The Squad

6

Chelsea...

"Leuk om jullie te ontmoeten."

Urgh wat een uitslover. 'Leuk julie te ontmoeten. Kon die kerel niet een andere school uitzoeken om te vernielen. Hij mag dan wel knap zijn maar ik mag hem niet. Waarom niet? Nou gewoon niet.

Ik hoop dat Sander er precies hetzelfde over denkt als ik anders moet ik zometeen ook nog met hem gaan optrekken ofzo. Dacht het dus even niet.

Als de eerste lesuren voorbij zijn en het pauze is. Lopen we door de gang, met z'n vieren naast elkaar. Je kan denken maar dat slaat nergens op, dan kan niemand er nog langs. En dat is precies waarom we dit doen niemand kan er meer langs, zo weet iedereen dat wij voor niets of niemand aan de kant gaan, wij zijn de baas.

We gaan buiten aan een tonde tafel zitten. We zitten altijd hier. Bo verteld de nieuwste roddels. Sommige kon je weten dat ze niet waar waren, zoals dat Eva een Geheime aanbidder had gekregen ofzo, ik weet helemaal niet wie die Eva is dus dan zou ze ook wel niet zo bijzonder zijn.

Als ik dan eindelijk naar huis mag lopen ik en de meiden naar onze kluisjes, ik stop de boeken die ik nodig heb voor huiswerk in mijn tas. Op onze school hebben ze van zulke Amerikaanse kluisjes weet je wel van die lange, super handig.

Vanuit mijn ooghoek zie ik dat een jongen onze kant op komt. "Haai" het is Thomas hij staat bij Bo. "Hey." Zegt ze blij. Jemig waarom heeft Bo elke week wel een jongen die haar leuk vind, en dat zij hem ook leuk vind. Ik heb dat dus nooit, genoeg jongens die mij leuk vinden maar meestal us het niet wederzijds.

Als ik thuis ben aangekomen loop ik de slaap kamer van mijn broer binnen. "Waarom zijn mensen zo irritant!" Zeur ik. Jason moet lachen, "nog een jaartje en dan kan je gaan studeren." Dat word dan een heel lang jaar.

Als ik mijn kamer binnen kom laat ik me op mijn bed vallen, ik pak mijn mac book air en ga even lekker online shoppen. Als ik gestresst ben doe ik dat vaak, en aangezien ik nog steeds niet genoeg kleren, schoenen, sieraden, tassen en make-up heb is dat niet echt een probleem.

Als ik klaar ben met mijn hevige shop sessie besluit ik de meisen te face-timen. Bo en Robin nemen op. We begroeten elkaar, ik besluit naar Thomas te vragen om te kijken wat hun van hem vinden.

"Wat vonden jullie eigenlijk van die nieuwe?"
"Veronica of Thomas?" Vraagt Bo
"Thomas"
"Hij is zo knap!" Zeggen ze beide te gelijk en beginnen te lachen. Nou dat is heel fijn, nu ben ik de enige die hem niet mag.
"Ja echt hè" zeg ik alsof ik het meen, tuurlijk hij is wel knap maar echt een uitslover.

Het gesprek gaat nog even door over Thomas, mijn nieuwe kleren, Veronica, jongens in het algemeen. Je weet wel de gebruikelijke dingen, tot ik een andere oproep krijg van Sander.

"Hey ik moet gaan Sander belt."
Ik zie dat Robin met haar ogen draait.
"Okee zie je morgen. Bye."
Hoezo draaide Robin nou weer met haar ogen, wat heeft ze tegen Sander, ik bedoel hij is aardig, knap, grappig, ontzettend lief. Ik snap haar niet hoor. Ondertussen heb ik Sander opgenomen.

"Hey." Zeg ik
"Hey," het is even stil. Waarom is hij nou weer stil hij belt mij dus hij heeft vast wat te vertellen of niet dan.

"Chelsea?" Oh ooh dat klinkt niet goed meestal als Sander aarzelend mijn naam vraagt betekend dat een stel vragen waar ik eigenlijk geen antwoord op kan geven.

"Wat vind jij eigenlijk van Thomas." Told you so. Dit was dus precies zo'n vraag waar ik geen antwoord op kon geven, dus antwoordde ik zoals gewoonlijk op een vraag. "Hoezo?"
"Nou hij zit bij mij in de klas, en ik mag hem niet." Ooooh yes yes yes, Sander geeft me net de gelukkigste persoon ter wereld gemaakt. "Dus ik ben niet de enige!" Schreeuw ik bijna uit blijdschap. Hij begint te lachen.

"Ik vind hem gewoon zo overdreven, hij denkt dat hij alles is.."
"Net zoals jij dus." Wat krijgen we nou. Ik kijk hem vragend aan.
"Je geeft net een perfecte omschrijving van jezelf." Ik kan niet meer praten ik weet niet wat me overkomt, mijn beste vriend laat me even weten dat hij me niet mag.

"Als je hem niet mag, mag je mij zeker ook niet."
"Bij jou is het anders Cheals..."
"Nee helemaal niet." Ik voel tranen prikken in mijn ogen. "Je weet best dat ik mijn best doe om zo aardig mogelijk te zijn tegen mesen zonder mijn reputatie te verwoesten. En als je hem niet mag, en dan zegt dat hij enorm op mij lijk betekend dat dat je mij ook niet mag."
"Kom op Chels je weet best dat ik dag niet zo bedoelde, het floepte er gewoon uit."

Ik hing op, wat een sukkel. Misschien is hij toch niet zo aardig of ontzettend lief