"Bekle!" James aynı hızda koşmaya devam ediyordu. Ormanın derinliklerine doğru ilerliyordu. Önünden koşan Emily'nin izini kaybettiğinde güldü. Yaşadıkları olayların üzerinden tam 2 yıl geçmişti ve artık Emily ile aralarında çok sıkı Bir bağ vardı.
Karşısinda beliren Emily'i görünce gülümsedi.
"Sonunda"
"Cidden bunu seviyorum, saklanmayı"
James yaklaştı. Aralarında mesafe kalmamıştı. Onu öptüğünde arkalarında işittikleri sesle arkasına döndüler."Öhöm..Kurtların romantizm yaşadığını bilmiyordum" Emma gülümseyerek ellerini beline koydu.
"Artık gidebilirmiyiz. Cidden ürküyorum" John ormana bakarak yüzünü buruşturdu.
"Size yetişmek için ölmem mi lazım? Cidden çok hızlısınız"
"Korkmakta haklısın John çünkü az sonra kurta dönüşeceğim" Emily bir kahkaha patlattı.
"Neyse çocuklar, hava kararmadan dönmemiz lazım" Emma saatine baktı. "Neredeyse yedi buçuk"
"Yetişin" James koşmaya başladığında John tekrar bağırdı.
"Bekle!" John'u delirtmek cidden eğlenceliydi.
***
Michael buzluğuna koyduğu kanlardan içtiğinde kan içme isteğini giderebildi. Dışarıda sıkıcı bir parti vardı. Vampir kalabalığının içinden geçtikten sonra kahkaha atan gri saçlı kıza doğru ilerledi.
"Sonunda" gri saçlarını geriye attı ve Michaele baktı.
"Konuşmamız lazım Evelyn" Evelyn'ı kolundan tutarak bir kenara getirdi.
"Yine ne var? " Evelyn tekrardan saçlarıyla oynamaya başladı.
"Kurtlarla görüşmemen konusunda seni uyardım."
"Beni neden koruyorsun"
"Kardeşimi koruyorum Evelyn"
"İstemiyorum! Abim olduğun içinde senden nefret ediyorum" Michaele doğru sivri dişlerini gösterdi.
"Ah küçük kardeşim, senin abin olduğum için üzgünüm" Michael sarı rengini alan gözlerini kıstı. "Kurt bir arkadaşın yok değil mi?"
"Sayende yok!" Evelyn kalabalığın arasına karıştı ve Michael fısıldadı.
"Kurtlardan nefret ediyorum"
***
"Hadi ama çok sıkıcısınız" John Jamesin elindeki kumandoyu alarak televizyonu kapattı.
"Sessiz!" James camdan dışarı bakarak kapıya doğru ilerledi. Kulağına geldiği şiddetli bir gürültüyle hırlama sesi duymuştu.
"Kim o?" James garaja indiğinde John Emily'nin arkasına saklanıyordu.
Garajdan gelen bir gürültü daha duyulduğunda James ilerledi. Karşısına bir Kurt çıktığında güldü.
"Nick!" Dediğinde karşısına çıkan kurta kırmızı bir hal alan gözleriyle güldü.
"Kapı diye bir şey var Nick" Emily kapıyı işaret etti. Nick hala kurttu ve silkelendikten sonra ulumaya başladı.
Nick yeşil gözlerini eline çevirdi.
"Hey, insansın" Emma Nick'i dürttü.
"Ah evet, korkuttuğum için üzgünüm" Nick James ve Emily'nin sürülerine yeni katılmıştı. Ve cidden çok iyi bir dosttu.
Emily cipslerden birini John'a fırlattı.
"Çok korktun John"
"Kendimi savunuyordum. Ben vampirlerle bile savaşabilirim" John yumruklarını havaya savurdu. Vampir deyince Jamesin aklına Shawn gelmişti. Yok olmuştu. Kardeşi olduğunu öğrenmişti. Her ne kadar bunun imkansız olacağını düşünsede olmuştu.
Şimdi hayata yeniden merhaba demişti. Ve onu ayakta tutan dostlarının ve sevdiklerinin yanında mutluydu. Kafasını Emily'nin omzuna koydu. Onu hayatta tutan şey Emilydi. Evet evet kesinlikle oydu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kurt Adam Aşkı |Düzenleniyor
Hombres LoboOrman çok sessizdi. Sessiz ormanın derinliklerine doğru ilerlerken kurt olmanın zorluklarını düşündü James. Uzağa. Daha uzağa. Koşmak istiyordu. *** Bir kurt adam olmak zordur. Peki ya genç bir kurtsanız bu pek de kolay olmaz. Asi bir kurt. Ve onun...