Storms of Heart <3

Signal no.3

#PangatlongBugso

“Seferrino Sebastian V. Cuevas” basa ni Shem, yan ang Student identity nito sa ID.

She secretly smiled. Finally, she knew his name. Idagdag mu pang they were on the same university. PERFECT! And there was also a big possibility that they will meet again, e nasa kanya ang ID :::D:D

“Tara na ah!” mahinhing yaya ni kate rito. At sumunod na ito agad. Habang naglalakad titig pa din Si Shem sa maamo at gwapong mukha ni Sef. Yes! he is handsome! Indeed! pero di ito marunong ngumiti marahil tulog ito ng nagsaboy si papa God ng ngiti! hahaha

Both his name caught the eye of shem again “Seferrino Sebastian CUEVAS” Usal nya “Cuevas.. cuevas..” mapait na banggit nito sa apelyedo ng binata. His last name she thought. The last name of the bastard who killed her brother. Ang dahilan kung bkit sya nasa Baguio. Ang dahilan ng paghihirap ng mga puso ng kanyang pamilya.

Binulsa nya ang ID. Binura nito sa isip ang posibilidad na ito ang target nya. Madami ang cuevas sa mundo.

Madaming cuevas, marahil madming cuevas sa university. Period! hanggang sa apelyedo lang sana ang meron si Seferrino / Sef nalang masyadong mahaba e (A.N. kakatamad tuloy itype xD haha) at si Ricos Lou cuevas </3 .

SHEMS POV

Kung nagkataon na magkamag-anak sila di ko alam kung anu mararamdaman ko. Kung magagalit ba ako rito dahil sa kuya nya? Kung mamahalin ko pa din ba sya kahit na kadugo nya ang dahilan ng pagkawala ng kapatid ko? Kung kaya ko bang gawin ang misyon ko dahil sa paghanga ko rito? sbi ko sa aking isipan. Nang biglang tumunog phone ko.

“Never play someones feeling. You may win it for now but the risk is surely you will lose it forever.” gm ng bestfriend ko si Mikaela.

Kung di ko naman paglalaruan ang nararamdaman ng sinumang Cuevas di ako makakapaghiganti, walang hustisya akong makukuha. At alam ko sa sarili ko na di ko mamahalin ang kapatid ni Cuevas kaya mananalo ako, walang mawawala sa akin, wala akong pagsisisihan.

*Sa University*

“Patingin ako schedule mo. ” sbi ni kate sabay hablot sa schedule na hawa ko. Kita mo to mahinhin magsalita pero may pagka-barombada din pala :p

“Waah! classmate tayo sis mamayang 10 30, math saka sa psychology mamayang 1 30.. Bat ba naman kasi accountancy kinuha mu puro numbers! nakakaduling! nakakadugo ng utak! buti nalang ako pharmacy” mareklamo at proud na sbi nito sa akin. I just rolled my eyes.

“Wait! wala pala akong ballpen at papel, samahan mu ko bumili ^____^” Nakangiting sbi nito. Naku! alam ko na gusto nya, KELANGAN KO PA ITONG SAMAHAN -.-

“Antayin nalang kita sa gate, kaw na lang bumili.” sabi ko at buti pumayag ito. Kaya naglakad na kmi at nagpaiwan ako sa gate, sa gilid ng guardhouse.

Habang nakatayo ako may narinig akong nagtatalo. Di ko na sana ito papansinin kung di lang si Sef ang nakikipagtalo sa guard. Napangiti ako “Just in time” Masaya kong pahayag. Ilang araw din kitang inisip, di mu ako pinatulog. Nakatitig lang ako sa ID mo

“”

kinakausap ka, kahit di ka nakasmile at nagsasalita. ^*^ Pero bkit ganun, ngaung nakita ko na sya, ilang metro na lang ang layo, nakatitig pa din ako hihi, di ko ito malapitan. Sarap pagmasdan, angelic face e haha

“Nawala po kasi ID KO” giit nito “Di nga kasi pwde. Di ka pwede pumasok. Wag makulit.” sbi ni kuya Guard. “Pero nawala po talaga manong yung ID ko” paliwanag ulit nya.