Κορέα (SUGA BTS greek Fanfiction)

Κεφάλαιο 43

Kira's Pov

"Βρε! Για δες ποια έχουμε εδώ!!!" Ακούω τη γνώριμη φωνή από πίσω μου.

'Την ατυχία μου μέσα.' Σκέφτομαι.

Κοιτάζω πάνω από το ώμο μου πίσω μου, λες και πίστευα πως υπήρχε μια μικρή ελπίδα να μην ήταν το άτομο που νόμιζα πως ήταν.

Όταν όμως επιβεβαίωσα αυτό που ήδη ήξερα, γύρισα πάλι μπροστά το κεφάλι και έκανα να μείνω ακίνητη.

"Με το να παριστάνεις το άγαλμα δε πετυχαίνεις τίποτα. Ακόμα σε βλέπω, ξέρεις." Γελάει.

Εγώ δε χρειάζομαι άλλη κουβέντα, ξεκινάω να περπατάω κανονικά, σαν να μην υπάρχει.

"Κίρα; Κίρα! Κίρα περίμενε!" Φωνάζει και τρέχει δίπλα μου.

'Θεέ μου, από όλα τα άτομα τα οποία θα μπορούσα να είχα συναντήσει, αυτόν έπρεπε;'

"Αγνόησέ τον, θα φύγει." Λέω δυνατά στον εαυτό μου.

Ακούω τα βήματά του να σταματάνε. Υποθέτω πως είτε πέτυχε η τακτική μου είτε προσβλήθηκε.

"Το άκουσα αυτό!" Διαμαρτύρεται.

"Αυτό ήθελα." Του λέω και συνεχίζω τον δρόμο μου για το σχολείο χωρίς να κοιτάξω πίσω μου.

Έπειτα τον ακούω να τρέχει ξανά από πίσω μου. Εξακολουθεί να φωνάζει να τον περιμένω.

"Τι θες Jackson?!?" Γυρνάω απότομα πίσω μου και τον κοιτάζω.

Βλέπω την στάση στην οποία έχει κοκκαλώσει, με το χέρι του μπροστά, έτοιμο να αρπάξει το δικό μου.

'Καλά που γύρισα εγκαίρως.' Συλλογίζομαι καθώς δεν είχα καμία διάθεση να με ακουμπήσει.

"Τίποτα." Μου απαντάει και με τα χέρια στις τσέπες στέκεται δίπλα μου. "Πάμε;" ρωτάει.

Εγώ είμαι έκπληκτη, δε το περίμενα αυτό καθόλου. Δε καταλαβαίνω τι γίνεται και τι εννοεί.

"Που;"

"Σχολείο ίσως;" σαρκάζεται.

"Μα δεν πάμε στο ίδιο σχολείο!"

Θα με τρελάνεις ρε άνθρωπέ μου;