26

58 3 0
                                    

Chelsea...

''He Bo! Chelsea.'' Ik kijk naar Thomas en Sander. ''He moet je even luisteren. Ik weet niet wat je tegen Veronica hebt, Chelsea. Maar als ik er achter kom dat je haar op wat voor manier dan maar ook probeert  om haar  kapot te maken... Ik meen het ik maak je af. Denk maar aan wat ik deed bij Hanna. En denk maar niet dat ik niet zover zo gaan bij jou.'' "Even worse.. Fluisterd ze in mijn oor.

Als ze weg is kijk ik naar Bo. 'Jezus ik ben echt klaar met die Bitch!' Zucht ze. Ik voel me eigenlijk wel een beetje bedreigd.

Flash back.

"Die had het echt verdient hoor." Zei Robin. "Ik bedoel zoenen met mijn vriendje en dan danken dat je er zonder kleerscheuren vanaf komt." Ging ze verder. "Maar wat heb je gedaan dan." Vroeg ik nieuwsgierig. Robin moest lachen. "Wil je dat echt weten?" Ik knikte. "Nou kijk, ik heb de remmen van haar auto doorgeknipt." Sam en Robin begonnen te lachen. "Maar als jullie dit aan iemand vertellen denk dan maar niet dat ik niet zo ver zou gaan bij jullie... even worse"

Einde flash back.

Ik voel me best wel een beetje bedreigd, als je bedenkt dat Hanna echt een zwaar ongeluk heeft gehad, ze had nog geluk dat er niemand bij haar in de auto zat.

Sander keek me vragend aan. "Wat heeft dat kind tegen jou? Ik dacht dat jullie vriendinnen waren? Wat heeft ze gedaan met Hanna." Nou zo veel vragen. Ik zag Bo naar mij kijken, ik wist dat het geen goed idee was om Sander dit alles te vertellen maar hij heeft ook geen geheimen voor mij.

Toen ik Sander het hele verhaal had verteld zag ik dat hij verbaasd was. "Ik wist niet dat Robin zo ongelofelijk wraak zuchtig was." Fluisterde hij. Bo antwoordde "ja eigenlijk haf ik ook geen idee dat ze hiertoe in staat was." Thomas leek het allemaal niet helemaal te begrijpen. "Maar toen ze Hanna haar remmen had door gesneden, hadden jullie niet zo iets van weet je wat dit kind is gestoord we gaan weg." Thomas deed alsof het allemaal heel simpel was, en dat we niet zo moeilijk moesten doen. Bo antwoordde hem ze legde uit dat dat niet zo makkelijk was omdat wij dan haar volgende slachtoffer werden. "Weet je die Robin is echt geschift." Schreeuwde Thomas door 'de Grill' "ssst." Siste we alle drie tegelijk.

Ik rijd Samen met Sander terug naar mijn huis, hij gaat me helpen met mijn gemiste huiswerk, ik en Bo waren namelijk een tijdje weg geweest. Bo had een hersenschudding en een gebroken sleutelbeen. Ik had een gebroken arm en een hersenschudding.

"Ik snap het nog steeds niet." Ik heb Sander nou al drie keer uitgelegd wat er aan de hand is met het ongeluk en waarom Robin mij zo had bedreigd. Ik leg het nog 1 keer uit.

"Oké maar dit is de laatste keer. Veronica had ervoor gezorgd dat de meiden dachten dat ik tegen ze had gelogen. Toen Bo er achterkwam dat dat niet zo was zijn we op mijn scooter gestapt, we gingen naar mijn huis om uit te zoeken wat Veronica tegen mij heeft. Toen we onderweg waren heeft Veronica ons aangereden..."
"Heeft Veronica jullie aangereden!"
"Ja, dat zei ik al zo'n drie keer."
"Nu wil ik ook wel heel graag weten wat die slet die zichzelf Veronica noemt tegen mijn vriendin heeft." Schreeuwde Sander door mijn kamer. "Sander rustig het komt goed." Zei ik, ik probeerde hem te kalmeren maar het ging niet echt soepel. "Ik wil gewoon niet dat er wat met je gebeurt."
"Maak je maar geen zorgen over mij ik red me wel. Maar dus toen ze me had aangereden." Ging ik rustig verder. "Kwam Robin er op een of andere manier achter wat we van plan waren en nu is ze echt heel heel boos."

"Chelsea, ik zal er altijd voor je zijn dat weet je toch?" Zei Sander heel plotseling. Ik ging wat dichter tegen hem aam liggen. Zo lagen we heel lang op mijn bed, wat huiswerk te maken, nederlands, wiskunde, een geschiedenis S.O en zelfs de laatste puntjes op de i voor scheikunde.

Toen Sander me alles weer had bijgebracht omhelsde hij me en ik zette de tv aan. We kijken een van zijn favoriete films: fast in the furius. Hij was eigenlijk best leuk.

"Chelsea?" Oh nee hé, hij moest echt stoppen met vragen stellen altijd dat stomme toontje. "Ja?" Zei ik op precies dat aarzelende toontje dat hij ook altijd gebruikt.

"Ik hou van je."

Een miljoen gedachtes gingen door mijn hoofd. Hij zei gewoon net dat hij van me hield. Waarschijnlijk is dit voor de meeste mensen niet zo'n big deal, maar voor mij dus wel. Dit was de eerste keer dat hij dit tegen me had gezegd. Aangezien onze ruzie van laatst en eerst vrienden zijn enzo, vond ik dit dus wel een big deal.

Ik zoende hem gepassioneerd, hij zoende terug en trok me iets dichter tegen zich aan. Ik duwde voorzichtig weg.

"Ik ook van jou."

Nadat ik dat gezegd had zoende hij mij.

The SquadWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu