The Squad

29

Bo...

Ik word met natte wangen wakker. Ik mis de vriendschap met Robin zo erg! Ik schud het van me af en ga in bad. Ik doe snel een masker op tegen mijn Wallen. Waarom moest ze alles kapot maken?! Maar ik ben tergijkertijd ook boos op haar. Hoe kon ze deze vriendschap nou weggooien?!'

Ik schrik van de deur die open gaat. 'Hey schat' Thomas loopt grijnzend binnen. 'Omg Tho! Je liet me schrikken!' Ik ga snel met mijn hoofd onder water om het masker af te spoelen. 'Wacht maar even in  je kamer, ik kom zo.' Thomas knikt en loopt zijn kamer in. 

Als ik aangekleed in mijn kamer kom ga ik op Thomas schoot zitten en zoen hem. 'Waar heb ik dat aan te danken?' Hij kijkt me verbaast aan. 'Omdat je zo'n lief vriendje bent.' Thomas kust mijn wang. 'Hier' hij geeft me een doosje. Ik open het en zie de mooiste ketting ooit. Het is goud met een diamant. 'Ohh Thomas! Hij is zo mooi!' Hij doet hem bij me om en ik geef hem een knuffel. 'Ik hou van je' ik ook van jou.'

De deur gaat open en Veronica staat in de deuropening.
Ze glimlacht naar me.
"Bo, wat een mooie ketting." Ze loopt naar me toe en bewondert het.

"Jaa.. dankje.."

Ze zet een stap naar achter. "Hoe dan ook, rij je met me mee?" Ze kijkt lief en glimlacht erbij maar haar ogen zijn vuur.

"Ik weet zeker dat Robin dat heel erg op prijs zal stellen." Ze kijkt me bitchy aan en loopt de deur uit.

"Okey,  hoe kan dat jou zus  zijn?!"

Hij lacht en tilt mij van zijn schoot.
"Ik wens je alle sterkte toe, met mijn zus.."
Hij loopt de kamer uit. "Thomas!"
Ik zucht. "Tuurlijk laat me maar achter bij de duivel!" Roep ik er nog achterna.

Ik zit bij Veronica in de auto.

"Weetje je maakt mijn broertje echt gelukkig. Hou dat vooral zo." Ze kijkt me met een glimlach aan, wat juist een beetje creepy is.

Ik glimlach maar, en kijk weer door het raam naar buiten.

"Kijk nou wil ik niet stoken ofzo--" 

Ik draai me hoofd naar haar. Ik kijk naar  haar met mijn hoofd: really nigga. Ik doe mijn mond open om wat te zeggen maar bedenk me dan.

"Hoe dan ook, ik denk dat ik Sam en Robin 100 keer beter ken dan dat jullie ooit gedaan hebben. Soms dan ga je manden lang met iemand om en dan blijk je ze toch niet zo goed te kennen. Terwijl je de waarheid steeds ziet als je naar hun kijkt."

Wat had dat nou weer te beteken dan?!

Ze parkeert de auto voor school.

"Gezellig, moeten we vaker doen. Bo"

G ik krijg een rilling over mijn rug. Hoe ze keek toen ze me naam uitsprak...

Ik loop de school in opzoek naar Chelsea. Ik zie haar bij de kluisjes met Sander. Wanneer ik ernaar toe loop komt en een blond meisje expres voor me staan.

"Sam!"  Zeg ik blij. Maar als ik naar haar hoofd kijk vergaat mijn glimlach.

"Ik had van jou opseminst wel gedacht dat je meer was." Ze gaat arrogant met haar wenkies omhoog en loopt naar Robin. Robin en ik kijken elkaar aan Ze blijft me bitchy, ik haat die blik, het voelt dan altijd alsof ze recht door me heen kan kijken. Ik kijk haar arrogant aan, maar voel gelijk weer het gat ik mijn hart. Ze was mijn beste vriendin. Hoe heeft ze dit kunnen doen?! Ik loop naar Chelsea en trek haar weg bij Sander.

"Wat is er?" Vraagt ze gestrest.

"Ik word helemaal gek van dat kind! Ik krijg zelfs de neiging om aan mijn haar te gaan trekken!"

Chelsea glimlacht geheimzinnig.

"Wat? Wat is er?"

"Robin heeft toch onze vriendschap met haar weggegooid?"

"Eh ja? Maar--"

"Wij gaan haar leven verwoesten!"

"Breek de vrienschap en ik breek jou."
Zeg ik zacht.

"Vanmiddag uit school de Grill, o en zorg dat Veronica er niet achterkomt!"

We lopen de gang op.

"Hadden wij ooit geheimen voor elkaar? Wij vieren bedoel ik." Vraag ik.

Chelsea kijkt me met fronzende wenkbrauwen aan.

"Ik niet, maar van hun weet je het maar nooit." Ze kijkt over haar schouder naar Sam en Robin.
We lopen het klaslokaal in en de school begint.

Het is 1 uur. School is afgelopen en Chelsea en ik zitten in de Grill.

"Wat wou je kapot maken van haar?Haar auto?" Vraag ik voorzicht.

Chelsea schud haar hoofd.

"Nee heeft geen zin, dan krijgt ze van pappie en mammie zo weer een nieuwe."

Daar heeft ze een punt. Robin hoeft maar 1 keer in haar vingers te knippen en ze heeft wat ze wil. Verwend kreng.

Ze roert in haar koffie en kijkt bedenkelijk voor zich uit.

"Het moet iets zijn waarbij Robin zich echt vernederd zal voelen!"

"Melle?"

Chelsea laat de lepel in haar koffie vallen.

"Wil je dood ofzo?!"

Ik schud mijn hoofd.

We zuchten tegelijk. Dit word een lange middag.