ELDE VAR AŞK

BEN KİMİN Kİ

MULTİ  DE SERA VARRR... (fikirleriniz??)

"Acıyo mu?"

"Hayır. Çok küçük bir şey zaten büyütmeye gerek yok."

"Peki."

"Elin hafifmiş." Dedi gülümseyerek -tatlı çocuk -

"Öyledir. Teşekkür ederim." Dedim bende gülümseyerek.

  Etrafa baktım Uygar kaşlarını çatmış bize bakıyordu ne oluyordu buna? Ona pansuman yapmadığım için kırılmış olmalıydı ama zaten buna mecbur değildim. Aras'a pansuman yapmayı tercih etmiştim.

"Neye bakıyorsun?"

"Hiç ya."

"Lafımı ikiletmemeyi öğrendiğini düşünüyordum yanılmışım sanırım."

"Kusura bakma. Şey... Uygar ters ters bakıyor da sanırım kırıldı."

"Siktir et sen onu ne bok yiyosa yesin hem zaten buna mecbur değilsin

"Yine de söyleme öyle küfür etmeni gerektirecek bir şey yok bence."

"Onu mu savunuyorsun bana."

"Hayır öyle demek istemedim."

"Diyemezsin zaten. Sağol pansuman için gerek yoktu ama sağol." Dedi soğuk bir sesle ve oturduğu yerden kalkarak gitti. Anlaşılan önceki Aras tekrar dönmüştü. Ama yine de her şeye küfür etmemesi gerekirdi. Daha sonra çocukların yanına gittim.

"Gidelim mi artık Bulut'lara uğrayacktık."

"Aynen gidelim." Dedi Rüya.

" Sarp ve Buğra nasılsınız ?" Dedim

Buğra;"Normal şeyler sorun yok yani biliyorsun alışkınız. "

"Biliyoruz canım sordum sadece"

  Bulutların evine geldiğimizde Cansel teyze (Bulut'un annesi) ayaklanmıştı  yani iyiydi toplamış gibiydi buna çok sevindim hem iyi olduğu için hem de Bulut gelebileceği için toplanacaktık.

Hemen annemi aradım.

"Anne biz akşam çocuklarla buluşacağız." Henüz ona sinirli olduğum için izin istememiştim sadece haber vermiştim.

"Mete'ye bir sorayım izin verirse kalırsın."

"Izin istediğimi hatırlamıyorum."

"Saygısızlık yapma."

"Ben sevmediğim birinden izin isteyecek değilim. Ayrıca da sadece haber verdim kalabilir miyim demedim ve de BELKİ merak edersin diye söyledim zaten." Belki'nin üzerine basarak söylemiştim.

"İdil sinir etme beni."

"Iyi günler."

  Artık dayanma gücüm kalmamıştı çok bıkmıştım. Yorulmuş ve kendimi çaresiz hissediyordum.

"Idil gidelim mi artık."

"Tabi gidelim Bulut."
 
  Sarplara doğru yola çıkmıştık giderken de markete uğrayarak araştırmalık şeyler almıştık.  Benim üzgün olduğumu ve çikolatayı çok sevdigimi bildikleri için çikolata ağırlıklı almışlardı beni en iyi rahatlatan şey çikolataydı. 

Bir an aklıma Aras gelmişti bana sinirlenip gitmişti sanırım yarın ilk iş onunla konuşacaktım. Bunu hemen aklımın bir kenarına kaydettim.

Akşam bizimkilerle koyu bir sohbet içindeydik çok eğlenmiştik benim üzgün olduğumu bildikleri için de sürekli espiri yapıp beni güldürüyorlardı onların yanında çok farklı biri oluyordum ve her şeyi unutuyordum ama sonra yine yalnız kaldığım da ağlıyordum annemin yaptıkları çok ağır geliyordu.

"Ee İdil anlat bakalım Aras'la aranızda ne var?" Dedi Sera. Diğerleri de pür dikkat bana bakıyorlardı.

"Derken"

"Anladın işte çok samimiydiniz."

"Hiç bir şey yok."

"Tabi canım"

"Ya lütfen yapmayın çok yanlış anlamışsınız"

"Tabi ya öyledir."

"Ya lütfen öyle bir şey yok."

  Herkes susmuştu. Zaten biraz daha oturduktan sonra evlerimize dağıldık. Eve geldiğim de herkes uyumustu. Savaşın odasına gittim küçük bir öpücük bırakıp çıktım. Bu ara onu çok ihmal etmeye başlamıştım en kısa zaman da telafi etmeye çalışacaktım.

Hemen odama gittim ve kendimi banyoya attım güzel bir duş aldıktan sona hemen dişlerimi fırçalayıp kendimi uykunun güzel kollarına bıraktım.

Sabahleyin alarmın sesiyle uyandım, annem henüz kalkmamıştı bende bir şeyler atıştırıp çıktım. Hemen buluşma yerine gittim henüz diğerleri gelmemişti bende banka oturup biraz telefona bakıp sosyal medya da gezindim daha sonra aklıma Aras geldi ve hemen arama motoruna 'Aras Hünerli'  yazdım ve Aras'ın sayfasını buldum. Fotoğraflarına bakınmaya başlamıştım, gerçekten çok yakışıklıydı ve fotoğrafları bir harikaydı.

"Günaydın İdil"

"Günaydın" Sarp ve Rüya gelmişti.

Daha sonra sırayla diğerleri de geldi ve okula gittik. 2. Ders bittikten sonra yemekheneye indik ve bir şeyler yedik. Bugün sessizdik biraz çünkü dün yeterince yorulmuştuk.

"Ben biraz bahçeye çıkıyorum."

"Bizimde gelmemizi ister misin?"

"Yalnız kalsam daha iyi olur " dedim ve bahçeye çıktım. Arası arıyordum çünkü onunla konuşmak istiyordum. Aras'ı bankta otururken bulmuştum telefondan bir şeylere bakıyordu bir yandan da sigara içiyordu. Yasak değil miydi sonuçta özel bir okul. Gerçi pardon o bu okulun sahibi sayılırdı.

"Aras biraz konuşabilir miyiz?" -cevap yok- "Aras - bir dakika dinleyebilir misin?"

"Ne var?" - hayvan,insan gibi konuşamıyor mu bu çocuk-

"Şey dün bana sinirlendin ve beni yanlış anladın onu konuşmak istiyorum seninle.

"Unuttum ben o meseleyi çünkü umrumda değilsin." -eski ukala geri döndü sanırım-

"Ben sadece küfür etmeni doğru bulamadım sonuçta o senin arkadaşın ve bu çok ufak bir şeydi."

"Sana ne diyorum duymuyo musun? Umrumda değilsiniz ne bok yiyosanız yiyin. Ayrıca da küfür etmek için sana soracak değilim."

"Seni insan yerine koyan da hata zaten, kimim ki ben..."

  Dedim ve sinirle sınıfa döndüm gerçekten çok sinirlenmiştim ben onu insan yerine koyup konuşmaya çalışıyordum ama onun yaptığına bak. Ama bir yandan da haklıydı ' ben kimim ki'

 
ARKADAŞLAR KUSURA BAKMAYIN BU BÖLÜM KOLUMDA Kİ BİR RAHATSIZLIKTAN DOLAYI KISA OLDU ÇOK ÖZÜR DILIYORUM UMARIM BEĞENİRSİNİZ. VOTE VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN FIKIRLERINIZI BELIRTIRSENIZ COK SEVINIRIM ❤❤❤