GÖZ (TAMAMLANDI)

Ameliyat

                                                                                 8.BÖLÜM

"Nankör insan herşeyin fiyatını bilen fakat hiçbirşeyin değerini bilmeyen kimsedir."

                                                                                                                                -Oscar Wilde

 Evet bu gün herşey değişebilirdi belki tekrar eski halime kavuşabilirdim.Her şeyi tek tek inceleyebilirdim en önemlisi drew'i tekrar görebilirdim.Şuan içimi bir umut sanmıştı tekrar görebilme umudu bir an önce görme yetime kavuşmalıydım.Aslında görme engelli olmak bana biraz ders vermişti.Görme engelli olmadan önce Engellilerle dalga geçerdim biliyormusunuz.Şuana kadar gerçek hayatta kimse benle dalga geçmesede kabuslarımda dalga geçildiğinde okadar üzülmüştüm ki demekki engellilerle dalga geçtiğimde onlarada böyle oluyordu.Meğer ne kadar aptalmışım."Bella hazırlan bebeğim geç kalıcaz hala o kokuşmuş pijamalarınla berduş gibi orda oturmaktan sıkılmadınm hadi kalk!" Emily artık üzülmüyordu sanırım sem'in yaptığını tamamen unutmuştu."Tamam bana pantolon ve bir gömlek verirsen sevinirim Emily"  Emily yine topuklu ayakkabı giymişti bu kızın topuklu ayakkabı sevdasını bir türlü anlayamıyorum."Tamam Hanımefendi işte al bakalım ben aşağıdayım merdivenlerden kendin inebilirsin sanırım." Bir an önce iyleşip drew'in üstüne atlamak istiyordum.Giyindikten sonra merdivenlerden inerken her bir merdivene bastığımdaki "Gıjırt" Sesi beni dünyanın acımasız çarklarına sürüklüyordu."Geldim Emily anne biz çıkıyoruz." Annem olanlardan bir haberdi drew'i duysa ne yapardı tahmin edemiyorum. "Dün naptım biliyormusun?" Emily'in sesini hiç böyle duymamıştım çok kendinden emin bir şekilde söylüyordu bu cümleyi."Nerden bile bilirim görmüyorum ve dün ben geldiğim an uyudum." Emily gülüp cümlesine devam etti."İlk kez dua Ettim senin için gözlerin için." Emily bir ateistti ve bunu benim için yapması çok hoştu fakat ateis olduğu için duasının kabul olacağını hiç sanmıyordum."Emily sen ateist duan gerçek olmayacak ama yine de teşşekkür ederim canım." Emily gülüyordu ve konuşmaya devam etti."Geldik kardeş drew bizi evden alacaktı ama annen öğrenmesin diye burdan almasını söyledin bu çok akıllıca." Emily kafayı yemiş olmalıydı dün akşamdan beri doping almış kaçıklar gibi davranıyordu.

 "Merhaba meleğim ve Emily hadi atlayın." Görmediğim için beni oturtan Emilydi.Drew'in arabasının koltukları deriydi bunu oturur oturmaz beni terlettiği için anlamam çok kolay olmuştu."Heycanlımısın meleğim herşey iyi olacak göreceksin." Dünyanın en iyi göz hastanesine gidiyorduk içimdeki ses düzeleceğimi söylüyordu.Uzun zaman sonra İnce bir erkek sesi geldi bu sem di 10 dakikadır hiç sesi çıkmamıştı onun sesini duyana kadar arabada sadece ben,drew ve Emily olduğumuzu düşünüyordum."Bella gözlerin düzeldiğinde sana bir teklifim olacak umarım kabul edersin." Aslında ne teklifi olduğunu az çok tahmin edebiliyordum ama bunu şimdi söylemeyeceğim."Eveeet geldiiiik!" Bu Emily'nin sesiydi.Drew beni arabadan indirdi ve bana sarıldı sonra dudağıma küçük bir öpücük kondurup "Herşey eskisi gibi olacak." dedi. "Emily ve Sem hemen onu doktorun yanına götürün ben arabayı park edip geliyorum.Her şey iyi olacak bella emin ol." Drew'in sesi beni alıp ordan oraya ışınlıyordu ve huzur veriyordu."Emily lanet olsun çok korkuyorum." Emily "Korkucak bir şey yok." Biri bir kapıya vurdu ve ardından "klik" sesi duyuldu bu doktor kapısının açıldığı anlamına geliyor olmalıydı. "Merhaba AnaBella ben Dr.Strong onu bırakabilirsin getirdiğiniz için teşekkürler siz dışardı bekleyin." Kapı kapandı ve doktor beni bir yere oturttu.Daha sonra konuşmaya devam etti."Kazanın nasıl olduğunu biliyorum düzeliceksin şimdi seni hazırlayıp ameliyata alıcaz korkulacak bir şey yok beni anladınmı." Çok sevinmiştim şuan doktora sarılmak istiyordumki nerde durduğunu bile bilmiyordum çünkü heryer hala simsiyahtı."Evet şimdi seni ameliyata hazırlayacaklar ardından ameliyat olduktan 1 saat sonra görmeye başlayacaksın ve ameliyat olurken seni bayıltıcaz bunu unutma." Ameliyata girmekten korkmuyordum çünkü bir an önce görmek istiyordum...