I'm Inlove With My Forgotten Bestfriend

Chapter 1: Strangers

Biglaan yung pagbalik namin sa Pilipinas ni Ate Dylan because my parents want us to stay with them and start a life in the Philippines. Wala namang problema dun, matagal na rin akong nag-stay kasama si granny sa California kaya di na rin masama kung dito naman ako magsimula.

"Hoyy!! magtigil ka nga jan kaka-day dreaming mo. We are starting a new life now. It's for own good din naman. We can still visit granny every vacation. So for now, fix yourself kasi magla-landing na tayo" bulyaw sakin ni Ate Dylan

"Oh, calm down. I'm just thinking the good old days. Specially hanging out with my friends. I want to do it here" sagot ko kay Ate Dylan

"Gusto ka ba?" pabalang niyang sagot.

"Siraulo ka din noh!" asar kong sabi at nanahimik na siya.

Pagbabang-pagbaba namin ng ereplano, init agad ang naramdaman ko from States, ang hirap mag-adjust ng weather dito. Sobrang init, damang dama mo talaga siya.

"Ang init naman dito sa Pinas, mas gusto ko pa talagang mag-stay sa States." sambit ko.

"Manahimik ka na nga lang jan, wag kang maarte ha! Pilipina ka pa rin kaso nga lang lumaki sa States pero It doesn't mean na hindi ka na Pilipina" sagot ni ate Dylan sakin.

Wow ha triggered si ate mo gurl hahaha. Shatap na nga lang ako baka mamaya magka-World War III pa saming dalawa kapag hindi ako nanahimik. Para talagang di ko 'to kapatid kung makabulyaw sakin, tinalo pa si mommy.

Papalabas na kami ng airport ng ate ko ng may nakabangga akong lalaki.

"Oh shuxxx. Tumingin ka naman sa dinaraanan mo." pasigaw kong sabi.

"Don't shout at me!" sigaw niya sakin.

Pinagtitinginan na kami ng mga tao dito sa airport pero wala akong pake, aba! siya 'tong bumangga sakin tapos siya pa yung may ganang magalit. Di ako papayag.

"Ano ka ba, Nickie. Calm down. Ang init ng ulo mo, tara na nga" pabulong na sabi ni ate Dylan

"Pwede ba ate, manahimik ka rin. Ito kasing hunghang na'to hindi tumitingin sa dinadaanan niya tapos siya pa yung may ganang magalit" sagot ko kay ate Dylan pero nakatingin pa rin ako dun sa lalaking nakabangga ko.

"Please miss, ayoko ng anumang eksena dito sa airport kaya kung pwede manahimik ka na lang ha! wala namang nalaglag na gamit mo or anything. Shut up you f*cking mouth warfreak girl!" pabulong pero pasigaw na sabi sakin nung lalaki na yun at sabay umalis.

"Hoyyyyy!!! bwiset ka! bumalik ka dito" sigaw ko sa kanya pero parang wala siyang narinig.

Hinatak na ako ni Ate Dylan palabas ng airport. My ghad!!! gandang bungad nito sakin dito ha. nakaka-stress.

Pagkalabas namin ng airport, dumating na yung sundo namin ni ate. Hindi alam nila mommy at daddy na ngayon yung balik namin dito, surprise daw kasi sabi ni ate Cloe. Seems like, mahihirapan ako mag-adjust dito not because of my surroundings pero dahil sa sarili ko. I just feel na isang maling galaw ko, marami ang maaapektuhan at ayokong dumating yung time na yun. I'm still looking for the brighter side and focus to my fresh start

To Be Continued...