| Özel Bölüm II |

38.6K 2.5K 403
                                    

İlk kitap 2 Milyona ulaşınca ikinci bir yeni özel bölüm yazacağıma içimden söz vermiştim. Yoğunluk çerçevesi arasında debelenirken, maalesef 2 Milyon geçti, zaman geçti lakin söz geçmedi. O köşelerde bir yerde  durdu, ve hayatımdaki her şey gibi yerini, zamanını bekledi. Ben küçük Cansu ve Furkan'ı yazmaktan zevk alıyorum. Umarım sizlerde okurken aynı duyguları benimle paylaşıyorsunuzdur.

Sevgilerimle çocukluğumu, acılarımı, sevinçlerimi benimle birlikte yaşayan naif kokulu papatyalar. Her naif kokulu papatyayı sahibinin bulması dileğiyle... Furkan'ınızın sizi bulması dileğiyle...


DONDURMA

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

DONDURMA


* * *

Kare bahçenin ortasında dikilmiş, etrafından orada olduğunu fark etmeksizin yürüyen insanları ve öğrencileri izliyordu. Omzuna çarpan sınıf arkadaşı sinirli mavi gözlerini görmeyi hak etmişti.

"Dikkatli olsana Aylin."

"Özür dilerim."

"Bugün dalgın görünüyorsun."

"İyi değilim."

"Evde durumlar henüz düzelmedi mi?"

"Hayır, keşke son senemiz olsaydı. Babam iş bulamadı, yedinci sınıf olunca okulu yarıda bırakmamı istemiyor."

"Sen okulun en başarılı öğrencilerindensin, okul değişikliği senin için sorun olmayacaktır."

"Biliyorum." dedi kız sıkıntıyla. "Sadece buradan ayrılacak olmak üzücü."

Okul çıkışındaki yola kadar birlikte yürümüşlerdi. Son ders biteli yaklaşık yedi dakika geçmişti, eve gidip ayaklarını uzatmak istiyordu. Ve tabi, dün en heyecanlı yerinde kaldığı kalın romanını sonlandırmak.

Elini Aylin'in omzuna koydu.

"Haklısın. Konu aile olduğunda bizde sürükleniyoruz. Umarım her şey düzelir."

"Umarım."

On metre ileride hızlı ilerleyen Furkan gözüne takıldı, peşinde ilerleyen üç tane çocuğu fark etmişti. Tüm dikkatini oraya yöneltti. Okuldakilerle kavga halinde olmazdı. Peşinde birilerinin dolanması oldukça saçmaydı.

"Furkan'a mı bakıyorsun?"

"Peşindeki çocuklar dikkatimi çekti."

"Sekizinci sınıflar."

"Neden peşinde olduklarını biliyor musun?"

"Sabah okula gelirken konuşmalarını duymuştum."

OYUN BİTTİ #Wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin