Love from the badboy

22

POV Thomas
Als ik weer iets kan zijn lijkt het wel of ik in een busje zit. Het enige wat ik me nog herinner is dat ik van mijn fiets werd afgetrokken door iemand en toen werd het zwart. Wie zou mij dit aan willen doen? Folkert misschien, hij was ontzettend boos dat ik hem in elkaar heb geslagen maar mij ontvoeren, hij is raar maar dit zou hij nooit doen. En Anna zou het ook niet kunnen zijn, we hebben net een goede band opgebouwd. Maar wie dan? Dan stopt het busje en gaan de deuren open. Ik zie iemand staan die een rauwe aardappel staat te eten, wat voor gestoorde psychopaat is dat dan weer. Hij sleurt me mee naar een huis, tegenwerken kan ik niet, op de aan of andere manier zijn mijn veters aan elkaar vastgebonden. Dus wegrennen gaat het niet worden. We komen bij de deur van het huis en ik zie een hond, pitbull. De man doet de deur open en ik als dierenvriend kniel bij de hond neer om hem te aaien. De hond vindt het helemaal leuk en de man kijkt me raar aan. Ja hallo, jij bent degene die hier aardappels zit te vreten en in een aardappelbusje rond rijdt, en dan ben ik raar omdat ik een hond knuffel?! We lopen een trap af en ik zie een kelder, maar het lijkt eerder een gevangenis er zitten 2 hokken met tralies ertussen in. Ik zie daar iemand vast zitten aan een stoel. Het is een vrouw en ze kijkt naar beneden. Als ze ons aan hoort komen begint ze praten: 'Matthijs ben jij dat?' Matthijs wie is dat nou weer? Maar die stem komt me te bekend voor, het zal toch niet. De vrouw kijkt omhoog en ik schrik enorm. Ze heeft allemaal blauwe plekken en sneeën in haar gezicht. Maar toch herken ik haar. 'Mama?'

POV Anna
Het is rond de 11 uur in de avond, ik had Thomas deze avond al geappt maar ik heb nog geen antwoord gekregen, vreemd. Normaal appt hij gelijk terug, hij zal wel slapen. Ik hoor mijn kamerdeur opengaan en zie mijn moeder binnenkomen en ze kijkt alles behalve blij. 'Anna potverdomme jij hoort al lang te slapen, doe die laptop eens uit anders betaal ik ne Netflix niet meer hoor!' 'Mam, ik betaal mijn Netflix al zelf.' Zeg ik heel droog. 'Oh maar ga wel slapen je moet morgen weer naar school.' 'Jahaa komt goed mam.' Ze loopt weer weg, maar ik luister toch niet naar haar, ik kan best nog wel een aflevering kijken. Ik pak een zak chips onder mijn bed vandaan, en trouwens heeft mijn moeder nog nooit wat gemerkt van mijn voorraad, en als ze dat doet krijg ik sowieso een preek dus dan alles maar snel opeten. Ik kijk nog een aflevering maar dan komt er weer zo'n klote cliffhanger, ja dan moet ik er nog wel een kijken. Ik kijk er nog 1 en nog 1 en nog 1. En dan word ik de volgende ochtend wakker liggend op mijn laptop. Ik kijk op mijn telefoon. 7 uur. Oké ik had later verwacht maar ik moet alsnog opschieten. En nog steeds geen appje van Thomas, echt heel raar dit.

POV Thomas
'Mam, ben jij het echt?' 'Ja Thomas, ik heb je zo gemist.' Normaal huil ik niet maar ik kan het niet inhouden. 'Mam, waarom heb je me dan nooit opgezocht?' 'Och, wat mooi dit zeg en echt moeder en zoon moment. Wat spijtig dat ik dit moet onderbreken, maar toch doe ik het maar.' Hij drukt op een knop en er vallen betonnen muren naar beneden en die sluiten mijn moeders 'cel' helemaal in. 'NEEEEEEEEEEEEE' je hoort mijn moeders ijselijke gil keihard door de ruimte heen. Ik duik in elkaar. Matthijs duwt me verder naar mijn 'cel', hij gooit me erin en doet hem op slot. Hij wil weglopen maar ik hou hem tegen, en begin te praten. 'Zeg Matthijs, wie ben je eigenlijk?' 'Heb je van je moeder die asociale taal geleerd?' 'Hoezo?' 'Je hoort een vreemde met u aan te spreken, of heb je dat nog nooit gehoord.' 'Vreemde die aardig spreek ik aan met u maar jou, ik zou je liever vermoorden.' 'HAHAHA, en waarom dan.' 'Laat me even denken, JE HEBT ME FUCKING ONTVOERD IDIOOT!' 'Ohja, bijna vergeten.' Ik zie zijn grijns steeds groter worden, oh ik wil hem zo graag slaan nu. 'Maar terug naar mijn vraag, waarom ben ik hier en wie ben jij?' 'Je bent hier omdat je moeder naar je vroeg, en een familiereünie is altijd wel gezellig toch?' 'Ja, zolang het maar niet in een kelder is en je ontvoerd bent.' Even serieus is die gast zo dom, of probeert hij grappig te zijn. Het enige waar ik nu om zou kunnen lachen is als die gast dood neervalt of ik Anna weer kan zien. Dan ben ik pas blij. Ik heb gisteren haar berichtje wel gezien maar ik heb niet gereageerd, en net is mijn telefoon afgepakt. Ik moet hier uit zijn voor vrijdag, ik moet naar die filmavond. Nu maar hopen dat Anna zich niet te erg zorgen maakt. 'hej, gast waarom droom je weg? Je wil toch weten waarom je hier zit of niet?' 'Ja' 'Nou, ik wil jou gewoon weg hebben, ik heb een chill leven gehad met je moeder, maar toen wou ze jou zien. Dus als ik jou hier naar toe zou halen, wist ik dat ze zou ophouden. Maar ik moest haar wel vastbinden want anders zou ze mij verraden na al die jaren.' 'Verraden waarvoor?' 'Ik weet niet of je dom bent en het nog niet door had, maar ik ben de vriend van je moeder.' 'Ik vroeg wat je haar hebt aangedaan.' Ik wil nu van mijn stoel springen en die gast helemaal de tering in slaan. Maar ik zit vast. 'Kon je dat nog niet zien aan haar gezicht.' Die gemene grijns waar hij mee praat. Hij loopt naar boven en ik stort in, ik begin heel hard te huilen, ik kan me nu gewoon niet groot houden. Al die jaren is mijn moeder gewoon mishandeld door hem. Waarom, waarom zij?

POV Anna
Ik loop op school maar ik zie Thomas nergens. Of hij heeft zich gister avond helemaal de tering in gezopen, dat mag hij eigenlijk nog niet, maar dat doet hij wel gewoon. Net als dat hij niet mag autorijden maar dat boeit hem helemaal niks. Of hij is ziek, maar wanneer zijn jongens nou ziek? Jongens zijn dan wel van die watjes die dan een week in bed liggen en zichzelf heel erg zielig vinden. Maar zo is hij toch niet? Ik ga in het lokaal zitten en de les begint, Economie geweldig. Ik blijf maar aan Thomas denken, ik bel hem straks wel even.
NA SCHOOL
Ik ben net weer thuis en heb gelijk weer noodles gepakt, ik eet ze dit keer met stokjes maar natuurlijk gaat dat eer mis met mij. Ik zoek Thomas nummer op en bel hem. Na 100 keer overgaan hoor ik 'Hoi met Thomas...' 'Hej met Anna.' 'Ik ben er nu even niet maar spreek een bericht in na de piep behalve als je mijn ex bent, dan mag je oprotten.' Voicemail ugh. Wel weer een typische voicemail voor hem. Ik bel hem vanavond wel weer. Maar wanneer neemt hij nou nooit zijn telefoon op, hij heeft zelfs zijn app nieet gekeken. Dit is echt niks voor Thomas, hij zit echt meestal vastgeplakt aan zijn telefoon. Dus of wat ik eerder dacht hij heeft zich gister helemaal kapot gezopen en ligt of in coma of heeft een dikke kater. Coma coma wat. Oké misschien wordt ik wel een beetje ongerust nu. Ik raak helemaal in paniek door het woordje coma, straks ligt hij echt in het ziekenhuis, dat is al eerder gebeurd. Dit klinkt echt raar maar ik ga nu het ziekenhuis bellen of er een Thomas van den Berg is opgenomen vandaag. 'Hallo met het ziekenhuis.' 'Uhm ja hallo, is er vandaag een Thomas van den Berg opgenomen bij jullie?' 'Ik zou even voor u kijken.' En dan na 5 minuten eindelijk een antwoord. 'Nee mevrouw, er is geen Thomas van der Berg opgenomen vandaag.' 'Oké doei.' Ik hang gelijk op voordat ze door gaat vragen. Dit was best wel raar, maar ik weet nu in ieder geval dat er niets ergs aan de hand is. (GNEGGNEG DAT DACHT ZE, sorry dat moest ik even doen 😊) Het is inmiddels avond en ik heb al gegeten, er was niemand thuis dus heb ik een pizza in de oven gedaan, alleen ik ben natuurlijk Anna dus de eerste moest verbranden, dus heb ik er nog 1 in gedaan. Die net niet verbrand was, dus heb ik die maar opgegeten. Het stinkt nu nog wel in het hele huis naar brand maar daar kan ik mee leven. Ik wil Thomas weer bellen, hopen dat hij nu opneemt.
'hallo?' 'Thomas?' 'Nee, ik ben Thomas niet, wie ben jij?' 'Ik ben Anna, maar wie ben jij dan?' 'Ik ben Matthijs.' 'En hoe kom jij aan de telefoon van Thomas?' Dit is echt heel vreemd, zijn telefoon kan toch niet gestolen zijn? 'Nou, laten we zeggen dat ik hem een soort van heb meegenomen gisteravond en dat hij nu bij mij in de kelder zit.' 'WAT, achelijke idioot waarom ontvoer jij hem?' 'Dan ga ik je pas vertellen als je mij komt opzoeken, wat ik trouwens niet zal doen want dan is je lieve vriendje dood.' 'Hij is mijn vriendje niet.' Ik ben zo boos nu. 'Ohnee, dat is waar. Jij wist dit waarschijnlijk nog niet maar hij valt op jongens, ik ben nu zijn vriendje.' En met die woorden hangt hij op. Ik weet echt niet wat ik moet denken. Ik barst in 1 keer in tranen uit. Waarom, waarom hij? Er wordt op de deur geklopt en mijn zus komt binnen. 'Anna waarom huil je?' ik kan echt niet antwoorden maar ik blijf doorhuilen. 'Anna geef antwoord' Ze komt naast me zitten en slaat haar arm om me heen. 'Tho Tho Tho.' 'Anna praat normaal ik begrijp je niet.' 'Tho Tho Tho.' 'Ja wat Tho Tho Tho, wie is Tho oehhh is het je nieuwe vriendje, ik dacht dat je met die Thomas was. Heeft die Tho je hart gebroken. Ohh ik ga hem in elkaar rammen hoor.' 'HOU OP!' 'Wow, iemand is hier chagrijnig hoor.' 'Nee, ben ik niet' Ik begin weer keihard te huilen. 'ja maar wat is er dan?' 'Thomas is ontvoerd..............'

HEEEEJ guysss, 

Ik heb een verhaallijn geschreven voor de volgende 8 hoofdstukken en wat ik jullie kan vertellen is dat er echt hele spannende dingen aan gaan komen, maar verder ga ik er niks meer over vertellen. 

Vote and comment pleasee

xxxxx