Chealsea, Robin, Bo en Sam zijn de 4 populairste meiden van school. Iedereen noemt hun the Squad. Ze weten altijd direct alles over iedereen. Populiar zijn heeft zo zijn voordelen. Maar als je ook maar 1 verkeerde stap zet ziet iedereen het en ben j...
Robin... 2 weken later Ik zit in mijn venster bank in het raam op mijn kamer. Wauw echt gewoon wauw dat Veronica mijn No 1 bitch was. Hoofdschuddend sta ik op en loop naar mijn kledingkast. Vandaag heb ik echt zo'n rok feeling.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik trek het aan en loop naar beneden. Ik loop naar de keuken en krijg de schrik van me leven. "Veronica!" Ik leg een hand op hart en adem uit. "Hoe kom je toch steeds mijn huis binnen?!" Ze grijnst naar me en loop naar de koelkast. "Heb je iets fris? Tho heeft alles opgedronken." Ze staat voorover gebogen in de koelkast. Ik vind het op dit moment heel moeilijk om me in te houden en niet de koelkast deur dicht te slaan. 'Ga maar naar de keuken Mae.' Ik kijk opzij waar Mae vrolijk aan komt huppelen. Melle loopt achter haar en geeft me een knip oog. Veronica komt uit de koelkast en kijkt naar Mae. ''Is dat Mae?!'' Ze loopt naar haar toe en gaat door haar knieën. ''Wat een schatje!'' Ze tilt haar op. O nee bitch dat doe je niet! Ik loop naar haar toe en geef haar een bitch slap. Veronica wrijft over haar wang. ''Wtf?!'' ''Je blijft van me kind!'' Ik pak haar uit haar armen. Pas als ik naar Melle kijk besef ik wat ik heb gezegd. Shit ik kan echt wel door de grond zakken. Hij pakt Mae van me af. Hij geeft mij zijn boze blik. Als die dat doet praat die sws een maand niet meer tegen me. Veronica lacht, ze lacht zoals ze altijd lacht als ze gemeen word. ''Ik mag dus niet aan Mae zitten? We zijn toch vriendinnen?'' Ze kijkt me vals aan. IK glimlach even vals terug. ''Sam Bo en Chelsea, dat zijn mijn vriendinnen. Maar jij--'' Ik zet een stap naar haar toe. '''Jij zou willen dat je mij nooit gekend had.'' Ze lacht. ''Moet ik nou bang zijn ofzo?'' '''Je weet toch vriendinnen delen dingen met elkaar? Al hun geheimen.'' Haar mond valt open en haar ogen worden groot. ''Heb je..?!'' Ik zucht. ''Ga me huis uit, slet.'' ''Graag!'' Ze werpt me nog een dodelijke blik toe en loopt dan weg.
Ik ga op de bank naast Melle zitten. We kijken mekaar aan maar zeggen niks. ''Uurg, ah kom op. Ze wist het toch al!'' Ik pak mijn telefoon en facetime de squad. ''Dus vanavond 8 uur in het park.'' Bo en Chelsea knikken hun hoofd maar Sam die kijkt vragend. ''Hoe weten we zeker dat Veronica er ook zal zijn?'' ''O geloof me, die mist nooit een kans om iemand te venederen, ik app haar zo wel ff om te zeggen dat ze er moet zijn.'' ''Gaan we niet te ver?'' vraagt Chelsea. ''Het was jou idee Chels.'' ''Jah okey.'' ''Nee het zou pas echt te ver gaan als we het gingen filmen en online zetten.'' Bo kijkt naar me met een grijns. ''Maar dat ga je natuurlijk wel doen.'' ''Ik niet! Nee daar heb ik Nate voor.'' ''Jij krijgt ook echt altijd alles gedaan he.'' Zegt Sam. Ik zwaai mijn haar naar achter en knik mijn hoofd. ''Maar ik moet gaan, doeg!'' Ik blaas ze een luchtkus en hang op.
Ik kijk naar Melle. Hij wijst naar Mae. Ik kijk naar haar. Ze heeft een volle luier. ''Doe zelf!'' ''Tis jou kind.'' Uit ergernis sla ik mezelf op mijn voorhoofd. '' Het is ook jou kind'' ''Ik ben vannacht opgestaan jij niet!'' "Maar ik heb mijn slaap nodig.'' Hij zucht. ''Nou dan doen we het samen.'' Hij staat op en steekt zijn hand uit. Met tegenzin pak ik hem vast en sta op. Mae ligt op de commode en Melle veegt haar kont af. Ik sta ernaar achter mijn telefoon. Hij lacht. ''Je bent echt wel een grote helper.'' ''Huh, wat?'' zeg ik afwezig. Ik let niet echt op, ben veel te druk met Nate. ''Yo Ro! Vangen!'' ''Wat??'' Als ik opkijk zie ik ene vliegende luier op me afkomen. Ik vang hem nog net optijd voor dat die op mijn hoofd explodeert en gooi 'm in de prullenbak. Hij zet Mae op de grond. Ze pakt gelijk mijn telefoon uit me handen. Melle komt voor me staan en bouwt me in. Ik kan geen kant meer op, maar dat vind ik niet erg. ''Ben je niet meer boos?'' Hij pakt me bij mijn middel vast en trekt me naar zich toe. ''Ik kan nooit boos op je zijn.'' Ik zucht geiriteerd. ''Wat is er?'' ''Ga je me nog zoenen of nie?!'' vraag ik ongeduldig. Op antwoord hoef ik niet lang te wachten.
