12.Bölüm -Uzak Durmalıyım

172 15 1
                                    

Herkese merhaba arkadaşlar

Medya Ateş ve Aslım

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın

İyi okumalar.....

-Aslım

Ateş'in dediklerini anlamayarak beynimde tartmaya çalıştım. Sonra da boşverdim Ateş ile biraz daha çalıştıktan sonra eve geri döndüm. Eve girdiğimde odamda beni bekleyen Kuzeyi beklemiyordum açıkçası neden burdaydı bu hass yoksa yakalanmışmıydım ama onunda anlaması lazım ben artık değiştim yani ben bilmiyorum ne yapmam gerektiğinden eminde değildim bana doğru yürümeye başlarken bende geriye doğru adımlamaya başlamıştım sırtımı duvara çarparken yutkundum boyu benden uzun olduğu için dibime kadar girip yüzüme doğru eğildi ve "Neredeydin."diye. Fısıldadı aferim Aslım hadi bu iştende sıyrıl
"Dışarıya hava almak için çıkmıştım."
Hadi ne olur işe yarasın.
"Demek dışarıya hava almak için çıktın."
Tek kaşını kaldırarak söylemişti bunu. İnanmamıştı lanet olsun biraz toparlamaya çalışarak
"Evet son zamanlarda yaşananlardan sonra kafamı dinlemek ve temiz havayı içime çekebilmek için dışarıya çıkmıştım."

"Tamam Aslım."

dedi. Ve kapıyı sertçe kapatarak çıkıp gitti neyi vardı bu çocuğun ruh hastası falanmıydı anlamadım ki. Yatağıma girip beni herşeyden uzaklaştıran o uykuya bıraktım kendimi. Sabah uyandığımda yanımdaki koltuğa oturup beni izliyen Kuzeyi görmeyi beklemiyordum bu bana ilk zamanları hatırlatınca yüzümde küçük bir gülumseme oluştu aynı zamanda da duygulanmıştım herşey bukadar güzel giderken ben değişmeyi ve onlardak uzak kalmayı seçmiştim Ateş bana bilmediklerimi öğretiyordu ve bende ona uyuyordum onla zaman geçiriyordum ama asıl arkadaşlarıma zaman ayıramıyordum onları kendimden uzak tutuyor zarar görmesinler diye çabalıyordum benim ne olacağım kesin değildi fakat onlar benim için önemliydi. Kuzey'e baktığım da o her zaman duygularını gizleyen çocuktan eser yoktu resmen gözlerine baktımmı büyük bir duygu yoğunluğuyla karşılaşıyordum. Sanki o güçlü çocuk yok olmuştu ve yerine başkası gelmişti. Ayağı kalkıp yanına oturdum oda bu sürede ne yapmaya çalıştığımı merakla izliyordu elini tutarak "Özürdilerim." dedim titrek bir sesle "Neden." nasıl bukadar çabuk toparlayabiliyordu kendini bu çocuk anlamıyordum yahu.
"Zamanı gelince öğreneceksin kuzey tıpkı senin dediğin gibi." dedim. Ve odamdan çıkarak salona doğru ilerlemeye başladım. Herkese acı çektiriyordum biliyorum ama ben kararımı vermiştim çoktan. Mutfağa inerek kendi başıma kahvaltımı yaptın zaten erkendi Rüya hala uyuyordu hafta sonu olmasıda daha bir güzeldi benim için akşam yine aynı saatte Ateşle buluşacaktım. Odama girdiğimde Kuzey hala orada karşısındaki duvara boş gözlerle bakıyordu benim gelmemle bana da aynı sekilde bakmaya başladı neden böyle yapmıştı bir anlam veremiyordum onun bu hareketlerine. Ve yine herzaman yaptığı gibi odamın kapısını sertçe kapatarak odamdan çıktı bende odam daki banyoma girip rutin işlerimi hallettikten sonra siyah bir badi ve siyah bir kot pantolon giymiştim bu rengi anlamsızca seviyordum sanki beni anlatıyordu karanlığı anlatıyordu. Gecenin o kusursuz rengiydi siyah botlarımıda giyip evden biran önce çıkmak için odamdan çıkarak merdivenlere doğru ilerledim oturma odasında oturan Kuzey bana bakarak "Nereye gidiyorsun." Demişti sanki cevap vermem zorubluymuş gibi onu takmayarak kapıya doğru ilerlemeye devam ettim fakat kolumdaki acıyla kıpırdayamadım arkamı döndüğümde Kuzey kolumu sıkıyordu dişlerimi sıkarak "Canımı yakıyorsun. Bırakta gideyim.!" ama nafile beni dinlemiyordu kolumdan çekiştirerek odama çıkartmıştı. "Sana ne oluyor be beni bu şekilde kısıtlayamazsın. Anladınmı Kuzey Demir!" Benim bu şekilde bağırmamla birlikte Rüya'yla Aras odaya daldı Arastamı buradaydı hay ben böyle şansımı kan içmek istiyordum ben sadece lanet olsun Rüya hala insandı ve ben nerdeyse 2 3 gündür tek damla kan içmemiştim dişlerim sivrilirken "Götür onu buradan Aras." diye tekrardan bağırdım. Onlar giderken Kuzey'i parmağımla işaret ederek "Benden uzak dur Kuzey Demir." dedim ve vampir hızımla evden çıktım garaja doğru ilerlerken Ateş'i arayarak kana ihtiyacım olduğunu kendime hakim olamadığımı söyledim durumun ciddiyetini hemen anlayıp bana bir adres vermişti motoruma atlayıp o adrese doğru sürmeye başladım motor sürerken saçlarımın rüzgarla dans etmesi beni rahatlatıyordu kendimi hiç olmadığım kadar özgür hissediyordum Ateş'in verdiği adrese geldiğimde büyük bir villanın önün de durmuştum Ateş'in eviydi galiba. ben hiç kimsenin evine gitmemiştim ki Mert hariç fakat bu saatten sonra geri dönmekte yoktu. Hemen motorumdan inerek kapıyı çaldım. Kapıyı benden biraz büyük oldukça güzel bir kadın açmıştı galiba bu evin hizmetçisiydi "Siz Ateş beyin misafiri olmalısınız buyurun." dedi ve geriye doğru çekildi bende içeri girerek hizmetçiyi takip etmeye başladım. Oturma odasına geldiğimizde Ateş'i gördüm tanrım bu ev kocamandı. Eve siyah ve beyaz renkler hakimdi buda eve ayrı bir hava katmıştı Ateş'in karşısına oturarak beklemeye başladım nihayet konuşmuştu "Evde kan torbalarım var. Şimdilik sana iki tane vereceğim daha fazla içersen kendini kaybedersin." dedi ve bana iki tane kan torbası verdi ilk zamanlarda nekadar tiksinç gelsede sonradan kanın o lezziz tadını sevmeye başlamıştım hemen Ateş'in verdiği kan torbasının tıpasını açarak içmeye başladım 2. Torbada bittimi yetmesede Ateş daha fazla vermiyceğini söylemişti biraz çalışacağımız özelliklerim hakkında konuştuktan sonra eve geçtim. Nedense kimse yoktu ee bu da benim işime gelirdi zaten. Odama geçip alarmımı kurarak uykuya bıraktım kendimi zaten şu son zamanlar bayağı sitresli geçiyordu. Alarmım çaldığında uyandım dolabımı açıp pelerinimi göbeğimi gösteren t-shitümü ve taytımi alarak kıyafetlerimi almış giyiyordum ki kafamı çevirmemle Kuzeyi görmem bir olmuştu. Hayır yakalanmıştım lan bu çocuğunda işi gücü yok mu ki bemim başımda valla çocuk başıma özel güvenlik oldu benim anam babam bukadar takip etmiyordu beni be... Kuzey tek kaşını kaldırarak "Bir yere mi gidiyordun Aslım." dedi. Hayır ya ne diyecektim hadi Aslım bunada birşey uydur hadi be Aslım ama yok aklıma birşey gelmiyordu ki. "ımm.
.bennn.. eeee. şey.." birşey bulamıyordum resmen beynim donmuştu o sırada kuzey beni birkez daha şaşırtarak "Nereye gittiğini bana söylemeyecekmisin Aslım." diye bağırmıştı yok yok bildiğiniz kükredi ilk zamanlardaki Kuzey'in yerini bu Sert yırtıcı hayvan almıştı ya buda ne. En iyisi onun burda olmadığını düşünmekti. giyeceklerimi alarak direk banyoya doğru ilerledim giyindikten sonra banyodan çıktım hala oradaydı üzerimdekilere kısa bir bakış atarak sinirle yüzüme bakmaya başladı.
"Kuzey sen benim hiçbirşeyim olmuyorsun anladınmı beni bu yüzden böyle takip etmeyi bırak." diyerek. Odam daki camdan aşağı atladım zaten pek etkilemiyordu fazlada yüksek değildi hızla Ateş'in beni beklediği yere doğru gitmeye başladım Kuzey gelmemişti Allah'tan geldiyse bile kimseyi hissedemiyordum ama inşallah takip etmiyordur. Çünkü bu ikimiz içinde kötü olurdu. Ateş'i gördüğümde yine aynı şekilde oda benim gibi simsiyahtı beni görünce arkasını dönerek yürümeye başladı bende doğal olarak arkasından gidiyordum yine o düm düz alana gelmiştik. Beni hız ve kendimi kontrol etmem konusunda biraz daha çalıştırdıktan sonra bana dönerek
"Hızlı koşmak dışında her vampirin 3 tane özel gücü olur ve bunları beklemediğimiz anlarda buluruz yani o gücleri bulmak sana kalmış ama bende yardım ederim." Kafamı olumlu anlamda salladıktan sonra bu günlük bukadar yeter dedi ve ormanın derinliklerine dalarak beni o boş alanda yapayalnız bırakıp gitti nekadar ürkütücü bir çocuktu bu ve de garipti evet bunu unutmamak lazım eve yavaş adımlarla yürürken yanımdan hızla geçen kocaman kurtla gözlerimin kocaman açılması bir olmuştu simsiyah ve beni şuracıkta öldürebilecek kadarda güçlü bir kurda benziyordu bu bb bu ormanda nasıl yaratıklar vardı Tanrım sen beni koru vampir hızımı kullanarak eve doğru koşmaya başlamıştım odama çıktığımda Kuzey yoktu acaba benimi takip etmişti ama onu hissetmemiştim yok ya takip etmemiştir o beni değilmi. Yarın lanet olası okul vardı ve ben hiçte gitmek istemiyordum. Yatağıma sokularak biraz zorlansamda uykuya dalabilmiştim sonunda.
☆☆☆☆☆
Evett şuan öğle arasındaydık ve Kuzey benim bu gün yüzüme bile bakmamıştı Ateşle de zaten okulda konuşmuyorduk gerekmedikçe lanet olsun acaba ona bunları söylemesemiydim. Dün akşam galiba fazla ağır konuşmuştum ve şuanda karşımda ki masada Melis sürtüğüyle gülüşen Kuzey'i izliyordum sinirlerim neredeyse tavan yapmıştı yüzüme birkez bile bakmamıştı yemin ediyorum o kızı gebertecektim ölümü benim elimden olmazsa şaşmazdım.h Hay bide lan lan o ne yaptı az önce Melis az önce Kuzey'in dudağına küçük ama bana göre çok büyük bir öpücük kondurarak masadan kalkıp gitmişti Kuzey ise ifadesiz bir halde önüne dönmüş ve bana bakmıştı kısa bir anlıktı tabi ama bu bile kalbimin ritmini değiştirmeye yetmişti. Fakat hala sinirliydim neden sinirleniyorsam sanki sevgilimde beni aldatıyor mq banane kim öperse öper arkadaş ama dayanamıyordum sinirlerime hakim olamıyordum zaten Rüyam da bana yaklaşamıyordu biraz daha sabretsin 2 gün kalmıştı doğum gününe yakında oda benim gibi olacaktı ve birdaha hiç ayrılmayacaktık. Batuhan yanıma gelerek "Naber Aşkıım" aynı zamanda da Kolunu omzuma atmıştı. Bu çocuğu seviyordum ya bana Aslım yerine Aşkım diyordu.

"İyim sen nasılsın batu."

"Bende iyim be Aşkım"

"Sen Mert'ten ayrılmazdın ne oldu batu"

"O konuyu hiç sorma be Aşkım. Kızların yanında yanağından öptüm diye kovaladı beni zor kaçtım."

"Desene Mert'in bahtı kapandı zaten bahtsızdı şimdi hiç şansı kalmadı."

Gülmeye başlamıştık ikimizde hem yaptığı suçu biliyordu hemde saf saf bana anlatıyordu ya tam şebek moralimi azda olsa yerine getirmişti
☆☆☆☆☆
Melis'e zarar vermemek için kendimi çok kasmıştım bu gün ve biran önce eve atmıştım kendimi Kuzey ve Aras Rüya'ya zarar verme ihtimalime karşın bizde kalıyorlardı bende direk odama çıkmıştım zaten bu gün olanlar sinirimi ayrı bir bozmuştu.Akşam yine Ateş'in yanına gidecektim ve bu sefer içimden bir ses bana gitme diye yalvarıyordu resmen ama gidecektim. Kendi güçlerimin farkına varmak istiyordum sahip olduğum güce kavuşmak ve çok güçlü bir vampir haline gelebilmek istiyordum zaten ailemi kaybetmiştim bana geriye sadece Rüya ve Mert kalmıştı ve tabi yeni tanıştığım Aras Batuhan ve Kuzey onlarıda kaybetmek istemiyordum şuanlık herkesten uzak durmak herkes için en iyisiydi zaten.

Ve bu bölümüde bitirmiş bulunmaktayız birdahaki bölümde buluşmak dileğiyle.

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayınız sizin fikirleriniz bizim için çok önemli.

Acaba Aslım'ın başına neler gelecek?

Kuzey bu olanları öğrendimi?

O siyah kurtta neyin nesiydi?

Takipte kalın ve bu soruların cevabını hepberaber öğrenelim

İnstagram hesabımız

Takip etmeyi unutmayınn

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Takip etmeyi unutmayınn

Bir Avuç KANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin