İkinci Şans ~ Jungkook ✅

26 - Final I

"Jungkookah.. Kapıyı açar mısın artık?"

Jungkook artık ağlayamayacak kadar yorgun hissetmekteydi. Bir haftadır Sobin'in odasından dışarı adım atmamıştı. Kucağında duran ayıcığı daha çok göğsüne çekip bastırdı.

Onunla ilgilenmemişti.

Kendi dertlerinin içinde kavrulurken onu arka plana atmıştı.

Onu koruduğunu sanmıştı.

Annesini geri getirmeye çalışacağını tahmin edemezdi.

Şimdi ne olacaktı?

Oradaydı. Geçit kapanmıştı.

Sesli bir şekilde yutkundu.

"Jungkookah.. Beni korkutuyorsun"

Jimin'in sesini duyduğunda dudaklarının arasından derin bir nefes verip gözlerini kapattı. Daha sonra gözlerini açıp komodinin üstünde bulunan hafıza kartını andıran küçük karta baktı.

Beyaz takım elbiseli adam ardından bunu bırakmıştı.

İçinde ne vardı bilmiyordu.

İlgilenmiyordu.

Umursamaz ve güçsüz hissediyordu.

Yine komodinin üstündeki genç kızın resmine bakıp acı bir şekilde gülümsedi.

Bu anı daha önceden yaşamış mıydı?

Odasında.. Diğer evrende duvarında bulunan resim.. Babasının resmi..

Öldüğü için kendini çok kötü hissetmişti. Aynı duyguyu tekrar yaşıyordu.

Aynı duygu..

Yorgun genç yere eğik olan başını havaya kaldırıp gözlerini kıstı.

Bu.. kesinlikle aynı şey değildi.

O ölmemişti.

Jungkook yeniden içine bir heyecanın dolduğunu hissetti.

Yine yapmıştı.

Düşünmeden kendini umutsuzluğun kollarına bırakmıştı.

Bu bir hataydı.

Şu ana kadar yaşadığı şeyleri düşündü. Bunlar mümkünse..

Onu geri getirebilirdi.

O odaya tekrar gidecekti. Sobin hangi evrendeyse, hangi zaman dilimindeyse onu bulacaktı.

Kollarındaki ayıcığı yatağa bırakıp hızla komodindeki küçük kartı avuçlarına aldı. Bir ipucu olmalıydı, değil mi?

Hızla kapıyı açıp odadan çıktı.

"J-jungkookah?"

Jimin duvarın dibinde çökmüş otururken genci gördüğünde heyecanlanmıştı "N-ne oldu?"

Jungkook bir şey söylemeden hızla odasına girdi ve bilgisayarını açtı. Elindeki küçük kartı inceledi. Nereye takmalıydı?

"O ne?"

Jimin gencin elinden aldığı küçük kartı incelediğinde Jungkook ciddi bakışları ile gence baktı "Bunu nereye takacağım?"

Jimin kısa süreliğine genç ile bakıştıktan sonra bilgisayarın kasasını kendine doğru çevirip bir şeylerle uğraşmaya başladı.

Jungkook kendini oldukça heyecanlı hissediyordu. Bu bilinmezlik içini kemiriyor gibiydi.

"Oldu"