14

84 5 0
                                    

Chelsea...

Ik loop de wiskunde les binnen, nadat ik nog even snel mijn schrift uit mijn kluisje had gehaald. Ik zei toch dat ik wat chaotisch was. Ik voel de ogen van iedereen uit de klas op mijn lichaam branden, ik ga wat rechter op staan, friemel aan mijn zwart leren jasje en strijk mijn jurkje recht. Als ik snel de klas in kijk zie ik wel Sam zitten maar geen Bo. Ik loop naar haar toe en ga op de lege plek naast haar zitten.

"Waar is Bo?" Fluister ik zacht "Oh die is er vandoor met Veronica." Ik schrik een beetje. "Veronica!" Schreeuw ik door de klas. "Mevrouw prins, ik zou het zeer op prijs stellen als u net als de anderen gewoon uw mond houd." Ik voelde dat ik rood opliep. "Sorry meneer." Zeg ik wat beschaamd, maar als hij zijn aandacht op iemand anders gevestigd had begon ik weer tegen Sam te praten.

"Wat moet Bo nou weer met Veronica, ik dacht dat we haar niet mochten." 

"Nou het licht er een beetje aan."

Het licht er een beetje aan! Jemig die meiden weten ook niet wat ze willen. Als ik het me goed herinner waren hun de mensen die het hards liepen te schreeuwen dag ze haar niet mochten.

Als de lessen eindelijk zijn afgelopen, loop ik samen met Sam en Robin de school uit, we lopen precies gelijk, je hoort onze designer hakken op de vloer klakken. Ik zie Bo samen met Veronica op het schoolterrein staan.

"Hai, lieverd." Zeg ik op een normaal mogelijke toon. "Hey." Roept Bo terug en ze geeft ons een knuffel. We gaan op onze normale postitie staan, in een halve cirkel, eerst Bo dan ik naast mij staat Sam en dan Robin. Dit doen we zodat iedereen ons kan zien, en beter nog wij kunnen iedereen zien. Het enige probleem is onze opstelling werkt maar met vier personen, en nu Bo dikke vriendinnen geworden is met Veronica zijn we dus met zijn vijven. Dit probleem lijkt Veronica niets uit te maken, want ze is heel bombardement voor me gaan staan. Ik probeerde haar aan de kant te duwen, maar het ging niet ze stond te stevig in haar nep leren laarsjes. "Oh Chels ik moet je echt even wat vertellen." Roept Veronica ineens. Oh god nu komt het hoor.

Veronica neemt me mee naar de andere kan wat het school terrein waar de meiden ons niet kunnen horen. Dan begint ze te praten. "Je moet echt even ophouden met je beter voelen dan ik, want we weten allebei dat dat niet het geval is." Ik schrik van haar uitspraak, als er iemand beter is dan Veronica dan ben ik dat. "Wat wil je van me." Zeg ik op de meest verveelde en bitchy toon ooit. "Ik wil dat jij in mijn schaduw blijft staan en je niet meer bemoeit met de squad." Dat kind is echt gek. Ik begin keihard te lachen. "En hoe wil je dat voor elkaar krijgen dan?" Ik zie dat Veronica en duivelse grijns opzet, wat vind ik dat een kut wijf. "Nou kijk, als jij niet doet wat ik zeg." Ze wacht even met het uitspreken van de rest van haar zin, alsof ze me daarmee bang wil maken ofzo. "Komt iedereen achter jou relatie met Sander." Zegt ze op een zelfverzekerde toon. Ik moet nu nog harder lachen. Ik trek een bitchy gezicht en begin te praten. "Weet je, Veronica, ik heb geen relatie met Sander." Ik zie Veronica verward kijken. "Maar jullie hebben gezoend op het gala, ik zag het wel hoor." Oh dit kind komt echt uit de steen tijd, dat he met iemand zoent betekend nog niet dat je een relatie hebt. "Weet je waar het omgaat Veronica, jij kan mij helemaal niets maken." Met zelfverzekerde passen loop ik weg, wat een ongelofelijk kut wijf. 

Een maal thuis plof ik op de bank en laat en luide kreun horen. Jason komt op me afgelopen en vraagt wat er nu weer aan de hand is, alsof ik zo vaak problemen heb, oké misschien iets vaker dan normale meiden maar toch. Ik vertel hem het hele verhaal over Veronica en hij kijkt me verbaasd aan. Ik zie dat hij zit te denken want hij zit mer zijn knokkels te knakken.

"Weet je, door haar fout heeft zo jou een mogelijkheid gegeven om haar voor lul tezetten. Als jij gewoon tegen je vriendinnen precies het verhaal wat je aan mij ook hebt verteld dan ben je van haar af."

Ik denk even na, opzich is het best een goed idee maar ik wil niet op Veronicas niveau zakken. Zoals ik als zei ik ben te goed voor haar. Ik weet dat ik Sander niet blij maak met deze gedachte, maar hij zal er wel blij mee zijn dat ik iemand spaar, noch wat diegene dan ook gedaan heeft. Stiekem ben ik op dit moment wel een klein beetje trots op mezelf.

The SquadWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu