Chealsea, Robin, Bo en Sam zijn de 4 populairste meiden van school. Iedereen noemt hun the Squad. Ze weten altijd direct alles over iedereen. Populiar zijn heeft zo zijn voordelen. Maar als je ook maar 1 verkeerde stap zet ziet iedereen het en ben j...
Ik ben Chelsea, ik ben 17 jaar en in ons gezin zijn we best rijk. Ik heb de drie Mooiste, grappigste, liefste, slimste en geweldigste vriendinnen die ik maar kan bedenken. Wij zijn de vier populairste meiden op school, we noemen onszelf de squad, nou eigenlijk noemt iedereen ons zo.
*bzzz bzzz bzzz bzzz* Aaah kut wekker, denk ik bij mezelf. Het is kwart over zes. Ik wou dat ik nog langer kon slapen maar dat kan echt niet. Ik ken mezelf nu al 17 jaar en ik weet dat als ik op snooze druk het dan echt niet goed komt, ik ben namelijk best wel chaotisch. Ik stap mijn bed uit de badkamer in eerst even een goede douche om wakker te worden. ik pak mijn telefoon en zet mijn muziek aan, I won't give up van Jason Mraz, mijn lievelings liedje sinds 3 dagen geleden. Het is best een oud nummer maar dat maakt me niet uit. Ik was mijn haar verzorg het met een conditioner e vervolgens een haarmasker, ik was mijn lichaam en spoel het masker uit.
Als ik de douche uit stap me heb afgedroogd en mijn haar heb geföhnd doe ik mijn make-up op. gewoon standaard make-up. Eerst primer dan concealer, contour, mascrara en mijn favo lipgloss. ik kam mijn haar en besluit er niets mee te doen, ik vind mijn haar mooi van zichzelf, een mooie lichtbruine kleur met lichte krullen. Ik kijk in mijn kast of ik nog wat aan te trekken heb. Ken je dat gevoel dat er een miljoen kleding stukken in je kast hangen maar je niets hebt om aan te trekken. ik besluit voor een opvallend shortje te gaan met een wit topje en gehaakt vest en witte hakjes te gaan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik kom beneden en zie dat Jason mijn broer ontbijt voor me heeft gemaakt. "Is mama al weg?" Vraag ik alsof ik het antwoord nog niet weet, mijn moeder is altijd weg voor zaken en mijn vader heeft ons een paar jaar geleden verlaten. Ik heb niets te klagen hoor ik bedoel het is geweldig om altijd als eerst de nieuwste hakken te hebben enzo, maar soms zou ik het gewoon heel fijn vinden als mijn ouders me hadden opgevoed en niet mijn broer. Soms verlang ik gewoon heel erg naar een moeder dochter gesprek, maar als ik naar mijn moeder ga is het enige wat ik te horen krijg, sorry lieverd zomenteen. Maar ik weet ook wel dat zomenteen nooit is. Ik weet ook dat mijn broer zo denkt, ik bedoel hoe geweldig is het als je met je vader de hele dag kan voetballen, en niet met je kleine zusje. Soms ben ik boos op mijn ouders, als je geen tijd hebt voor kinderen begin er dan niet aan.
Ik eet mijn ontbijt op, en loop naar de garage. Ik heb sinds een paar maanden een scooter, van mijn ouders gekregen. Ik denk dat ze zo mijn liefde willen omkopen ofzo, niet dat ik het erg vind ik bedoel ik wil al zo lang een Vespa. Ik stap op mijn scooter doe mijn helm op.
Als ik op school ben aangekomen zie ik Robin en Sam al staan. Ik stap van mijn scooter af doe hem op slot en gooi de sleutels in mijn tas. Ik zie een paar jongens naar me kijken. Een jongen komt naar me toe lopen. Het is Sander één van de jongens op onze school die niet vervelend is, ik ken hem al sinds de basisschool. Hij was mijn beste vriend, ik vertelde altijd alles aan hem, nu is dat een stuk minder.
"Hey Chels. wat een entree." Ik moet lachen dit is één van de redenen waarom ik Sander mag, hij is niet arrogant en weet dat hij niet perfect is, ik weet dat hij mij sinds ik populair ben steeds minder is gaan mogen. Hij vind dat ik doe alsof er niemand beter is dat ik, en geloof het of niet ik vind het vreselijk dat hij dat vind. Ik zou het ook anders hebben gewild maar ik kan nu niet meer terug, populair zijn is niet alleen maar rozengeur en maneschijn.
Ik loop naar de meiden toe en omhels hen. We zijn in gesprek als ineens Ben de ex van Bo aan komt lopen. "Hey meiden mag ik jullie wat vragen?" Hij stopt met praten om ons antwoord te laten geven maar het enige wat wij doen is hem bitchy aankijken. "Nou kijk, jullie zijn goede vriendinnen van Bo ik ik dacht, misschien, is Bo nog vrijgezel?" Ik barstte uit van het lachen, die kerel denkt dat hij serieus nog kans heeft bij Bo, wat een lozer. Sam keek hem boos aan "Wat denk je zelf Bo is bezet vieze bacterie!" Zei ze boos, Ben liep snel weg. Ik keek haar verbaasd aan, waarom zei ze dat Bo had helemaal geen vriendje. Als of Robin mijn gedachte kon lezen vroeg ze aan Sam waarom ze dat zei, Sam antwoorden heel simpel: "Nou waarschijnlijk laat hij haar nu met rust." ik begon weer te lachen.
Dan komt Bo aangelopen ze bewondert Robin haar nieuwe schoenen, oeps die had ik nog niet gezien. Waarschijnlijk omdat ik er helemaal niet bij ben, ik weet niet wat het is maar mijn ogen zijn helemaal gefocust op Sander ik heb dit de laatste tijd vaker en ik heb geen idee wat er aan de hand is met me. Dan hoor ik Sam iets schreeuwen ze stoot me aan, Shit betrapt. "Als je zo lang en dun bent moet je echt geen hakken aantrekken." Pfeeeew. "Gat-ver-damme!" en kijk vies. ik heb dat hele gesprek niet gevolgd maar dat maakt me echt niet uit. Dan hoor ik Bo iets zeggen over Ben, uuh ja dat weet ik al niet boeiend. terug naar Sander,Hij staat daar met vier vrienden ik ken ze niet allemaal, ik weet alleen dat ze alle vier echt super knap zijn. De enig die ik ken is Peter Groenedijk. Hij is de beste vriend van Sander en hij vind Sam leuk. Ik hoop echt dat die twee wat krijgen, Peter zou echt zijn wat Sam nodig heeft. Maar ik mag niets zeggen van Sander.
"Oehh Sam! Peter Groenedijk zat naar je te staren!" sist Bo ik schrik waker, ze moest eens weten denk ik bij mezelf. Sam draait zich om naar Peter. "Hmmm niet mijn Type...." pfff echt wel.
