Κορέα (SUGA BTS greek Fanfiction)

Κεφάλαιο 47

Kira's Pov

"Ο συνδρομητής που καλέσατε είναι κατειλημμένος."

"Ο συνδρομητής που καλέσατε δεν είναι διαθέσιμος."

"Τι στο διάολο;" αναφώνησα εκνευρισμένη.

Ήταν ήδη 8:45, ο Suga είχε αργήσει κατά πολύ και δεν έλεγε να σηκώσει το αναθεματισμένο το κινητό του.

Τον περίμενα τόση ώρα έξω από το σπίτι μου που άρχισα να βαριέμαι.

Γιατί δεν ερχόταν;

Ήθελα να πιστεύω πως του έτυχε κάτι, καμιά δουλειά ξέρω 'γω και δεν άλλαξε απλώς γνώμη. Ήταν πολύ καλύτερα να του θυμώσω για μια προτεραιότητα που έβαλε πάνω από 'μένα παρά να στεναχωρηθώ που τελικά δεν ήθελε να μου μιλήσει.

Όταν πλέον η ώρα πήγε εννιά, άρχισα να ανησυχώ. Συνέχισα να παίρνω τηλέφωνο όμως μάταια.

"Ο συνδρομητής που καλέσατε έχει πιθανόν το τηλέφωνό του απενεργοποιημένο."

Τρεις φορές πήρα, και τις τρεις το ίδιο έλεγε η σπαστική φωνή της γυναίκας στο τηλέφωνο. Πως το είχε απενεργοποιημένο, πράγμα πολύ παράξενο για εκείνον.

Ενοχλημένη, μπήκα πάλι μέσα στο σπίτι μου βροντώντας την πόρτα πίσω μου. Πέταξα το κινητό μου πάνω στον καναπέ και από τα νεύρα μου κλότσησα και την πολυθρόνα.

Και όλα αυτά από τον εκνευρισμό που μου προκαλούσε η άγνοια.

Τι συνέβαινε;

Ξαφνικά, χτυπάει το κινητό μου και ετοιμάζομαι να του τα ψάλω αν είναι αυτός.Όμως δεν είναι ο Suga αλλά η θεία μου, που ακούγεται ανήσυχη.

"Κίρα; Κίρα!" Φωνάζει μέσα από το τηλέφωνο. "Είσαι καλά;"

Η συμπεριφορά της με εκπλήσσει, γιατί ξαφνικά να ανησυχεί για εμένα; Αφού δεν έχει γίνει κάτι.

"Ναι, θεία, γιατί να μην είμαι;" απαντώ με ψυχραιμία. "Συμβαίνει κάτι;"

"Αχ καλή μου!" Η φωνή της ραγίζει. "Ε-Έγινε ένα α-ατύχημα..."

Η καρδιά μου βουλιάζει και νιώθω να με κατατρώει κάτι. Είναι σοκ, είναι άγχος, δε γνωρίζω.Περιμένω ωστόσο ακίνητη να ακούσω τη συνέχεια.

'Σε παρακαλώ Θεέ μου...' εύχομαι από μέσα μου να μην είναι αυτό που υποψιάζομαι.