ELDE VAR AŞK

YEMEK

MULTİDE ARAS VE İDİL'İN YEMEKTE Kİ HALLERİ VAR 😄😘😍

  Aras beni dinlememişti. Zaten ne bekliyordum ki oturup benimle insan gibi konuşmasını falan mı? Bu istediğim çok saçma bir şeydi ama Aras'a göre.
Teneffüs zili çaldığında hemen çantamı alıp eve döndüm. Bu sırada ise elimde telefon, kimim yapmış olabileceğini düşünüyordum ve o kullanıcı adı hakkında araştırma yapmaya çalışıyordum ama nafile hepsi boştu. Bi kişi her kimse işini temiz yapıyordu ve hiç bir iz bırakmıyordu.

"İdil hazırlan hadi çıkıyoruz.

Eve gelmiştim Mete hariç herkes evdeydi.

"Nereye?

"Mete abin bizi yemeğe götürecek.

"Baban demen bitti şimdi de abi'ye mi başladın.

"Of İdil yeter. Ne dersem itiraz ediyosun yoruldum artık. Neyse hazırlan hadi.

"Senin bunu bana söylemen bile saçma. Sana kaç defa onunla aynı ortamda bulunmak istemediğimi söylemem gerek. Gelmiyorum ben.

"Hayır İdil. Bu kez benim sözüm dinlenecek gelmeni istiyorum

"Nerden çıktı acaba bu gereksiz yemek.

"Mete'nin iş arkadaşları ve patronlarının ailesi herkes orada olacak lütfen kırma beni.

"Anlaşıldı. Yarım saate hazır olurum.

"Sağol benim anlayışlı kızım." Dedi ve saçımdan öptü.

  Bana ne kadar anlayışsız davranıp kocasını bana savunsa da o benim annem. Onun üzülmesini asla istemem. Bu yüzden hemen bir duş aldım ve hazırlandım. Üzerime siyah takımımı gidecektim. Bu takımı çok seviyordum çünkü yakıştığını düşünüyordum daha doğrusu annem öyle söylüyordu.

"Abla hazır mısın " diyerek Savaş kapıyı çaldı.

"Gel canım.

"Wayyy ablama bak sen ya. Bu ne şıklık İdil hanım. Bu kadar güzel giyinme sonra erkekler sana falan bakar. Kıskanırım ben.

"Yapma ya... Bak sen şu kerataya büyümüş de bana abilik taslamaya çalışıyo.

"Ee yani büyüdük. Senin karşında o küçük  Savaş yok artık." Diyerek havalanmaya başladı. Tabi ki de ben boş durmadım ve gıdıklamaya başladım. Bu sırada da saçlarını bozmaya başladım.

"Abla napıyon ya gitti güzelim saçlar. Ben ne kadar uğraştım bunu yapmak için.

"Ee napim çok güzel olmuşsun şimdi kızlar falan bakar sonra ben naparım"diyerek eski Türk filmlerinde ki kadınlar gibi taklit yapmaya başladım. Savaşla kahkaha atarak gülüyorduk. Keyfimize diyecek yoktu. O sırada annem içeri girdi.

"Hazır mısınız canlarım.

"Hazırız anne. Geliyoruz hemen.

Annem yanımıza yaklaştı ve bize sarıldı.

"Şunu asla unutmayın. Siz benim her şeyimsiniz ve ben sizi her şeyden çok seviyorum. Ne olursa olsun bu asla değişmez.

Annem yaptıklarından pişman gibiydi. Ne olursa olsun o benim annem hata yapmış olsa da bu onu çok sevdiğimi değiştiremez. Eğer hatalarından pismansa bana onu sadece affetmek düşer.

Savaş ; "bizde seni çok seviyoruz Validem.

O sırada salondan bir ses geldi.

"Lalee hadi canım. Getir çocukları gidelim artık.