Susmalısın artık! Konuştuklarını duymuyorlar ağlamayı da kes bence, senden başkası halini bilmiyor. Son bir şey, gül; yok dersen ufacık bir tebessüm et o zaman. Ne yani geçmiş seni ağlatıyor da gelecek güldürmüyor mu? Sakın buna yok deme yanılırsın. Tamam biliyorum insanlar her şeyi kirletiyor. Dünyayı, sevgiyi, aşkı, edebi, canı, cananı, hayalleri ve umutları kirletiyoruz. Ama bunlar mutsuzluğu çoğaltmayacak işte, duayı çoğaltacak Allah demeyi çoğaltacak. Beni benden al, sana kat Allah'ım, beni yolda bırakma yoluna al Allah'ım demelisin! Bir üzülürsek Rabbimiz bize kızıp, sitem etmez mi? Kimin dünyasında ne için üzülüyoruz ki? Rabbimizin varlığı engel olmuyor mu hüzüne? Konu her ne olursa olsun Allah yetmedi mi bize? Yârin gidişinden daha kötü değil mi Allah'ın aklımıza gelmemesi? Veya aklımıza gelip, dertlere çare edemememiz en kötüsü değil miydi? Zaten kimse bize mutlu olacaksınız da demedi, dünya güzel diye vaat etmedi ki kimse. Güleceksiniz, mutsuz olmayacaksınız demedi! Kur'an bunu demedi, peygamber bunu demedi! Varsın mutlu olma ama umutlu ol, umudunu yitirme de gerekirse mutsuz ol...
İlla ki mutlu olmak istersen mutluluk kalbinde zaten. Ya bulursun ya bulamazsın ama bulmalısın! Bulmalısın çünkü kalbini seviyorsun, bulmalısın çünkü hayatı seviyorsun, bulmalısın cenneti merak ediyorsun, bulmalısın, yıllarca kul olduğun Allah'ına kavuşmak, cennetten öte cemalini görmek istiyorsun.
Rabbin seni unutur mu sanıyorsun, sana dert verir mi sanıyorsun? Hayrın yada şerrin nerede olduğunu bilemezsin ki sen. Nereden bilirsin bir derdine bin lütuf var etmeyeceğini, ne bilirsin ufacık şükrüne karşı cemalini nasip etmeyeceğini! Hem senin dahi kalmayacağın bir yerden gidenler için üzülmek de neyin nesi? Allah'ın kuluyum dediysen, Allah dediysen her şey bitti, acılar dertler bitti demektir. O diyebiliyorsan mutsuzluk bitti, O diyebiliyorsan emin ol O her şeye yetti!
