Gülüşünü ilk gördüğümde kurşun yemişçesine dakikalarca donup kaldığımı hatırlıyorum. Yağmur yağıyordu güneşin açtığını gördüm, üşüyordum yanmaya başladığımı anladım. Şu garip kalbimi yaşıyor zannederdim, ilk kez doğduğunu ilk kez attığını anladım. Herkes aşk aşk aşk diyordu ben sende buldum, ilk defa aşık oldum! Bir bilsen nasıl yazıldın aklıma, nasıl hoş geldin canıma. Görmedim senin gibi güleni göremem de biliyorum. Şimdi sen uzakta gülüşün aklımda, ben arafta sen bensiz tarafta! Zor yâr, çok zor! Kabusları gerçekte yaşamak zor. Sen aklımda güldükçe ben de gülüyorum sonra donuyorum kısa sürüyor gülüşüm üzülüyorum. Kim sorarsa sorsun cevabım hep aynı "onu çok seviyorum"! Gerçekten seni çok seviyorum, gülüşünden gidişine kadar seviyorum. Bazen yokluğuna dayanamıyorum, olsun diyorum ben seviyorum. Farkındayım kendimi avutuyorum. Yakında kendimi avutmak zorunda kalmayacağım! Gülüşünden başladım, unutuyorum...
