Louis’ P.O.V
Als we thuis komen, is de welkomsmat bedekt met enveloppen. Ik slik en Harry opent ze, waarna ik tranen in zijn ogen zie komen. ‘’Oh Hazz. Het komt allemaal wel-‘’ Hij onderbreekt me. ‘’Nee Louis! Snap je het niet? Die paar honderd euro van dat feestje gaan me niet redden! Ook als we meer feestjes doen of andere dingen. Ik heb duizenden euro’s nodig! Duizenden! Ik kan mijn huis niet betalen! Ik kan het winkelpand niet betalen! De voorraad, de bus, eten en drinken… Ik kan het niet!’’ Hij begint te huilen. Ik bijt hard op mijn lip en kijk naar hem. ‘’H-Hazz ik…’’ Hij kijkt me aan.Hij begint over een andere baan, of zelfs meerdere. ‘’Harry wacht! Harry!’’ Ik kijk hem na en zucht. Ik haal een hand door mijn haar. Dit is niet wat ik had verwacht na onze eerste ‘officiële’ zoen. Ik kijk om me heen en voel ook weer tranen opwellen. Ik kan dit niet langer aanzien. Hij gaat kapot zo, en dan zal hij depressief raken en misschien gaat hij wel dingen doen waardoor ik hem kwijtraak. Nee, nee niet aan denken Louis. Focus…
Ik slik en maak eerst een kop thee voor mezelf, om te kalmeren. Ik ga zitten en pak de laptop, waarna ik begin te zoeken voor verschillende baantjes waar ik snel genoeg geld mee verdien om de ergste dreigementen en schulden mee weg te krijgen. Ik scroll over de pagina’s. ‘’Modellenwerk…’’ Zie ik en kijk verder. Het lijkt me zwaar maar het betaald goed. Ik zoek weer verder en zie veel banen die niet overlappen en die ik makkelijk tegelijk kan doen. Ik stuur ze allemaal een mailtje en een belletje waarna ik mijn thee opdrink en wat naar buiten kijk. Ik moet dit doen. Ik kan Harry niet laten lijden onder dit alles. Dat doe ik hem niet aan. Ik moet hem helpen. Al snel heb ik reacties, positieve reacties. Ik glimlach breed en klap de laptop dicht, maar ik vergeet alles af te sluiten zodat het nog steeds zichtbaar is. Ik pak een flesje water voor onderweg en mijn jas. Ik schrijf een snel briefje voor Harry, voor ik ga. Ik doe mijn jas dicht en loop naar buiten. Het is donker en laat, niemand is nu bijna nog op straat. Ik hoor wat gelach uit steegjes, junks. Ik moet echt uitkijken hier. Het kan flink gevaarlijk worden en ik moet vanaf nu slapen met één oog open, wat ik wel gewend ben van vroeger.
Na een onrustige nacht ben ik weer op pad gegaan. Ik kijk naar een groot gebouw waarna ik die richting in loop en vervolgens naar binnen. ‘’Hallo, kan ik u helpen?’’ vroeg een vriendelijke vrouw achter de balie, waarna ik naar de balie loop en glimlach. ‘’Ehm ik ben Louis Tomlinson. Ik kom voor Mevrouw Horan?’’ Ze kijkt in de computer en knikt. ‘’Ja, u heeft een afspraak staan. Tweede trap rechts, eerste deur links.’’ Glimlacht ze waarna ik knik. ‘’Dankje.’’ Ik loop naar boven en klop op de deur. Een vrouw met een blonde jongen zit in de kamer. ‘’I-Ik ben Louis Tomlinson, we hadden een afspraak?’’ Ze knikt en staat op. ‘’Klopt. Ga lekker zitten. Wil je iets?’’ vraagt ze vriendelijk. Ik glimlach. ‘’Heeft u thee?’’ vraag ik zacht en ze knikt waarna ze een bediende belt die even later met thee komt. ‘’Suiker of melk?’’ vraagt ze zacht. ‘’Alleen suiker alstublieft.’’ Ik kijk even rond, en mijn blik eindigt bij de blonde jongen. Hij glimlacht lief, en zo glimlach ik terug. Dit word waarschijnlijk niet al te erg. Hoop ik.
‘’Dus, Louis.’’ Begint te vrouw. ‘’Je wilt model worden maar je hebt geen ervaring. Wel een mooi koppie, mooi lichaam. Ik denk dat er wel potentie in jou zit. Mijn zoon Niall hier is ook model. Hij zal je wel helpen.’’ Glimlacht ze en de blonde jongen knikt. ‘’Tuurlijk moeder..’’ glimlacht hij. ‘’Alles komt goed oke? ‘’ voegt hij daar aan toe. Ik knik zachtjes en glimlach. ‘’K-Kan ik iemand bellen? E-En heeft u ook een telefoonboek?’’ Ze knikken en ik begin te zoeken. ‘’Styles… Styles…’’ mompel ik en vind het nummer. Ik begin te bellen. ‘’Met Harry Styles.’’ Klinkt een trillerige stem. ‘’Hey Hazz, met Louis.’’ Hij begint meteen te ratelen,. ‘’Rustig rustig. Ik ben oke, ik heb een baan. Het komt allemaal goed oke? Ik stuur je het geld.’’
Na een goed gesprek met hem ben ik al wat rustiger. ‘’Nee Hazz, blijf daar oke? Je moet bij het huis blijven en alles daar regelen. Ik krijg een laptop en een telefoon, zo kunnen we contact blijven houden. Everthing’s gonna be okay sweetheart. I know it’s gonna be fine.’’ Glimlach ik. ‘’Ik moet hangen, ze gaan me voorbereiden voor een shoot. Ik hou van je oke? Vergeet dat niet.’’ Ik maak een kus geluidje. ‘’Love you, bye.’’ Ik hang op en glimlach, waarna ik naar de set ga. Dit gaat goed komen.
Harry;
Hij heeft misschien een baan, maar het kan me niet schelen. Ik wil dat hij bij me is. Ik ben liever broke en samen met hem dan rijk zonder hem. Ik leg mijn handen voor mijn gezicht en snik. Hij stuurt me geld.. Hoe lang ga ik hem niet zien? Modellen werk.. Is dat niet over heel de wereld als je goed bent?
Ik slik. Ik wil hem echt niet kwijt. Hij is mijn alles. Ik kan niet zonder hem. Ik snik zachtjes. Straks krijgt hij niet veel shoots en verdiend hij amper wat. Dan ben ik alleen, blut en raak ik mijn winkel en huis kwijt. Ik kan dat niet aan. Ik weet niet of ik alles dan nog wel zie zitten..
Ik bel Louis wel honderd keer maar hij neemt niet op. Hij heeft vast die proef shoot maar ik wil hem zo graag spreken. Ik wil zijn stem horen. Ik spreek voor de zoveelste keer zijn voicemail in. Als ik nog eens bel gaat hij niet over op de voicemail. "U heeft niet genoeg beltegoed." Ik frons. Ik had toch een abonnement? Is die nu ook al weg? Kan ik nu niet eens meer normaal bellen?
Ik slik en ga op de bank liggen. Nu moet ik maar wachten tot Louis me belt en dat kan nog wel even duren. Ik sluit mijn ogen en probeer te slapen. Maar telkens schieten de gedachten van mijn winkel door mijn hoofd. Ik wil mijn bakkerij echt niet kwijt..
Na lang wakker liggen gaat mijn telefoon. Haastig grijp ik er naar en neem snel op. "Schatje? Ik mis je zo. Ik wil dat je naar huis komt en.." Ik hoor een andere stem. "Harry Styles? Spreek ik met Harry Styles?" Ik slik en knik. Maar dat zien ze natuurlijk niet. "J-ja daar spreekt u mee.." Ik slik. "Oke. Meneer Styles u heeft al een lange tijd de huur niet betaald en ik wil alles in 3 maanden betaald hebben anders moet ik helaas zeggen dat u daar weg moet." Ik slik en sluit mijn ogen. 3 maanden.. "O-oke.." Ik hang op en gooi mijn telefoon weg. Dat lukt me nooit.. Louis moet me echt helpen. Ik snik zachtjes.
JE LEEST
You're the cup to my cake - a Dutch Larry Stylinson fanfiction
Hayran KurguLouis Tomlinson lijkt wel alleen op de wereld. Geen familie, geen vrienden en geen toekomst. Niemand die ook maar in hem geïnteresseerd is. Niet zo vreemd, als je zoals hij op straat woont. Je hebt geen groot huis met een dure wagen, een aantrekkeli...