Biz hiç sitem etmedik sevdiğimize, sadece ağladık. Onlar gitti biz umut bağladık, gün geldi umutlar söndü bir daha ağladık. Asla isyan etmedik kaderimize, edemezdik da zaten. Ama yürek oldu işte biten, tutuştu kor oldu bazen. Bir baktık ki umutlar bitmemiş hiçbir zaman! Sadece yok olmuş giden. Düşünüyorum, acımasız olmaz diyorum seven ve sonra anlıyorum sevmiyormuş giden! O yüzden artık üzülmüyorum meğerse değmezmişsin sen. Böylece ağlamanın ne kadar acı verdiğini öğrendim, artık üzseler gülerim sevseler gülerim, kıramazlar kalbimi kırsalar da gülerim.
Yıllar önceydi apansızca, acımasızca gitti sevdiğim. O zaman hiç durmadan ağlamıştı gözlerim! Gecelere sığmadı yaşlarım günlere taştı, o gelmedi ama! Sonunda yüreğim buna da alıştı. Faydası yokmuş ağlamanın her şey olacağına varıyormuş. İşte o yüzden gidenler gider benden, ben de boş ver kalbim deyip gülerim. Belki yine tutamam gözyaşlarımı ama ağlarken de gülerim...
***
Zor diye bir şey yok, her şey çok kolay
Gidenlere tebessüm edebilmekte olay!
