Benim Han'ım

7.Bölüm

Saygı Bey, Urgay'ı benden uzaklaştırmak için çekip aldı ve çalışma odasına götürdü. Kendimi tutamayarak hıçkırıklara boğuldum. Urgay'ın annesi yanımda kalarak sakinleşmemi bekledi. Onun birden değişmesini anlıyamıyordum şimdi ise duyduğum sözler beni yaralamıştı. Ağlamam sonunda iç çekişlere dönüştüğünde yatağa yatarak Urgay'ın annesini umursamadan yorganı kafama çektim.
Urgay'ın annesi yorganı kafamdan uzaklaştırıp beni doğrulttu.

"Aranızda bir olay mı geçti?" dediğinde kafamı olumsuz bir şekilde salladım.

"Gitmeden önce bana durduk yere soğuk davranmaya başladı ve şimdi de bana seninle evlendiğime inanamıyorum dedi" diyerek tekrardan ağlamaya başladım.

"Kızım Urgay'ın sinir sorunu var ona ters davranıldığında o kişiye karşı bir kalkan oluşturur. Urgay sana sinirlendiğinde sadece onun dediklerini kabul et ve sakin kal" dedi bana ama Urgay'ın o dediklerinden sonra ona yakın davranabileceğimi pek sanmıyordum.
"Artık bir bebeğiniz olacak birbirinize ters davranmayın, sen Urgay'ın yaptığını unut kızım onu şimdi babası bir güzel sözleriyle döver" diyerek karnımı okşadı.
Ben daha konuşmayınca kaynanam odadan çıktı ve beni yalnız bıraktı. Düşüncelerimi susturarak uyumaya çalıştım.

•

"Yenge" Algün omzumu bir kere daha dürtüklediğinde gözlerimi açabildim.
"Yenge akşam yemeği yiyeceğiz herkes seni bekliyor" dediğinde kafamı sallayarak yataktan çıktım. Üstümdeki elbisemi değiştirerek yeşil elbisemi giydim gözlerimi açıp kapatırken acıdığı için banyoya gidip aynadan kendime baktım yüzüm solmuştu ve gözlerimin altı kızarmıştı yüzüme soğuk suyu çarpıp kuruladım odaya geri döndüğümde Algün yoktu. Karnımı tutarak aşağıya indim masaya herkes kurulmuştu benim gelmemle konuşmalar kesildi. Urgay'la göz göze geldim ama hiçbir tepki vermedim ona. Masada onun yanı boştu bir tek kaynanamla göz teması kurduğumda oraya oturmamı işaret etti bende gidip oturdum. Kendimi çok rahatsız hissediyordum.

"İyi misin kızım?" Saygı Bey oğluna kızgın olduğu için kötü bakışlarla Urgay'a bakıyordu.

Bende boğazımı temizleyerek "Aslında iyi değilim karnım ağrıyor" dedim gerçeği yansıtarak Urgay endişeyle bana bakınca burun direğim sızladı.

"Kızım doktor çağıralım istersen" diyerek yanıma gelen kaynanama olumsuz anlamda kafamı salladım.

"Gerek yok sabaha geçer" diyerek karnımı tuttum.

"Her zaman oluyor mu bu ağrı?" dedi kaynanam üstüme düşerek.

"Hayır ağrım öğleden sonra başladı" dedim sesim kısılarak çünkü ağrımın sebebi Urgay'dı. Vücudumu alıp duvara yapıştırmıştı. Urgay ellerini yumruk yaparak yere bakmaya başladı o anlamıştı neden olduğunu.

"Fenalaşırsan çağıralım kızım olur mu?" kafamı sallayarak yemeğime başladım. Herkes yemeğini bitirmişken Urgay dokunmadı bile sonra ise kalkıp yukarı çıktı. Saygı Bey ve Urgay'ın kardeşleri salona geçerken kaynanam yanıma gelerek "Kendisine vicdan azabı çektiriyor Börte. Onu öyle görünce kalbim ağrıyor affedemez misin onu?" kaynanam kalbini tutarak konuştu. Onu affedemezdim henüz.

"Bunu yapamam"

"Börte o seni ne kadar seviyor ben şahidim. Birçe'yle sözlü olduğunu duyduğunda yeri göğü inletti sarhoş olarak geldi eve ve bana ağlayarak seni sevdiğini anlattı. Urgay'ın sinirleri bozulmuştur savaşa giden biri iyi olabilir mi kızım? Orada kan gördü, cansız bedenler gördü kolay değil Börte inan kolay değil" kaynanamın konuşmasına hak verdim ama onu kolay affetmeyecektim.
"Bir düşün olur mu? Seninle konuşmak isterse de usulca dinle onu" diyerek öğüt verdi sadece kafamı salladım ve masadan kalktım. Ağrım olduğu için salona geçmek yerine odaya çıkma kararı aldım, merdivenlerden zar zor geçerek odanın olduğu kata geldim çalışma odasının kapısı aralıktı hafifçe kafamı eğdirip içeri baktım Urgay oradaydı onun odamızda olmayışının rahatlığıyla içeri girip üstümü değiştirdim ve yatağa uzandım. Çok çok az çıkmış karnımı tutarak okşamaya başladım onu ilk öğrendiğimde inanamamıştım ve istememiştim ama şimdi onun bir mucize olduğunu düşünüyordum içimde onu hissetmek tarifsiz bir heyecandı.
Bebeğim olacağını, o zaman zannettiğim grip hastalığı sonucunda öğrenmiştim yediklerimi kusup duruyordum ayağa kalktığımda ise baş dönmem oluyordu kaynanam sonunda bu işin böyle olmayacağını söyleyerek doktor çağırttırmıştı ve doktor grip olmadığımı aksine hayırlı uğurlu hastalığım olduğunu söylemişti, işte onu böyle öğrenmiştim onu kabullenmek benim için zor olmuştu.
Karnıma ağrı saplandığında yatakta doğrulup karnımı tuttum.