Louis’ P.O.V
Zonder Harry had ik dit geld niet, dit leven niet. Als ik het terug krijg en hoor dat ik het mag uitgeven aan wat ik ook maar wil, weet ik het meteen al. Ik sla mijn armen om zijn hals en grinnik. ‘’Dank je Haz.’’ Ik laat hem na een tijdje los waarna ik even in die prachtige groene ogen kijk en daarna met een brede grijns naar de andere kant van de toonbank ga staan. ‘’Meneer? Mag ik deze cupcake?’’ vraag ik beleefd en grinnik zachtjes om zijn frons. Het is zo schattig hoe hij me niet begrijpend aan kijkt. Ik krijg de cupcake in mijn handen waarna ik hem het geld geef en het wisselgeld terug krijg om vervolgens in mijn eigen zakken te stoppen.
Ik kijk even naar de cupcake en glimlach. Mijn twinkelende ogen kijken op naar Harry waarna ik terug loop en de cupcake voor hem hou. ‘’Alsjeblieft Haz. Dank je voor deze baan en het onderdak en dat ik je kleren mag lenen’’ grinnik ik liefjes. ‘’Ondanks dat ik het je niet gevraagd heb’’ Zijn wangen kleuren zachtjes rood waarna hij de cupcake in zijn handen neemt. Zijn gestotter is zo schattig. Een vertederd geluidje verlaat mijn roze lippen. Mijn ogen beginnen meer te stralen. Ik weet niet hoe het komt maar wat hij ook doet, alles voelt vreemd. Mijn wangen voelen vreemd, mijn buik kriebelt, mijn benen lijken wel van pudding en mijn ogen worden groter of juist kleiner als ik ze even sluit.
Maar toen zijn lippen mijn mondhoek raakten, gebeurde bij mij exact hetzelfde. Mijn wangen kleurden rood en voelden warm aan terwijl de woorden in mijn hoofd door elkaar rolden. Dank je werd jank de en ga zo maar door. ‘’Samen?’’ vraagt hij zachtjes waarna we achter de winkel zijn gaan zitten. Ik neem een hap aan mijn kant waarna ik wat versnel om dit te winnen. Ik let helemaal niet op Harry en voel iets tegen mijn voorhoofd en lippen. Ik trek me terug en bloos. Iets in mijn lichaam voelt anders. Ik weet het niet. Ik voel alles warmer worden en tintelen. Ik ken dit niet. Ik eet snel mijn mond leeg en grinnik zachtjes voor ik mijn hoofd naar de grond wendde.
***
Na de avond gezellig samen doorgebracht te hebben kroop ik maar onder de dekens. Ik sluit mijn ogen maar open ze lichtjes als een tijdje later de wind flink tegen het raam waait. Ik ga wat rechtop liggen en frons. Het begint te regenen, wat ik ook nog niet zo erg vind maar bij een knal schrik ik toch. Ik deins achteruit. Ik ril wat angstig en meer knallen volgen vervolgd door flitsen. Ik kruip goed in de dekens en jammer bang na de hardste knal en felste flits. Ik hoor de deur maar kijk niet om. Ik kruip goed tegen hem aan en sla mijn armen om hem heen alsof… Ik snik harder. ‘’Waarom hebben ze ruzie… Ze mogen geen ruzie hebben…’’ Hij kalmeert me een beetje met zijn lieve woorden en zachte stem. ‘’Dank je Haz’’ Ik kijk hem even aan. ‘’Ik wil niet alleen zijn. Wil je bij me blijven?’’
Hij legt me goed neer en kruipt tegen me aan. Ik sla mijn armen om zijn gespierde bovenlichaam en leg mijn hoofd tegen zijn borst. Ik adem rustig. Zijn tedere vingers strelen mijn rug. Dat is het laatste wat ik merk voor ik wegdommel.
***
De volgende morgen word ik wakker van de vogels buiten die vrolijk fluiten. Ik glimlach kort door het zachte zonlicht wat door de gordijnen over mijn lichaam gaat. Harry is al wakker en ligt nog naast me. Het kan me helemaal niets schelen, het voelt vertrouwd. Ik kruip meer tegen hem aan en sluit mijn ogen weer. ‘’Goodmorning’’ zegt hij zacht terwijl hij door mijn bruine haren streelt. Ik kijk hem eventjes aan. ‘’H-Hey…’’ zeg ik zachtjes. Ik word wat meer wakker en druk een kusje op zijn neus. ‘’Hm.’’ Ik merk dat onze ogen elkaar kruisen en we blozen. Ik rol over hem heen en sta op waarna ik hem ook overeind help. Ik grinnik. ‘’Ontbijt?’’
Harry;
Ik kreun als hij over me heen rolt en sta op. Ik grinnik en sta op. Ik trek snel mijn boxer goed die nogal scheef zat. Genant.. Ik zie hem naar beneden lopen. Niet eerst aankleden? Niet dus. Ik loop hem maar snel achterna en haal een hand door mijn krullen. Ik rek me even uit. Bij de laatste treden struikel ik en val ik boven op Louis. Ik val half boven op hem. Ik open mijn ogen en schrik als ik recht tegen zijn kont aan kijk. Ik spring snel op en wordt helemaal rood. Lekker bezig Harry. Je zet jezelf vreselijk voor schut. "W-wil je een omelet?"
Ik ren snel de keuken in en pak eieren. Ik zet de pan neer en doe er wat olie in. Ik mix de eieren en giet het in de pan. Na een tijdje heb ik twee omeletten klaar gemaakt. Ik zet de borden op tafel en ga zitten. "Smakelijk." Ik begin te eten. Ik zie hem een beetje naar me staren. O god. Hij vind me vast raar doen. Ik moet cool blijven. Als mijn omelet op is zet ik mijn bord in de vaatwasser. Louis doet hetzelfde.
Zonder iets te zeggen ren ik naar boven en open ik mijn kast. Ik zoek kleren en schrik als ik ineens een hand bij mijn achterste voel. Ik schrik op en stoot mijn hoofd aan de plank van de kast. Ik wordt helemaal rood en hoor Louis lachen. Hij pest me. "Dat is echt een flauw grapje Lou." Ik wrijf over mijn hoofd en kleed me snel aan. Blozend loop ik naar de badkamer en draai de deur op slot.
Ik kijk in de spiegel en slik. Ik probeer de rode kleur van mijn wangen te krijgen en doe mijn haar goed. Ik kijk in de spiegel en slik. Is het raar dat mijn kont tintelt? Oke, dat klinkt echt heel raar. Héél raar. Niet meer zeggen. Negeren. Ik slik en haal de badkamer van het slot als ik weer een wat normalere kleur heb. Ik loop de badkamer uit. Als ik Louis zie kleuren gelijk mijn wangen weer rood. Hij kijkt in mijn kast en zoekt naar kleren. "I-Ik ga alvast oke?" Ik wacht niet op antwoord en loop naar beneden. Ik pak mijn jas en trek mijn schoenen aan. Ik loop naar buiten en haal nog net de bus. Na een kwartiertje stap ik weer uit. Ik glimlach als ik mijn winkel zie, maar die glimlach verdwijnt meteen als ik grote stickers op de deur zie. FAILLIET, FAILLIET, FAILLIET. Ik ren naar de deur en kijk er verward naar. Ik open de deur en zie een brief liggen. Ik maak hem open en laat mijn ogen vluchtig over de letters glijden. Te weinig omzet. Kan huur niet betalen.. Ik dacht dat het elke maand werd afgeschreven? Ik had toch genoeg geld? Het gaat zo goed met mijn winkel. Valentijsndag was zo druk.
Ik pak mijn mobiel en check snel mijn rekening. Rood. Ik sta in de min. Ik sla mijn hand voor mijn mond. Ik ben veel te aardig. Ik mats mensen. Ik geef veel te veel weg. En mijn aardigheid wordt beloond met dat mijn winkel weg moet. Ik voel tranen gaan en ga in een hoekje zitten. Ik vouw de brief tot een prop en gooi hem weg. Ik leg mijn handen voor mijn gezicht en hoor de deur van de winkel niet. Ik hoor zelfs Louis stem niet als hij me roept.
---------------------
UPDATE 2
SUPRISE! Omdat we jullie nogal lang laten wachten soms hebben we als verrassing een dubbele update! Hopelijk vinden jullie het een leuk stukje. En arme Harry :( Wat gaat er gebeuren? Ja.. Cliffhanger.
Vote, Fan & Comment!
Xx Nathalie en Sanne

JE LEEST
You're the cup to my cake - a Dutch Larry Stylinson fanfiction
FanfictionLouis Tomlinson lijkt wel alleen op de wereld. Geen familie, geen vrienden en geen toekomst. Niemand die ook maar in hem geïnteresseerd is. Niet zo vreemd, als je zoals hij op straat woont. Je hebt geen groot huis met een dure wagen, een aantrekkeli...