Vazgeçilmezim

8.Bölüm

''İnkar''

Zeynep,

''Şey biz..'' Diye başladım ama gerisini getiremeden sustum.Zaten ne diyecektim ki?

''Ben yiyecek bişeyler aldım da.Mutfakta.Gidin bir bakın isterseniz.'' 

''Nasıl yani sen şimdi birşey duymadın değil mi?'' Dedi şaşkınlıkla.

''Ne duymadım mı?Neyden bahsediyorsun sen?'' 

''Hiç,hiç.Ben gidip senin aldıklarını yerleştirsem iyi olucak sanırım.'' Koşarak adımlarla mutfağa indim.En azından birşey duymamıştı.Keremin aldıklarını teker teker yerleştiriyordum ki mutfağa Kerem girdi.

''Sana yardım etmemi istermisin?''

''Hayır.Gerek yok,ben hallederim.'' diye cavapladım sert bir ses tonuyla.

''İyi,peki.Az önce Yağmurla ne konuşuyordunuz siz?Hani ben gelince sustunuz?''

''Sanane?'' diye çıkıştım.

''Ne bağırıyosun kızım?''

''Ben bağırmıyorum.''

''Ne oluyor sana hı?Ne bu afralar tafralar?'' Ne diyor ya bu?

''Benim afra tafra yaptığım yok!'' Git gide sinirleniyordum.Onun bir suçu yoktu ama kendime engel olamıyordum işte.Neden böyle davrandığımıda bilmiyordum.

''O zaman neden bana ters davranıyorsun?'' 

''Sana ters falan davrandığım yok.''

''Davranıyorsun işte.Söyle ne oldu?''

''Kerem üzerime gelme!'' Diyerek elimdekileri bıraktım ve hızla mutfakatan çıktım.

Kerem,

Zeynep benim başka birşey dememe izin vermeden mutfaktan çıktı.Bende peşinden çıktım.Ne oluyor bu kıza ya?Hiçbir şey anlamamıştım ki.Salondan geçerken Yağmurun sesi ile durdum.

''Ağbey ne oldu?'' 

''hiçbir şey olmadı Yağmur.'' dedim sinirle.

''O zaman neden böyle sinirlisin?Belli ki birşey olmuş.''

''Zeyneple kavga ettik.''

''Ne oldu ki?''

''Zeynep cadısının her zamanki afra tafraları işte.Durup dururken beni tersledi.'' Diye açıkladım. ''Hayır kötü birşey demiş olsam neyse,sadece ne konuştuğunuzu sordum.''

''Ha şimdi anladım.''

''Ne anladın?Ne oluyor Yağmur?''

''Bak anlatacağım ama kızmak yok.''

''Ona söz veremem.''

''O zaman anlatmam.''

''Yağmur!'' dedim uyarıcı bir tonla.

''Of ya tamam.'' dediğinde gidip tekli kotuğa oturdum.Yağmurda karşımda oturuyordu.

''Hadi ama Yağmur,bütün gün seni bekleyemem.''

''Şimdi Melisle Barışın sarıldığını görünce..bende şey dedim işte..şeey''

''Neeey?Yağmur bak şimdi elimde kalıcaksın!''

''Ya işte şey..Darısı seninle ağbeyimin başına dedim.Ağzımdan istemeden kaçtı valla.''

''Ne dedin,ne dedin?Yağmur!Bak gerçekten bir gün elimde kalıcaksın!O ne demek öyle?'' diye konuştum sinirle.Yok yani benim gerizekalı kardeşimin üzerine yoktur,abuk subuk konuşmakta.

''Ben birşey yapmadım ki.Hem sen biliyorsun onun ne demek olduğunu.'' diye karşı atağa geçti.

''Yağmuur!'' diye kürkeyince oda irkildi. ''Böyle abuk subuk konuşmaktan vaz geç!''

''Benim bir suçum yok tamam mı!Hem bana bağırma!'' diye bağırdı.Ona baktığımda gözleri dolmuştu.Ahh hayır bir bu eksikti.Oturduğum yerden kalktım ve Yağmurun yanına gittim.Yüzü avuçlarımın içine aladım ve gözyaşlarını sildim.

''Tamam,tamam ağlama özür dilerim.Sana bağırmak istememiştim.'' 

''Ama bağırdın.''

''Tamam Yağmur özür dilerim.''

''Bende özür dilerim.''

''Siz özürle kurtulamayacaksınız küçük hanım.Hemen gidip akşam yemeğini hazırlıyorsunuz.Eğer aşağıya indiğimde masayı hazır görmezsem elimden çekeceğin var.'' 

Zeynep,

Odam çıktıktan sonra kafamı dağıtmak için müzik dinliyordum.Odaya aniden biri dalınca bende olduğum yerdek fırladım.Odaya giren kişi Yağmurdu.Bu kız kapı çalmayı bilmiyormuydu acaba?

''Ne oluyor ya?'' Diye sordum kulaklıklarımı çıkartarak.

''Zeynep ben yemek yapmayı bilmiyorum.''

''Tamam,sorun değil ben yaparım.'' dedim gülümseyerek.

''Yalnız Kereme senin değilde benim yaptığımı söyleceksin tamam mı?Yoksa beni öldürür''

''Tamam,tamam.'' dedim gülerek.

Birlikte mutfağa indik ve makarna yapmaya koyulduk.Ben makarnayı hazırlarken Yağmurda salata yapıyordu.Salata hazır olduktan sonra masayı hazırladı.Daha sonrada çocuklara seslenmeye gitti.Bende markanın sosunu hazırlıyordum.

''Yağmur hala birşey yapmadıysan eğer-'' beni görünce Kerem sustu.Bir süre öylece baktı ve daha sonra devam etti ''Şey pardon ben seni Yağmur sandım.Yoksa Yağmur yemeği sana mı hazırlattı?'' 

''Yok,hayır.Ben sadece çok iyi bir sos bildiğimi söyleyince onu yapmamı istedi.Yoksa herşeyi o yaptı.'' dedim.

''Şey..tamam o zaman.Yardıma ihtiyacın var mı diye sorucamda korkuyorum.'' dediğinde gülümseidm.

''Ben onun için özrü dilerim.Yani biraz sinirliydim.'' 

''Sorun değil,yardıma ihtiyacın var mı peki?''

''Yok,gerek yok yani.Zaten hazır.Hadi sen geç bende geliyordum.'' 

Yemeklerimizi yedikten ben ve Kerem masayı toparlamaya başladık.Yani o yardım etmekte ısrar etti.Ben bulaşıkları yerleştirirken oda mısır patlatıyordu.

''Hadi filmi başlatıyoruz.'' diye içeriden Yağmur seslendi.

''Geliyoruz.'' diye yanıtladı Keremde onu. ''Zeynep onlar hızırsa artık çocukların yanına geçelim.''

''Tamam sen git bende geliyorum.'' Dediğimde Kerem içeriye geçti.Bende suyumu içtikten sonra peşinden gittim.Komedi izliyorduk.Keşke korku filmi olsaydı derken Kerem lafa atladı.

''Bu ne ya korku filmi yok mu?'' dedi.

''Kızlar korktuğu için ben şey etmiştim.'' dedi karşılık olarak Barış.Kerem oflayarak filmi izlmeye devam ediyordu ki telefonum çaldı.Bilmediğim bir numara arıyordu.Hemen açtım.

''Olo,kimsiniz?'' Barış,Melis ve Yağmur kahkaha atıyorlardı.Fakat Kerem benim telefonla konuştuğumu fark etmiş bana bakıyordu.Tabii fark etmesi çok normal yan yana oturuyorduk çünkü.

''Zeynep,benim.'' dedi karşıdaki ses.O sesi duyduğumuda ağzımdan sadece tek bir isim döküldü ''Doruk.''.