FISILTI

Heyecan

    -Aman tanrım!
    Kapıdan içeri baktığımda görmek istediğim manzara bu değildi. Etrafta bir sürü ceset vardı. Aylak değillerdi. Bu gayet açıktı. Geri çekildim. Sam ayağa kalkıp kapıya yöneldi.
    -Vay vay!.. Birileri ceset depoluyormuş meğer.
    İğrenç görünüyordu. Birbiri üzerine yığılmış kanlı cesetler... Sam cesetlere yaklaştı ve eğildi. Parmağını cesetlerden birinin kanına dokundu.
    -Hala sıcak.. Edward, tuzak olabilir. Tetikte ol.
    Sam bunları söylerken , bir yandan da etrafına bakıyordu. Silahını belinden çıkardı ve ayağa kalktı. Etrafıma bakınmaya başladım. Cesetleri geçip oda içerisinde ilerledik. Odada hiç pencere olmadığı için karanlıktı, etrafı zar zor görebiliyorduk. Bir ışık farkettim. Sam'i dürtüp ışığı işaret ettim. Oraya doğru ilerlediğimizde bir kapı olduğunu fark ettik. Kapıya iyice yanaştık. Kapının yarısı camdan yapılmıştı ve içerisi görünüyordu. Sam gülümsedi.
    -Edward, istediğimiz yeri bulduk. Market!
    Sam elini "çak" edasıyla havaya kaldırdı. Ben de ona karşılık verdim. Birşeyler bulabildiğimiz için gerçekten mutluyduk.
    Kapı kilitli değildi. Yavaşça ve ses çıkarmadan kolu çevirdim. Sam kedi gibi dikkat kesilmişti. Onun bu yönünü seviyordum. "Hayat kurtaran dinleme." Onun bu tavrına bu adı verdim. Dikkat onun için önemli bir etken. Dikkatsizsen ölürsün. Onun hayat felsefesi bu.
    Kapıyı açıp önden girdim. Silahım elimde ve gelecek tehtitlere karşı tetikteydim.

    Etrafa iyice bakındıktan sonra birbirimize bakıp onaylarcasına başımızı salladık. Sam hemen iki alışveriş arabası buldu. Ben konserveler bölümüne , Sam de su  bölümüne koştu. Ne bulursak dolduruyorduk. Fakat çok ses çıkardığımızı unutmuştuk. Birden bir tıkırtı duydum. Etrafıma bakınmaya başladım. Aynı ses tekrar geldi. Sese doğru baktığımda bir kapı gördüm. Bakar bakmaz ses tekrar geldi. Evet. Bu sefer kapıdan geldiğine emindim. Sanki kapıya biri vuruyor gibiydi. Önce önemsemedim fakat sesin şiddeti gitgide artıyordu.

    -Sam? Sam! Buradan gitmeliyiz. Hemen!

    Sam   elindeki arabayla bana doğru koşmaya başladı. Tam o sırada kapı -yaklaşık 20 m ötede- aniden açıldı ve 5-10 aylak bize doğru gelmeye başladı. Panikle arabayı geldiğimiz yöne doğru sürdüm. Fazla yavaştık. Geldiğimiz kapıya yaklaşmıştık fakat Sam'in yükü ağır olduğu için geride kalmıştı. Yaklaşık 10 m kalmıştı ki Sam 'e aylaklar çok fazla yaklaştı. Ses yapmamalıydık fakat onu tehlikeye atamazdım. Arabayı tüm gücümle hızlıca kapıya ittim ve arkamı döndüm. Araba kapıyı geçerken silahımı çıkardım ve Sam' e en yakın 3 aylağa ateş ettim. Vurulan aylakların cesetleri diğerlerini az da olsa yavaşlatmıştı. Sam'in arabasına yapışıp onunla birlikte itmeye başladım. Geldiğimiz kapıyı geçer geçmez alışveriş arabalarını bir kenara bırakıp iki taraflı kapıyı hızlıca kapattık. Aylaklar kapıya ulaşmıştı bile. Sam kapıyı zorla tutarken karanlık odada kapıyı tutacak bir şey aramaya başladım. Elime bir tahta geçti. Bu, kapıyı biz geçene kadar tutabilirdi. Hemen Sam'in yanına koşup kapının sürgüsüne tahtayı geçirdim. Fakat aylaklar o kadar çoktu ki tahta eğrilmeye başlamıştı bile.

    -Fazla dayanamayacak!

    Hemen alışveriş arabalarını aldık ve deponun girişindeki büyük kapıya koştuk. Girişteki cesetler arabaların geçişine izin vermiyorlardı. Sam ayağıyla cesetleri iterek yol açmaya çalışıyordu. Marketin kapısı bize fazla uzak değildi ve tahtanın kırılma çatırtıları kulağımıza geliyordu. Biz bir yandan cesetlerle uğraşırken aylaklar kapıyı kırdı ve bize doğru gelmeye başladılar. Elimdeki silahın son 3 mermisini de aylaklara harcadım. Mermim kalmamıştı fakat Sam yolu halletmişti. Arabaları ceset yığılı kapıdan geçirdik ve büyük bir gürültüyle kapıyı kapatıp kilitledik. Neyse ki kimseye bir şey olmamıştı. Sam büyük demir kapıya yaslanıp yere oturdu. Aylaklar çaresizce kapıya vuruyorlardı. Sam yüzünde buruk bir yorgunluk gülümsemesiyle konuştu:

    -Başardık.

    Elimi Sam' in kalkması için ona uzattım.

    -Başardık dostum...