Özel Bölüm III - 2018

34.7K 1.9K 383
                                    

Beraber büyümeye  ve beraber güzelleşmeye devam etmek dileğiyle. Oyun Bitti 3 Milyon. Teşekkürler, masum minik papatyadan ruhlar..

 Teşekkürler, masum minik papatyadan ruhlar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

| Özel Bölüm III |


      Evvelsi gün, dün ve bugünden hiç değişik olmayan soğukların ve günlerin kısa olduğu Aralık ayının sonuna yaklaşıyorlardı. Arabadan indi, koşarak merdivenleri çıktı. Hava öylesine karanlıktı ki, apartman ışığı minik bedeninin korkusuna bir tutam cesaret olmuştu. 

      Nihal Hanım, üçüncü sınıfa giden kızını uyararak seslendi.

      "Kızım, merdivenlerde dikkatli ol lütfen. Sonra hep dizlerinin yara olduğunu söyleyerek mımızlanıyorsun."

      Annesini umursamayarak asansörün kapısını açtı ve onunda içeri girmesi için kapıyı tuttu.

       "Furkan bugün okula gelmedi."

       "Evet, haberim var."

       Sessizce susarak annesinin açıklama yapmasını bekledi. Çok meraklı gözükmek istemiyordu, ama neden gelmediğini merakta ediyordu.

       "Hastaymış." dedi Nihal Hanım ve ekledi. "Defterlerini Furkan'a götürsen iyi olacak. Annesi rica etti."

       "Nesi varmış?"

       "Su çiçeği geçiriyormuş."

       Cansu yüzünü ekşiterek annesine, baktı.

       "Şu vücudun her yerini saran kırmızı baloncuklu hastalık mı?"

       Nihal Hanım, kızının hastalığı tarif ediş biçimine sessizce kıkırdadı.

       "Evet o hastalık."

       "Şu delicesine kaşınan. İki ay önce ben geçirmiştim hani."

       "Evet tatlım, yemekten sonra defterini yukarı götür oldu mu?"

       "Anne, defterimi Furkan'a vermek istemiyorum. Hep yıpratıyor."

       "Güzelce yıpratmamasını, karalamamasını söylersen dinleyecektir."

       "Dinlemiyor işte." dedi kollarını birbirine bağlayarak.

       Asansör durduğunda Nihal Hanım, yeri adımlayarak kapının önünde durdu. Deri, büyük ve bordo çantasından anahtarı çıkartarak kapıyı açtığında, yukarı kattan ağlama sesleri yükseldi. Ağlayarak çığıran adımlar, merdivenlerden inerek Nihal Hanımın yanında durdu. O sırada yukarıdaki kapının kapanma sesi duyuldu.

OYUN BİTTİ #Wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin