Anca bu kadar zor olabilirdi;
Balığın hayat bulduğu suda boğuluşu.
Masmavi gözüken gökyüzünde küçük bulutların ağlaması kendince.
Umudun bir kuş olup sessiz, sedasız, vedasız, çırpına çırpına hayata gözlerini yumuşu.
Evet zordu çünkü;
Çöl yağmura hasretken, yağmur başka topraklarda sel oldu.
Gündüzleri acı çığlıklar titretirken, gece sessizliğe hapsoldu.
Gölge güneşe karıştı.
Işık karanlıkta kayboldu.
Hangisi ölümdü şimdi ?
