναι πανέμορφη.Σου μοιάζει"
"Αλήθεια;"
"Ναι καρδιά μου"
"Μπορούμε να περάσουμε;"
"Το ρωτάτε;Έλα εδώ μικρή μου"
"Είναι τόσο όμορφη"
"Σαν εσένα"
"Έλα σταμάτα"
"Ισμήνη;"
"Ναι;"
"Σ αγαπώ"
"Έπρεπε να μας συμβούν όλα αυτά για να μου το πείς;"
Γέλασαν και οι δύο,την αγκάλιασε και φίλησε και τις δύο στοργικά στο μέτωπο.

Οι δυό του δεν ξανάχώρισαν ποτέ.Πάντα ήταν εκεί ο ένας για τον άλλο.Στο μέλλον έκαναν και άλλα παιδιά αλλά πάντα ήταν μαζί,δεν την άφησε στιγμή μόνη της.Και κάθε μέρα φρόντιζε να της υπενθυμίζει πόσο πολύ την αγαπούσε και πως μακρυά της δεν άντεχε...