GÖZ (TAMAMLANDI)

Annem Çıldırmış Olmalı

  NOT: Arkadaşlar bu bölümün yarısını sem'in ağzından okuyacağız.Diğer kısımları AnaBella anlatmaya devam edecektir.

                                                            11.BÖLÜM

    Hayatım mahvolmuş şuan intihar etmeyi düşünüyorum aklıma daha başka bir fikir gelmiyor.Sahilde yapa yanlızım yüze bilmiyorum.Bunlar son duyduğum sesler olacak sanırım martı sesi ve denizin şırıltısı okadar çok günah işlemiştimki işlediğim günahlar daha yeni aklıma geliyordu.Birden aklımda öldüğümde nereye gidecektim cennet ve cehhennem vardı bu bir gerçekti.Günah işlediğime göre tabiikide cehenneme gidecektim.İntihar etmeden önce gözlerimi kapattım ve düşündüm.Cehennem zebanilerin cirit attığı alev alev yanan ucu bucağı olmayan bir yer.Bazen çocukları korkutmak için anlatılan cehennem ile ilgili korkunç hikayeler ama ben öle olmadğını biliyordum.Çünkü şuan ölmüşte sanki oradaydım.Oraya adımımı atar atmaz bir terslik olduğunu anladım gözümünün önünden zebaniler,yanan insanlar bir türlü gitmiyordu.Burda hayata yer yoktu.İlerledikçe etrafımın ölümle çevrelendiğini gördüm.Zebaniler etrafımda toplanıp beni alevlerin içine atmaya hazırlanıyorlardı.İnsanların çığlıkları kulak zarımı patlatacaktı neredeyse.Ölümün başka bir dünya olduğunu o dünyanın kapısında durduğumu anladım.Gözlerimi açtığımda sanki ölmüşte cehenneme gidip gelmiş gibi olmuştum.İntihar etmekten vazgeçmiştim.Kevin'denen heriften intikam almandan asla ölmeyeceğim.Onu daha iyi bir yere götürücem!

         "Aman tanrım telefonunu açmıyor ne yapacağız bella birde sen ararmısın?" Sesimi inceltip."Elbette." Dedikten sonra montumun cebinden eski model kırmızı renkli telefonumu çıkarıp sem'i aramaya koyuldum.Sem'i aradığımda suratıma kapatmıştı telefonu."Telefonu suratıma kapattı!" drew ağlıyordu ilk kez onu ağlarken görüyordum.Acı bir sesle."Kevinı arasam iyi olacak gibi.Alo? kevin!" Drew telefonu hoparlör'e aldı.

"Efendim drew?"

"Sem kayıp en son tartışmıştınız yoksa onu öylece bırakıp kendi yolunamı gittin!"

"Evet aklı başında bir çocuk ne yapacığını biliyordur.Benim için intihar edecek hali yok ya!" Kevin'a inanamıyordum hayatımda böyle umursamaz bir adam görmemiştim.

"Evet senin içinmi bilmiyorum ama şuan intihar edeceği çok açık deminki konuşmalarını duysaydın.Neyse ben seni sonra ararım sahile gidiyorum orda olabilir ve eğer başına bir şey gelirse seni öldürürüm!"

 Birden annem konuştu."Drew bizi burda indirirsen iyi olur.Yaptığın herşey için teşekkürler Emily sen gelecekmisin bizimle?"  Emily camdan dışarı bakıyordu öylece dalıp gitmişti.Şuan annemi duymuyordu."Anne sanırım gelmeyecek siz gidin."On dakika sonra sahile geldiğimizde sem öylece oturuyordu neyseki birşeyi yoktu.Öylece denize bakıyordu.Sem'i ordan aldıktan sonra arabaya geri döndük hiç konuşmuyordu.Drew'e ben ve emily'i eve bırakmasını istedik.

 "Bella ben seni ararım."

"Tamam."

 Emily kapıyı çaldı.Annem "Seninle konuşmak istediğim birşey var."Dedi.Emily'de bu akşam  gidecekti.Annem'in yanına gittim.

"Otur!"Sürekli emir verme çabasına girdiğine göre muhtemelen önemli birşey olmalıydı.Çünkü normalde annem böyle davrandığında hep önemli şeyler söylerdi.

"Babanla boşanıyoruz!"