ELDE VAR AŞK

KAVGA

MULTİ DE RÜYA VAR..

Bugün çıkışta hep birlikte bir yerlere gidecektik uzun zamandır birlikte vakit geçirmiyorduk ama ilk önce Bulut'un yanına gidecektik çünkü annesi hastaydı onu ziyaret edecektik daha sonra da eğer Bulut'un annesi de iyiyse onu da alıp Sarp'lara gidecektik akşam geç saate kadar orda oturup vakit geçirmeyi düşünüyorduk annesi gil evde yoklardı onun için orada oturacaktık.

"Akşam geliyorsunuz değil mi?"

"Evet Sarp herkes annesine haber versin çıkışta Bulut'lara gidelim "

"Tamam kardeşim."

"Günaydın güzelim."

"Günaydın Uygar "

"Seninle konuşma fırsatı bulamadık"

"Konuşmamız gereken bir konu mu var? Varsa benim neden haberim yok "

"Terslemek zorunda mısın "

"Pardon ya özür dilerim."

"Her neyse önemli değil. Bugün benimle buluşur musun"

"Neden ki "

"Söylemiştim ya. Seni daha yakından tanımak istiyorum"

"Kusura bakma Uygar. Ben gelemem"

"Yapma böyle ama kıracak mısın beni seni tanımak istediğimi söylüyorum."

"Daha yakından tanımana gerek yok"

"Öyle olsun " dedi ve gitti suratında bozulmuş bir ifade vardı ayrıca da sinirlendiği her halinden belliydi. Ama gerçek şu ki onunla daha yakın olmak istemiyordum beni daha yakından tanımasına gerek yoktu en azından ben öyle düşünüyordum.

Bugün Aras okula gelmemişti onu niye merak ediyorsan acaba? Sonuçta yaptıkları benim için değildi kim olsa yapardı değil mi? Öyle demişti.

Son ders olmuştu, gayet iyi gidiyordum başarım daha da artmıştı
"Aras'dan uzak dur" Bukre gelmişti.

"Derken"

"Anlamıyor musun kızım uzak dur ondan seni bir daha onun yanında görmeyeceğim yoksa seni kimse elimiz alamaz."

"Bundan Aras'ın haberi var mı?"

"Bu seni ilgilendirmez."

"Benim onun yanında olmam seni ilgilendirmez ayrıca da Aras bundan şikayetçi gibi durmuyo" bunu duyunca br afallamıştı benden böyle bir cevap beklemiyordu.

"Seni ilk ve son kez uyarıyorum. Sakın bidaha yanında görmeyeceğim seni ama illa ki onunla görüşürüm diyorsan bende sana gerçek yüzümü gösteririm." Dedi

"Kızım bak ben senin gibi villalarda el üstüne tutularak büyümedim ben mahalle çocuğuyum yani eğer sen bana bulaşırsan ki eğer aklın varsa bunu yapmassın sende benim gerçek yüzümü görürsün ve eminim ki gerçekten görmek istemessin."

"Sen beni tehdit mi ediyorsun "

"Hayır tehdit etmiyorum açıkça olacakları söylüyorum ve seni uyarıyorum. Defol git şimdi "

"Sen beni kovamassın anlıyor musun 'burslu' dedi burslunun üzerinde durarak

"Ben senin gibi babamın parasıyla geçinmiyorum en azından, beynimi kullanmayı biliyorum senin gibi boktan işlerle uğraşmıyorum bu da benim senden daha zeki olduğumu gösteriyor şimdi tekrar ettirme de git"

Sinirden kudurarak yanımdan gitti. Ben kendimi ezdirmezdim şimdi de onun laflarını görmezden gelecek değildim.

Teneffüs zili çaldığında hemen toparlanıp çıktık aşağıya indiğimde Aras kapının önündeydi. Neden gelmişti ki... Daha sonra gruplarında ki Oğuz Çınar, Ateş Sönmez, Utku Ayda ve Uygar Arasın yanına gittiler. Uygar'ın soyadı ise Özoğlu grubundakilerin isimlerini biliyordum çünkü hepimiz aynı sınıftaydık. Grubunda ki kızların isimleri ise; Beren Erdemli, Asya Görgülü ve Melis Hayta'ydı. Onlar da hızlı adımlarla yanlarına gidiyorlardı bir olay var gibi duruyordu ve aceleleri var gibi şiddetli bir şekilde Aras'a bir şey anlatıyorlardı. Aras da sinirli şekilde konuşuyordu büyük bir ihtimalle küfrediyordu. Onu uzun zamandır tanımıyorum ama az da olsa tanımıştım en azından bunu tahmin edebilecek kadar.