The Squad

18

Chelsea...

Dus Sam heeft een vriend Bo heeft een vriend. En Robin is te knap om ook maar een week zonder vriendje te zitten, maar dan kom ik. Ik die dit hele middelbare school jaar nog geen vriendje heeft gehad. Tuurlijk was er in de derde klas Martijn, hij was echt heel lief tot hij te aanhankelijk werd en dingen wauw waar ik nog niet klaar voor was. Ja ik ben nog maagd en ik ben er trots op, ik hoef mijn lichaam niet perse vrij te geven aan elke jongen die ik tegen kom.

Ik zie dat Veronica me vies aan zit te kijken. Argh wat haat ik dat wijf zeg. Ik loop naar mijn kluisje. Als ik daar aan kom zie ik een ander persoon staan dat ik echt niet mag, namelijk Mira. "Ik snap jouw echt niet." Wat moet dat kind nou weer van me rot gewoon op. "Wat moet je." Reageer ik bot. "Ik snap gewoon niet hoe je je zo uitkan laten buiten door die sletten." Wat zegt ze nou! "Ik weet niet of je het door hebt maar de sletten zijn toevallig wel mijn beste vriendinnen." Roep ik boos. "Ja zo doen ze zich voor, ik bedoel iedereen kan zien dat nu Veronica er is jij er toch een beetje buiten valt." Pardon, wat denkt dat wijf wel niet. "Mari, laat me met rust." Zeg ik verveeld tegen haar. "Ik waarschuw je alleen dat die sletten..."
"Hoorde je haar niet?" Hoorde ik een bekende mannelijke stem van achter zeggen. Het was Sander.

Ik verbaasde me er eigenlijk over dat Sander zo ineens naar me toe kwam lopen, we hadden eigenlijk nog niet echt een echt gesprek gehad na onze kus.

Sander begon te praten over dat het hem echt spijt, en dat hij het echt niet zo bedoelde. Ik wist dat ik hem wel moest vergeven, ook voor mijn eigen belang. Want toen Sander me had gekust laatst wist ik eindelijk waarom ik zo naar hem zat te staren en waarom ik constant aan hem dacht, ik was verliefd op mijn beste vriend. "Oke Sander, ik vergeef je." Ik zag zijn ogen groot worden er kwam een lag op zijn gezicht en zijn ogen begonnen te twinkelen. Hij pakte me onder mijn kont en tilde me op, waardoor ik moest lachen. Toen hij me tegen zich aan hielt en me aankeek, boog ik mijn hoofd voorover en zoende hem. Vlinders bladderde in mijn buik en Sander zette me zachtjes neer, zijn vingers naar mijn heupen. zachtjes trok hij weg. "Chelsea?" Oh nee oh nee oh nee, daar kwam hij weer met zijn aarzelende toon ik had hier zo'n ongelofelijke hekel aan.
"Ja?" Zij ik zo zelfverzekerd mogelijk.
"Wil je mij de gelukkigste man van deze school maken door mijn vrienden te worden." Ik moest lachen.
"Ja Sander ik wil." Als hij het spelletje cliché speelt mag ik dat ook toch? Sander zette een grotere glimlach op en omhelsde me. "Maar iets minder cliché had ook wel gekund, ik bedoel je ging nog net niet op je knieën zitten."

Later kwam ik bij de rest van de Squad en Veronica om het goede nieuws te vertellen. Sander was naar Peter toe gelopen. Ik loop naar ze toe en zie dat ze me allemaal heel bitchy aan kijken. Veronica geeft me een vuil lachje. Robin komt boos naar me toegelopen. "En jij denkt dit voor ons geheim te houden." Roept ze boos. "Sorry wat."
"Oh doe even Chelsea." Roept Sam erachter aan. Ik zie Veronica geamuseerd deze kant op kijken. Ik begrijp ineens wat er aan de hand is. "Wat heeft Veronica jullie verteld." Vraag ik boos. "Veronica heeft hier helemaal niets mee te maken Chels, het gaat hier om jou, dat jij ons de waarheid niet hebt verteld." Zegt Bo meer teleurgesteld. "Maar ik ben eerlijk tegen jullie geweest." Ik zie Robin zuchten. "Als je nu niet eens de waarheid kan zeggen laat dan ook maar." Sam en Robin lopen samen weg Bo blijft nog even staan, ze kijkt me aan en loopt dan ook weg. Veronica komt op me afgelopen. "Ik had je gewaarschuwd" argh "kut wijf" ze kijkt me duivels aan en loopt dan weg alsof er niets aan de hand is.

Ik zit samen met Sander op mijn slaap kamer, ik heb hem alles verteld over Veronica. Hij kijkt me stom verbaasd aan. "Lieverd het komt goed, je vriendinnen zijn vast niet zo dom dat ze jouw niet geloven." Sander weet altijd precies het juiste te zeggen, alleen dit keer twijfelde ik. "En waarom denk je dat?" Vroeg ik onzeker. "Dat denk ik niet, dat weet ik. Het komt goed beloofd." En hij gaf me een lichte kus op mijn voorhoofd.