Η συμφωνία σου,η καταστροφή μας

Κεφάλαιο 8ο

"Ξέρεις,εγώ δεν ήθελα να παντρευτώ ποτέ.Ο πατέρας μου με έπεισε.Φοβάμαι τους ελέγχους και τις υποχρεώσεις"
"Διαφέρουμε τόσο πολύ,από μικρό κοριτσάκι ονειρευόμουν να παντρευτώ κάποιον και να κάνω οικογένεια μαζί του"
"Σου αρέσουν τα παιδιά;"
"Γιατί εσένα δεν σου αρέσουν;"
"Δεν ξέρω,όπως σου είπα φοβάμαι τις υποχρεώσεις.Και αν δεν γίνω καλός πατέρας;"
"Δεν γενιέσαι γονιός,γίννεσαι.Είναι κάτι φυσικό που θα το ανακαλύψεις στο μέλλον"
"Είσαι πολύ όμορφη το ξέρεις;"
"Μου το έχουν ξαναπεί"
"Το φεγγάρι αντανακλά στα μάτια σου και φωτίζει όλο σου το πρόσωπο και εγώ θέλω τόσο πολύ να..."
"Να τί;"
"Να σε φιλήσω Ισμήνη..."

Της είπε και έσκυψε για να την φιλήσει...

"Θέέ μου!Φιλάει τόσο ωραία,με έκανε να τρέμω.Τι μου συμβαίνει;Γιατί δεν μπορώ να βγάλω απο το μυαλό μου το φιλί μας;Και γιατί θέλω τόσο πολύ να με ξανά φιλήσει;"

"Είναι τόσο όμορφη υπό το φώς το φεγγαριού.Το δέρμα της,τα χείλια της τόσο γλυκά όσο κι αυτή.Θα μπορούσα να την φιλάω για όλη μου την ζωή.Τι έχω πάθει;Εγώ ποτέ δεν ήμουν έτσι,ποτέ!"

"Κοίταξε τους πώς ταιριάζουνε"
"Πράγματι,ταιριάζουν πολύ"
"Μην νιώθεις άσχημα,τα παιδιά μας θα αγαπηθούν και ίσως να μας κάνουν και ένα εγγονάκι στο μέλλον.Ποιός ξέρει;"
"Έχεις δίκιο"