Κορέα (SUGA BTS greek Fanfiction)

Κεφάλαιο 31

Kira's Pov

Ήταν πέντε παρά τα άγρια ξημερώματα όταν με ξύπνησε η δόνηση του κινητού μου. Κάποιος με έπαιρνε τηλέφωνο επαναλημένα και αυτός ο κάποιος ήταν ο Suga.

Ψηλαφώντας το κομοδίνο δίπλα μου, βρίσκω επιτέλους την πηγή του ήχου και σαν τον τυφλοπόντικα ψάχνω να βρω το κουμπί για να το σηκώσω.

"Έλα, τι έγινε;" ψιθυρίζω.

Η φωνή μου έχει βραχνιάσει και μιλάω σιγανά για να μην ξυπνήσω τη θεία μου που κοιμάται ελαφριά.

"Κατεβαίνεις λίγο κάτω; Για μια βολτίτσα." Μιλάει κανονικά, παρόλα αυτά είναι πολύ δυνατά για τον κοιμισμένο εαυτό μου κι έτσι τραβάω το ακουστικό μακριά από το αυτί μου.

"Suga, είναι τέσσερις η ώρα τα άγρια χαράματα!" Γκρινιάζω, πάντα ψιθυριστά.

"Είναι πέντε παρά είκοσι και σιγά τ' αβγά. Άντε κατέβα." Επειμένει.

"Μα Sugaaaa...!"

Ξέρω πως το να αντιστέκομαι δεν θα επιφέρει κανένα αποτέλεσμα καθώς πάντα βρίσκει τρόπο να με κάνει να υποκύψω σε ότι κι αν θέλει.

Είναι θέμα χρόνου το πότε θα βαρεθώ να αρνούμαι και θα πάω ή θα βρει κάτι να πει που θα με πείσει.

"Έλα ρε μωρό μου, κατέβα που σου λέω!!! Σε παρακαλώ πολύ!" Νιαούρισε και είμαι σίγουρη πως μούτρωσε κι όλας. Μπορώ πανεύκολα να τον φανταστώ.

Με το 'μωρό μου' με ρίχνει, όπως κάθε φορά άλλωστε. Το να με λέει έτσι με αυτήν την υπέροχη φωνή του είναι πολύ σέξι. (Σορρυ κι ολας αλλά εγώ θα έλιωνα αν με έλεγε έτσι οπως ολες μας όποτε και η Κίρα και διαφέρει!!!)

"Καλάααα...!" Μουρμουρίζω και του το κλείνω.

Σηκώνομαι με το ζόρι από το ζεστό μου κρεβατάκι και σέρνομαι κυριολεκτικά μέσα στα σκοτάδια με τον αχνό φακό του κινητού μου, να ψάχνω να βρω κάτι να βάλω.

Φοράω πάνω μου μια φόρμα που είχα κάπου παρατημένη, βάζω κι ένα πουλόβερ πάνω από την πιτζάμα, φοράω τις UGG μου και φασκιώνομαι με ένα παλτό της θείας μου.