Storms of Heart <3

《Ang Simula》

《Ang Simula》

“Anak ko! anak ko! Lucho anak ko!” huhuhu paghihinagpis ni Carmela na ina ni Shem sa puntod ng kanyang anak na limang buwan ng patay. Ngunit ang dalagang si She ay naging firm lang, walang reaksyon na ipinkita ni isang patak ng luha o sipon man lang ultimo kulangot WALA..

Shem hated cemeteries ‘cause she hated death Also. Pero sa mga sandaling iyon di nya naisip ang mga takot nya kundi isang pagdadalamhati na may halong pagmuhi! ay hndi sobrang muhing muhi pala! Dahil di pa nya nkikita ang kuya nyang itinago at inilayo sa kanya at sa pamilya nya for almost 18years of her existence but here his brother, nagkita na sila pero sa nkakatawang pagkakataon ang kuya nya nasa ilalim ng bermuda grass, ng lupa, kasama ang mga uod na siguro kalaro nya, himbing na natutulog na walang katapusang humihilik..

Natawa si Shem sa inisip nya at nasabi nalang nya na “Na sana joke lang ito, pero hindi e”

Biglang napukaw ang pagiisip ni Shem ng makitang halos magwala na ang ina nya at maglupasay..

Nakita pa nya itong nagbubunot na ng mga damo dahil labis na pagdadalamhati. halos tumulo na din ang sipon nito dhil sa kakaiyak. Di matiis ni Shem na nasa ganung kalagayan ang kayang Ina kaya dali-dali itong lumapit at yumakap sa kayang Ina. At sa pagyakap nya sa kanyang Ina, nkita nya ang kanyang Ama bagama’t wala itong bakas ng luha sa muka.. bakas naman ang paninigas ng mga panga nito na sanhi ng galit! pagkamuhi! pangungulila! at higit sa lahat mukang mapagpursiging gumanti sa taong may kagagawan ng pagkawala ng kanyang panganay na anak, na walang iba kundi si Rafael Rodrigo.. 

Mula airport tumuloy ang pamilya nila sa MANILA MEMORIAL CENTER kung san nakalibing ang Kuya Lucho nya. At masakit makita na sa ganung kalagayan nila makikita ang kuya Lucho nya.

SHEM’S POV

“Sayang Lucho, di mo man lang ako nakilala, kmi ng mama at kapatid mo. Di mo man lang nalaman na ako ang tunay na ama mo. Siguro, galit na galit ka sa amin ng mama mu hanggang sa huling hininga mo” With full of emotions na sabi ni daddy

“Li-mang bu-wan, 5months na pinagkait sa amin ni Rafael na wala kana, nun nabubuhay kapa pinagkait kana sa akin pati pa ba naman kamatayan mu?!” Hinaing ni mommy. 

Si Rafael, Ou rafael, walang tito o anumang pag galang akong mbibigay sa kanya, sukdulan galit ko sa Matandang hukluban na yun! As I was saying, Rafael is the ex-husband of my mom.. tinago nya ang kuya ko simula buhay gang pagkapatay nito at di pa namin malalaman na patay ito kung di pa sinbi ng dating kaibigan ni mommy na nakita namin sa CA na wala na ang kuya. 

18Yrs. old si mommy ng mabuntis ng daddy.

Pero tulad ng story ng author ^_^V my parents lovestory experienced hidrances, antagonist in life, destroyes of relationship in short KONTRA BIDA!

My mom and dads family are enemy, as soon as my grandies knew that mom is pregnant pinakasal nila ito kay Rafael Rodrigo, anak ng kaibigan ng mga grandies ko, the son of a bitch kumbagaya. Na siyang tinuring at kinilalang ama ng Kuya Lucho. 

When kuya Lucho was 8months old, mom decided to have a divorced with raphael pero tumutol ito, dakilang kontrabida nga diba?! Ngunit di pa din nagpapapigl ang mommy kung kaya’t sa pagtakas nito ay di nya makuhang makuha ang kuya Lucho, na kht kelan ay di pinkita sa kanila. tinuruan ni Raphael ang kuya kung panu kamuhian si nama. kung kaya’t after namin magpalamig ng sitwasyon sa amerika umaasa sila mommy na mbubuo pa kami. BUT ITS TOO LATE AND IT WOULD NEVER BE. WALA NA ANG KUYA.

“Di pa ko nakakabawi sayo, anak, binawi kana agad sa amin.” sbi ni mommy na may puno ng kalungkutan. Dyan ko na di mapiglan pumatak ang aking mga luha. Luha ng hinanakit, pangungulila at pagkamuhi.. “Sayang kuya di kita na kilala” sambit ko sbay hawak sa lapida na may nakaukit na pangalan nya.

“Who’s that son of demon ang gumawa nito sayo?!” Animoy may anak na nagsusumbong at handang mkipag-away na boses ng daddy.

Sbi ng barkada ni kuya, di raw simpleng kamatayan ang nangyari, riot raw ang nangyri. at sa kanilang lahat si kuya lucho ang binawian agad ng buhay. Yan lang ang impormasyon na alam namin, kung kayat nagpasya kming umuwi para ihanap ng hustisya si kuya.

“Ipaghihiganti kita, Lucho, anak, pangako!”

Nilapitan ko si daddy at niyakap sbay sabing “Di kmi titigil kuya gang di nakukuha ang hustisya. Daddy, di ako titigil!” pagpupursido kong sabi

Walang maaari o sinuman ang pwdeng mankit sa pamilya ko ng di nagbabayad. Pagsisisihan to ng pumatay sa kapatid ko.

A.N. Stress much sa Unang Chapter hehe may pinanghugutan ako e relate sa pagkamatay ng uncle ko.. BTW leave comments and reaction pls.

Hope you enjoy it.