Vazgeçilmezim

14.Bölüm

''Seni yeni bulmuşken kaybedemem''

Zeynep,

Keremden ayrıldığımda şaşkındı fakat sırıtıyordu.Buda benim utanmama yetmişti.Hemen gözlerimi Keremden kaçırdım ve başımı öne eğdim.

Çenemde hissetiğim parmaklar kafamı hafifçe kaldırdı.Kafamı kaldırdığımda Kerem gözlerimin içine bakıyordu.

''Seni çok seviyorum Zeynep.''

''Bende seni çok seviyorum.Herşeyden çok.'' dedim ve Keremin boynuna atladım.

Kerem,

Zeynepte bende uyuyup kalmıştık.Gözlerimi açtığımda Zeynep hala uyuyordu.Onu uyandırmamaya özen göstererek ellerini göğüsümden çektim ve kalktım.Sabah olmuştu.

Yattan indim ve gidip simit ve çay aldım.Terardan yata döndüm.Zeynepi uayndırmaya gidiyordum ki çoktan uayndığını fark ettim.Beni görünce gülümsedi. ''Günaydın.'' 

''Günaydın güzelim.Bende tam seni uayndırmaya geliyordum.Hadi gel simit ve çay aldım.Kahvaltı edelim sonra eve gideriz.''

Kahvaltı ettikten sonra yattan indik ve arabayın yanına gidip,bindik.5 dakikada evdeydik,zaten eve de çok yakındık.Eve gittiğimzde,ev boştu sanırım çocuklar okula gitmişti.Zeynep hazırlanmak için odasına çıktığında,bende odama çıkıp bir duş aldım ve okul formalarımı giydim.Daha sonra salona Zeynepi beklemeye indim.Zeynepte geldikten sonra okula gitmek için evden çıktık.Okula geldiğimizde Zeynep hemen arabadan indi.

''Görüşürüz o zaman.'' derken bende arabadan inmiştim.

''Birşey unutmadın mı?'' dedim yanağımı göstererek.Hemen yanıma gelip beni öptü ve gülümsedi.

''Ohh mis.'' dedim gülerek.''Şimdi tam oldu.'' demeden hemen önce bende onun dudağına minik bir buse bırakmıştım.Sonra da Zeynep koşarak okula girdi.Bende kantine gittim.Kantinde fazla insan yoktu.Benim gözlerimde aradağı kişiyi bulunca oraya doğru yöneldim.

''Can seni dinliyorum kardeşim?Yağmurla ne iş?'' dedim yanına oturarak.

''Kerem,kardeşim bak şimdi senin sandığın gibi birşey yok.Yani biz Yağmurla,yani ben Yağmurdan çok hoşlanıyorum ama aramızda sandığın gibi birşey yok yani sadece ondan hoşlanıyorum.Yani aslında oda benden hoşlanıyor.Ama bak gerçekten bundan başka birşey yok ki.'' daha fazla kendimi tutamadım ve kahkaha attım.Can öylece baka kalmıştı.Daha sonra oda gülmeye başladı.Salak falan ama iyi çocuktu yani.

''Tamam lan tamam şaka yaptık,sakin ol.Sadece senden tek birşey istiyorum onu sakın ama sakın üzme.Yoksa karşında beni bulursun anlatabildim mi kardeşim?Açıkçası eğer Yağmur üzülürse seni öldürürüm.'' dedim ve durup düşünürmüş gibi yaparak devam ettim,''Yok aslında öldürmek senin için kolay olur.Sana öyle şeyler yaparım ki..'' dedim ve sustum.

''Yo-yok kardeşim,yani hayır.Ben zaten Yağmura kıyamam ki yani.'' biz konuşurken telefonum çaldı,Aksel arıyordu.

''Efendim kardeşim?Birşey mi oldu?'' diye sordum telefonu kulağıma götürerek.

''Yok,birşey olmadı da..''

''Da ne?'' diye sordum.

''Ya senin yardımına ihtiyacım var.Burcuya süpriz yapacağım da.Şimdi burdan anlatamam eğer işin yoksa senin mekanda buluşalım mı?''

''Tamam yarım saate görüşürüz o zaman.''

''Görüşürüz.'' dediğinde telefonu kapattım ve ayağa kalktım.