MULTİDE Emre var (fikirleriniz ??)
Bugün haftasonuydu bu benim için biraz üzücü biraz da sevindiriciydi. Sevindirici olmasının nedeni; saatlerce uyumayı planlıyordum, üzücü olma nedeni ise ;gün boyu annem ve Mete'yi görecek zorunda olmam.
"İdil kalk hadi anneciğim."
"Anne bugün haftasonu ben akşama kadar uyumayı planlıyorum."
"Bu imkansız kalk da hazırlan hadi."
"Neye hazırlanıcam ya, uyumak istiyorum dedim."
"Bugün ailecek pikniğe gidelim dedik. Kalk hadi."
"Siz dediniz ben değil. Ayrıca da senin kocanla bir adım bile atmaya niyetim yok."
"Üzme beni ama hadi lütfen."
"Sen beni çok üzüyorsun onu ne yapacağız."
"İdil yeter ama."
"Anne dışarıya çıkar mısın? " Bunu dememle annem sinirli bir şekilde kapıyı çarparak çıktı. Anlaşılan üzülmüştü 'sanki kendisi beni hiç üzmüyordu.' Ben onu üzmemeye çalışsam da o beni paramparça ediyordu.
"Abla ben Savaş müsaitsen gelebilir miyim?"
"Tabi gel canım."
"Günaydın."
"Gün pek aymadı ama sana da günaydın."
"Hazılanmayacak mısın?"
"Savaş ben gelmiyorum."
"Yapma ama lütfen gidelim kırma beni."
"Savaş onları sende sevmiyosun."
"Sevmiyorum ama gitmek istiyorum. Evde sıkıldım."
"Ama Sa-
"Beni onlarla yalnız bırakmayacaksın heralde."
"Off tamam Savaş çık hadi hazırlanayım."
"Ha şöyle ya sende evde bunaldın iyice." Dedi ve çıktı.
İstemeyerek de olsa sırf Savaş için buna katlanmalıydım. Hemen hazırlandım küçük bir çantaya lazım olabilecek şeyler koydum. Eskiden pikniğe gideceğimiz zaman anneme hep yardım ederdim ama artık aramızda ki anne-kız ilişkisi neredeyse yok olmuştu.
"Abla hazır mısın?"
"Evet geliyorum."
"Aşağıda bekliyoruz."
"Tamam Savaş."
Aşağıya indim ve arabaya bindim. Beni bekliyorlardı. Annem dedi ki ;
"Beni kırmadığın için sağol güzelim."
"Sadece Savaş için geliyorum, başka anlamlar yüklemeyin."
O sırada Mete bana döndü ve ters bir bakış attı. Onu görmezden gelerek kulaklığımı taktım ve 'Medusa'nın-yasak - 'adlı şarkısını dinlemeye başladım. Bu şarkı gerçekten çok güzel bir şarkıydı en azından ben öyle buluyordum. Piknik alanına geldiğimiz de kendimize uygun bir yer bulduk ve yerleştik. Ben hariç herkes çok mutluydu.
Kendime hemen suya yakın bir yerde güzel bir yer buldum ve kitap okumaya başladım. Daha önce de dediğim gibi kitaplar benim her şeyim. Kitabım gerçekten çok güzeldi.Yaklaşık 30 dakika sonra falan Savaş yanıma geldi.
"Abla gelde biraz top oynayalım."
"Top mu?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ELDE VAR AŞK
Teen FictionBAZI İNSANLAR BİRBİRLERİNİ BULDUKLARI AN KAYBETMIŞLERDİR Bir yanda babasının ölümüyle ve üvey babasının nefretiyle yaşayan Idil,bir tarafta sadece kendini düşünen ve aile nedir bilmeyen Aras. Babasının ölümünden sonra annesi üvey babası Mete ile...